I love you more than you know

Chapter 26

Natasha POV

Nagising na ako. Agad kong nakitang si Stephen sa tabi ko na nag babantay sakin. Agad naman ako nya ako inalalayan para makaupo.
"Buti gising ka na babe. Bigla ka nawalan ng malay. Are you ok now?" Pag aalala ng fiancee ko. Hinawakan ko ang mukha niya at nginitian sya. Pahiwatig ko na ok lang ako. Ang sarap sa pakiramdam na makita syang nag aalala sakin.
"Thank god you're okay" sabi niya sakin sabay yakap sakin. Niyakap ko din sya pabalik. Gustong gusto ko talaga pag niyayakap ko sya. Hanggang ngayon narramdaman ko pa din yung pang hihina ko at hndi ko alam kung bakit.
"Babe" tawag ko kay Stephen. Naalala ko yung bata. Ramdam ko kailangan niya kami.
"What is it babe? Do you need something?" Sagot naman sakin ni Stephen.
"Babe that boy" sabi ko sknya.
"Anong meron sakanya?" Pag tatanong nya.
"Babe he needs us. Babe I want to adopt him. I know sobrang bilis para maging desisyon ko yun but babe I can feel it. Kailangan niya tayo babe. Believe me or not kailangan niya tayo. Kung ayaw mo ok lng sakin. Sila kuya Khev na kang ang kakausapin ko" sagot ko kay Stephen. Hindi ko alam kung bakit pero nung sinasabi ko yun kay Stephen naiyak ako. Tuwing naalala ko yung mukha nung bata naawa ako.
"Babe. Shhhhh. I understand you ok. But hindi ganun kadali yung gusto mo. Kailangan pa natin alamin kung may pamilya sya. Well then if maayos ang lahat I am willing to give my surename to him. Ok? You dont need to cry babe" sagot sakin ng mapapangasawa ko habang pinupunasan ang luha ko. Lalo tuloy akong nainlove sa kanya. Niyakap ko bgla ang fiancee ko.
"Babe thank you so much! Believe me kailangan tayo nung bata" sabi ko kay Stephen. Natutuwa ako sa pag payag ng fiancee ko. Natutuwa ako dahil hindi niya ako tinanggihan.

Stephen POV

Andto kami ngayon sa clinic ng resort ni Tash. Kasalukuyan namin binibisita ang bata. Ngayon ay kinakausap na sya ni Tash. Sabi ng mga Nurse ayaw daw nito makipag usap. Dahil natatakot daw sya. Pero si Tash lang daw ang kinausap niya.
"Hi. Ako yung Doctorang nag tahi ng mga sugat mo. Kamusta ka na? May masakit pa ba sayo? Sumakit ba yung tinahi sayo?" Pagtatanong ng fiancee ko sa bata.
"Ikaw po yun?" Pagsagot ng bata. Halata mo sa itsura nito ang takot. Umupo ako sa tabi ng fiancee ko para makinig sakanila.
"Mm mmm ako yun. My name is Doctora Natasha Nicole Calzado. And this is my fiancee Mr. Stephen Brylle Alonzo. May I know your name little boy?" Nakangiting pagsagot ng fiancee ko sa bata.
"D-doctora t-tulungan niyo po ako. Please po tulungan niyo po ako. Kahit po manilbihan po ako sa inyo gagawin ko. Kahit po lalaki ako ok lang sakin kung gagawin niyo ko na tagalinis. Parang awa niyo na po. Sige na sir please po. Kahit hindi niyo na po ako swelduhan mag tatrabaho pa din po ako sa inyo doctora" mangiyak ngiyak na sabi ng batang lalaking to kay Tash.
Nakakaawa sya. Bata pa lang sya handa na syang gawin ang ganung bagay.
"Shhhhhh. Calm down kiddo. Hindi mo kailangan hilingin samin yan" sabi ko sa batang to. Hinahawakan ko ngayon ang mga balikat ni Tash dahil alam ko malambot puso nito baka anytime maiyak na sya. Hinawakan naman ngayon ni Tash ang kamay ng batang to.
"Ano bang nangyari sayo?" Pagtatanong ni Tash.
"Nakasanayan ko pong itawag sakin ay Claud. Kaya yun na po yung tawag sakin ng mga tao sa lugar ko noon. 11 yrs old na po ako. Simula po tatlong taon pa lang ako sa lansangan na po ako nakatira hindi ko po alam kung nasaan ang mga magulang ko. Mga basura lang po ang diretso ko para sa pagkain. Tapos po kahit bata pa lang po ako namasukan po ako sa mga carwash pati po mga tagabitbit pati po taga tawag ng pasahero ng jeep. Kaya po ito nangyari sakin dahil po sa pinag tatrabahuan kong bakery. Pinilit po nila ako para ibenta yung atay ko pero po ayoko kaya po nagpumilit akong makatakas sknla kaya po ito ang inabot ko. Nung nakalaya na po ako sknla tiniis ko po yung mga sugat at sakit hanggang sa makalayo po sknla. Ayoko na po bumalik sknla. Kaya parng awa niyo na po magttrabaho na lang po ako dto" iyak na kwento ng batang to. Napasapo naman ni Tash ang kanyang bibig dhl tuluyan na syang umiyak agad ko naman tong niyakap. Naawa ako sa bata.

Alam ko masyadong mabilis yung desisyon ni Tash. Pero naawa din ako sa bata nung nakita ko sya. Kung gustong ampunin ito ng fiancee ko bakit ko ipag dadamot sa batang yun ang magkaroon ng magandang buhay? Handa ko naman ibigay yung apelyido ko sknya. Ang bata bata pa lang niya naranasan na nya yung ganung kahirapan. Hindi ako makapaniwala sa narinig ko mula sknya. Sabi nila matigas daw ang puso ko. Pero hindi totoo yun. Dahil naawa ako sa batang to. Parang dinurog ang puso ko sa narinig ko. Nilulugar ang pagiging matigas. Pero para sa batang ito hindi kailangan maging matigas ang puso ko. We will adopt him.

"If you will just let us. We want to adopt you. Hindi mo kailangan mag trabaho para samin. Sa edad mong yan Claud hindi mo pa dapat ginagawa yun. Kailangan mo ng mabuting pamumuhay. And we are willing to give it to you. Kung hahayaan mo lang kami. Handa ko ibigay apelyido ko sayo" Sabi ko kay Claud. Bigla naman tumingin sakin si Tash at nginitian ko to lalo tong naiyak at agad akong niyakap. Ang fiancee ko napaka iyakin. Well then I guess this is the start of our new life. The next day Im going to have a family. Being a dad in 25yrs old is not bad.