I love you more than you know

Chapter 15

Natasha POV

Now im lying here on my bed. Dto ako nagpahatid kay Stephen pagtapos ng eksena namin sa clinic. Sinabi ko lang sknya na dto muna ako matutulog. Then buong byahe namin papunta dto sa bahay sobrang tahimik. Hindi ako nagsasalita kasi naiiyak pa din ako. And he didnt ask me why. Siguro hinayaan muna nya ako. But he bid a goodbye to me bago ako bumaba ng kotse nya. And what really made me cry is yung sinabi niya nung binuksan niya yung pintuan ng kotse nya at pagkatayo ko sa harap nya, sabi niya "im always here for you. Kung mag babago man ang isip mo dto sa fiancee thingy na to. You can take it back Tash. Ako ng magpapaliwanag sa kanilang lahat. I dont want to see you crying. Kung ano man yung dahilan kung bakit ka umiiyak alam ko mabigat yan kasi ayaw mong magsabi. But always remember Im only one call away. Im ready to here it. Kumain ka on time ok? Wag ka papalipas. Bye for now. Im giving you a time para dyan sa nararamdaman mo. Kung may nagawa man ako sayo Im sorry" mahabang sabi niya sakin yan kanina at pagkatapos nyang sabihin yun hinalikan nya ako sa noo. And now naalala ko na naman yan naiiyak na naman ako. Hindi ko alam kung bakit ko to nararamdaman. Tuwing nakikita ko syang nakangiti feeling ko napaka sama kong tao. Tuwing may ginagawa sya para sakin feeling ko napaka sama kong tao. Tuwing pinapatawa niya ako feeling ko napaka sama ko. Tuwing iniinis niya ako feeling ko napaka sama ko. At kaninang inakala niyang may nagawa syang masama sakin kaya ako umiiyak lalo ko naramdaman na napaka sama ko. I hate this feeling. For the first time ko lang to naramdaman. Naiinis ako sa sarili ko. Nag uumpisa na naman ako umiyak. Sobra na yung kirot sa damdanin ko.

*tok tok*
"Maam kain na po. Pinatatawag na po kayo ng kuya ryan niyo sabay na daw po kayo" sabi ng katulong namin mula sa labas ng pinto ko kaya ako napahinto sa pag iisip ko. Kaya bumangon na ako sa kama at kinuha muna itong cardigan ko dahil napaka lamig sa dining area. Lalamigin ako dto sa soot kong sando at short short. At ito papunta na ako sa dining.
"Goodevening bunso" bati sakin ni kuya ryan pagkapasok ko sa dining area
"Hi kuya" bati ko din saknya sabay halik sa pisngi niya.
"Oh bat nandito ang Doctora namin? Nag away ba kayo ni Stephen?" Pagtatanong naman skin ni kuya pagkaupo na pagkaupo ko sa upuan. At ito ang yaya ko nilalagya. Ng foods ang plate ko.
"Masama po bang mamiss ang mga kuya ko kaya ako umuwi dto" sagot ko naman kay kuya. Pag dadahilan ko saknya.
"Aaaaaaaaw ang sweet ng kapatid ko sana kaht kasal na kayo ni Stephen ganyan ka pa din bunso ha" sabi naman sakin ng kuya ko. Sabay pacute cute niya 🙄
"Syempre naman kuya kayo pa ba makakalimutan ko?" Sagot ko naman sa kuya kong napaka kulit. Kakain na sana ako ng tinawag ako ng katulong namin.
"Maam tawag po para daw sa inyo" sabi ni yaya. Sino to?
"Hello" pag bati ko kung sino man ang nasa kabilang linya.
"Goodevening maam. This is SPO1 Caseo. Is this Doctora Natasha Nicole Calzado?" Pag tatanong naman ng nasa kabilang linya.
"Yes. Speaking" sagot ko naman
"Maam your fiancee Mr. Alonzo is now on his way to the CA Hospital with the emergency team" sagot naman ng kausap ko. Ano?
"W-what?!" Sagot ko sa kausap ko. At biglang tayo ko. Kinaklaro ko muna. Baka kasi mali ako ng pagkakadinig.
"Your fiancee maam which is Mr. Stephen Alonzo is now heading to the CA Hospital with the emergency team" sagot naman ng kausap ko. Pagkarinig na pagkarinig ko ng sinagot nya sakin biglang ko nabitawan ang telepono. Narinig ko tong bumagsak at parang nabasag. Hindi ako makagalaw dahil sa narinig. Anong nangyari kay stephen?
"Bunso? Anong nangyari?" Pagtatanong ni kuya ryan sakin.
"K-kuya si S-stephen daw papunta sa ospital kasama emergency team" pautal utal kong sagot kay kuya dahilan ng pagtayo niya at biglang tulo ng luha ko.
"Anong nangyari?!" Tanong ulit ni kuya. Pero hindi ko na inabalang sagutin dahil unakyat ako agad sa kuwarto ko at kinuha ang susi ng kotse ko at di na ako nag abalang magpakit pa ng damit dirediretso akong pumunta sa kotse ko at pinaandar na to.
"Tash! Ano ba! Pupunta ka sa ospital na ganyan ang soot mo?! You cant drive wala ka sa sarili mo" sigaw ni kuya habang pilit na binubuksan ang pinto ng kotse ko upang pigilan ako. Wala na akong time para magpalit I need to see Stephen!
"Yaaaa! Ang susi ng kotse ko pakikuha dalian mo!" Rinig kong sigaw ng kuya ko bago ako tuluyang nakaalis sa bahay. At ito ako ngayon papunta na sa ospital na pinagttrabahuan ko which own by my family and Alonzo. Kung saan isinugod si Stephen. Anong nangyari sayo stephen?!

Authors POV

"Tangina mo Stephen gago ka mang aagaw ka!" Sigaw ng isang lalaki habang tuloy tuloy sa pagsuntok kay Stephen. Buti na lang at nakakaiwas itong si Stephen. Ngunit pumalag si Stephen.
"Bullshit! Wala akong inagaw sayo gago ka!" Sagot naman ni Stephen at ganti niyang suntok sa lalaking bigla syang sinugod dto sa parking lot ng kanyang condo.
"Fvck you!" Sigaw naman ng lalaki. Hindi namalayan ni Stephen na may dalang patalim ang lalaki. Ito ay tumama kay Stephen. Pagkatama nito sakanya ay bigla syang naupo.
"Gago ka! Pasalamat ka daplis lang tong ginawa ko! At hindi ko binaon sayo! Akin si Tash! Ako ang mahal ni Tash! I will get what is mine Stephen!" Sigaw naman ng lalaki kay Stephen.
"Hindi mo pag mamayari si Tash! At hindi mo sya makukuha sakin!" Sagot naman ni Stephen. Akmang susugurin na naman ng lalaki ngunit may dumating na security guard ng condo.
Agad siyang nakatakas. Hindi nakita ng guard kung sino ang lalaking iyon.

Natasha POV

Mabilis akong nakarating sa ospital. At sabay kaming nakarating ni Kuya Ryan. Bumaba na ako agad agad.
"Are you out of your mind Tash?!" Sigaw bigla ng kuya ko pagkababa din nento ng kotse
"Wala akong pake sa sarili ko kuya! Si stephen is in this hospital right now!" Sigaw na sagot naman skn ng Kuya ko
"I understand you! But please calm down!" Sagot naman skn ni Kuya Ryan.
"Im sorry kuya" bglang sagot ko naman kay kuya. I understand my brother.
"Cmon lets go" yun na lamang ang sinabi sakin ng kuya ko at hinawakan ako sa balikat ay sabay namin tinahak ang emegency room. Andun naka abang sila Tita tito at ang mga kapatid ni Stephen kasama ang girlfriend nila at nandun din sila kuya khev dave at bryan. Siguro sabay sabay sila pumunta ng mga kapatid ni Stephen dahil nasa iisang kompanya lamang sila nagttrabaho.
"Tita anong nangyari kay Stephen?" Pagtatanong ko kay Tita Elma habang naiyak ako. Naiiyak ako. Hindi ko alam kung bakit. Ayokong may mangyaring masama kay Stephen.
"Shhhhhhh. Calm down Tash siguro ok na sya ngayon ok? Andun na yung mga doctor sa loob" sagot naman sakin ni tita habang pinapakalma ako.
"Titaaaaaaaa baka po may mangyaring masama kay Stephen! I need to enter this room!" Sagot ko kay tita at pilit kong binnuksan ang emergency room. Kasalanan ko to ee! Iniwan ko siya!
"Doc bawal po kayong pumasok sa loob" pagpigil sakin ng isang nurse dahil nga pilit ko binubuksan ang emrgency room.
"I AM A DOCTOR HERE! I need to enter this room cuz my fiancee is there!" Sigaw na sagot ko sa nurse. Wala akong pake! I just need to see Stephen!
"Tash calm down" pagpigil din sakin ni Tito habang nilalayo ako sa pinto. Ang daddy ni Stephen.
"No Tito! Stephen is there!" Sagot ko kay tito habang naiyak.
"Tash dont worry na minor lang naman daw ang nakuha ni Stephen" pagpigil na din sakin ni Kuya khev niyakap na ako ni Kuya para hindi ko pilit binubuksan ang emergency room.
"Doc ok na po si Mr. Alonzo minor lang po. Hindi po malalim ang nakuha niyang sugat" sabi ng nurse sakin. Nung narinig ko yun medyo kumalma na ako.
"Kasalanan ko to. Pinabayaan ko siya kuya" sabi ko habang umiiyak. Pinaupo nila ako. At pinakalma ako.
"Tash wala kang kasalanan ok?" Sabi ni tita sakin.
"Dont think that Tash" sabi sakin ni Kuya Benj na kapatid ni Stephen habang pinapakalma ako.
Hindi na ako sumagot saknila. Umiiyak lang ako. Feeling ko talaga kasalanan ko to. Pinabayaan ko sya. Dapat sa condo na lang nya din ako umuwi. Kasalanan ko to eee! Kasalanan ko! Kung hndi ko sya iniwan hindi sa mapapahamak :'(