Για Δύο Άντρες

Κεφάλαιο 34

ΟΡΕΣΤΗΣ

Είναι έγκυος. Το δικό μου κορίτσι είναι έγκυος. Έγκυος από έναν άλλον...αυτό ήταν! Τους ευχήθηκα συγχαρητήρια και το ψεύτικο χαμόγελο δεν έλεγε να φύγει από το πρόσωπο μου. Δεν πίστευα τα όσα άκουγα, ίσως γι αυτό να είχα αντιδράσει έτσι...

Είπε πως περίμενε μια φίλη της και δεν θα γυρίσει ακόμα σπίτι. Φυσικά και δεν την πίστεψα. Την ξέρω...
Πήγα τον Άρη σπίτι και ύστερα πήγα πάλι στο πάρκο..να την δω.

Ήταν εκεί..πάλι στην κούνια, αλλά αυτή τη φορά έκλαιγε. Την πλησίασα σιγά σιγά και έσκυψα μπροστά της. Την αγκάλιασα και την φίλησα, ήξερα ότι την έχανα..

Της είπα πως δεν θα με ξεχάσει. Ότι κι αν έκανε μαζί του εγώ θα ήμουν πάντα στο μυαλό της. Το ίδιο κι εκείνη...δεν θα την ξεχνούσα..ποτέ. Το ξέρω. Την αγάπησα, γαμώτο. Την αγάπησα πολύ. Ήταν η μόνη που με έκανε να δω τις γυναίκες διαφορετικά. Όχι..λάθος...εκείνη ήταν διαφορετική. Πάντα θα είναι!

Έφυγα και δεν άντεξα να κοιτάξω πίσω. Αν το έκανα ίσως να μην κατάφερνα να φύγω. Την άκουσα να φωνάζει το όνομα μου και η καρδιά μου σχίστηκε. Όχι...πάλι λάθος. Την καρδιά μου την είχα αφήσει εκεί. Σε εκείνη. Μέσα στα χέρια της την άφηνα όταν της έλεγα πως την αγαπώ. Δεν την ήθελα εγώ. Τι να την κάνω. Σε εκείνη άνοικε...

Φαντάζομαι να καις σε ξένο σώμα
κι εγώ σ'ένα χειμώνα που μισώ
να βιάζομαι να πέσει το σκοτάδι
τον πόνο μου να κρύψω σ'ένα σπίτι αδειανό
φαντάζομαι τυχαία πως θα σε δω
με άλλον αγκαλιά πώς θα το αντέξω αυτό

Να σ'αγαπάει να του πεις
να 'σαι εσύ τα πάντα
όλη η ζωή του να'σαι εσύ
Να σ'αγαπάει να του πεις
όλα να στα δώσει
όσα δεν κατάφερε κανείς
όπως εγώ να σ'αγαπάει να του πεις

Φαντάζομαι καημούς να ξημερώνω
στου αγγέλου τ'όνομά σου να ξυπνώ
να νοιάζομαι που είσαι και τι κάνεις
και σκέψη μιας στιγμής μεσ'το μυαλό σου αν είμαι εγώ
φαντάζομαι τυχαία πως θα σε δω
με άλλον αγκαλιά πώς θα το αντέξω αυτό

#Ένα τελευταίο κεφάλαιο με τον Ορέστη λοιπόν. Ίσως να προλάβω σήμερα να γράψω το τελευταίο κεφάλαιο που θα είναι από την πλευρά όλων.