ZAMANLA TANIYACAĞIM

158 23 7
                                    

Uykumda biraz dönecekken nefes alamadığımı hissettim. Biri beni boğuyor mu? Ölecek miyim? Ne oluyor lan. Gözlerimi hızla açtığımda Berk'in beni kolunun altında boğduğunu anladım. Hayır yani yastık en azından daha az can acıtır.

(MULTİDE UYUMA ŞEKİLLERİ VAR.)

Berk'e tekme atmamla çocuk ani refleks ile yere yapıştı.

"Hay amına koyayım. Ne oluyor lan."

"Deprem oluyor." diyerek kahkaha attım.

"Ne diye tekme atıyorsun bana?" dedi daha çok kızgın gözükmeye çalışır bir halle.

"Boğuyordun beni."

"Keşke geberseydin."

"Tövbe de."

"Ulan sen beni bir gün adam akıllı uyandırmayacak mısın?"

"Hayır." diyerek kahkaha attım.

Sonra olduğum yerin farkına varıp cırladım.

"Ne işim var lan benim burada?" hemen üstümü kontrol ettim. Evet normal üstlerleyim. Demek ki bir şey yapmamışız. Çok şükür bu sapıkla bir şey yapmamışım. 

"Dün arabamda zıbarmasaydın evinde olurdun."

Ah doğru ya. Çocuk nereden bilsin benim evimi?

"Ben sadece gözlerimi dinlendiriyordum. Hafif dürtsen uyanırdım."

"Ulan seni taşırken kafanı vurmadığım yer kalmadı. O vurmalarla uyanmadıysan daha ben seni nasıl uyandırayım?"

"Tamam be ne her boka cevap veriyorsun?"

"Çünkü mal mal konuşuyorsun."

"Ben mi?"

"Hayır şu marketçi pezeveng."

"İyi daha konuşmam."diyerek ayağa kalkmaya çalıştım. Evet sadece çalıştım. Tam kalkarken ayağım bir şeye dolanık olduğu için yatağa yapıştım. Hayır yani Allahtan yatağa yapıştım.

"Sikerim böyle işi. Cool cool bile ilerleyemedim." sessizce söylendim.

"Bidahakine artık."

"Siktir git Berk."

Gülmeye başladı.Bende daha fazla dayanamayarak kendimi yanına verip gülmeye başladım.

"Çok güzel yapıştın."

"Biliyorum." Başını omzuna koyarak gülmemi durdurmaya çalıştım. Oda karnını tutarak gülmesini durdurmaya çalışıyordu. Sonuç olarak ikimizde yere oturmuş hayvan gibi anırıyorduk.

"Tamam. Yeter. Çok güldüm." Birbirimize bakıp dudaklarımızı birbirine bastırdık. Birden ikimizde püskürerek gülmeye başladık.

Sonunda gülmemiz bitmişti.

"Berk ben acıktım."

"Yani?"

"Ev sahibi olarak gidip bana kahvaltı hazırlamalısın. Yani normal insanlar bunu yapar."

"Bende değişiklik olsun diyerek sen yapacaksın diyorum."

"Azıcık misafirperver olda kalk kahvaltı hazırla."

"Hayır."

"Peki bari birlikte yapalım."

"İyi yürü." diyerek ayağa kalktı. Bende onunla birlikte ayağa kalktım.

"Demet."

"Efendim."

"Şu saçını Allah aşkına düzgün topla. Hayır yani zombi gibisin."

BİR KAHVEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin