"Ama tabikide önce barana karşı olan duygularımı tartmalıyım" dedim ciddi bir ifadeyle karşımda zevkten 4 köşe olmuş kıza bakarak
"Kızım duygu muygu kalmamış. 4 yıldır ağzından baran haricinde birinin ismini duydum bence çoktan bitmiş bile ama sen bilirsin" dediginde düşündüm evet ben barandan başka kimseye erkek gözüyle bakmamıştım. Barandan başka herkese kapatmıştım kendimi. Birini merak etmem birinden hoşlanmam ilkti.
"Haklı olabilirsin ama bundan emin olmam lazım" dedigimde başını salladı.
"Dikkat etde bu sırada göktuğu kaybetme" dedi. Bu söylediği biraz içimi acıtmıştı. Göktuğu kaybetme gibi bir ihtimalim olabilir miydi? Beni bekleyecegini söylesede belkide beklemekten sıkılıcaktı.
"Haklısın. Mümkün olduğu kadar kısa tutmalıyım." Dediğimde gülümsedi ve başını salladı.
Akşam olmuştu bile eve geldim.
"Kızım akşama yan tarafa yeni taşınan kiracılar gelicek. Babanın eski bir arkadaşıymış. Bugün eşiyle pazarda tanıştım. Onları davet ettim. Kendine çeki duzen ver " dediginde
"Tamam annee. Ne gerek vardı şimdi komşu kaynaşmasına ama sen bilirsin" dedim ve odama çıkıp üzerime rahat ama misafirleri karşılamaya uygun bir kıyafet geçirdim. Tayt ve kırmızı uzun bir tshirt giyip aşağıya indim. Annem sofrayı hazırlıyordu. Ona yardım edip masayı kurdum. Bu sırada babamda gelmişti.
"Gelicekler hazır mısınız?" Dediginde babamın heyecanlı oldugunu farkettim ve
"Baba kim bunlar?" Dedim.
"Gelicek olan rıfat benim asker arkadasım, birlikte çok dayak yedik. Geçen facebooktan mesaj atmış öyle bulduk birbirimizi ev arıyorlardı bende yan tarafı önerdim." Dedi. Yan tarafımızdaki evde bildiginiz villa tarzındaydı ve uzun süredir boştu. Zengin birileri olmalıydılar.
Kapı çaldı . Aile boyu kapıya dizildik ve kapıyı açtık. Babam hemen rıfat beyin boynuna sarılıp
"Kardeşım" dedi . Mevzu bahis askerlikse o kişiyle yıllarca görüşmesen bile arkadaslıgınız asla ama asla unutulmazdı. Ardından esiylede annem selamlâştı bu sırada ben sadece gülümsüyordum.
"Hoşgeldiniz" dedim ve ikisiylede selamlaştım. Rıfat beyin gözleri aynı baraninkilere benziyordu hatta birebir aynıydı bile diyebilirim . Aklıma yine baranı getirmisti bu sayede.
"Hadi oglum"dedi rıfat bey merdivenlerden aşagıya bakarak.
"Tamam baba geldim " dediginde bu ses çok tanıdığım birine aitti.
Merdivenlerden yukarı çıkıp karşımızda dikildiğinde ağzım neredeyse yere kadar açılıcaktı. Karşımda kanlı canlı baran duruyordu. Ne yani şimdi biz komşu muyduk?
"Oglum baran . Sanırım kızınızla aynı okula gidiyorlar " dedi rıfat bey .
"Kızım tanıyor musun baranı" dedi babam. Fakat cevap alamadı. Hala şaşkınlıktan nefes bile almıyordum
"Asya" dedi babam ve bi anda kendime geldim
"He evet baba tanıyorum. Neden iceri gecmiyoruz?" Dedim ve ailesine ,aileme gülümsedim. Iceriye gectik. Babam kaş göz yaparak beni yanına çağırdi.
"Iyi misin sen?" Dedi.
"Evet baba gayet iyiyim" dedim.
Çok fazla üstelemedi ve iceriye misafirlerin yanına gitti. Bende anormal karşilanmamak için hemen yanlarına gittim ve annemin yanina oturdum.
"Ee hangi bölüm okuyorsun?" Dedi sevinç hanım yani baranın annesi . Bende hemen cevap verdim.
"Anestezi teknikerliği, son sınıf " dedim.
Sevinç hanım bana gülümserken aynı soruyu bu kez annem barana yoneltti.
"Sen ne okuyorsun? Evladım" dedi. Annem barana evladım dedi. Icine mi doğdu ne ? Ben baranı hep annemin oğlu yapmak istemiştim ya annemde hissetmiştir belki diye icten ice gülerken .
"Edebiyat" dedim. Evet onun yerine ben cevap verdim, herkes suratıma baktı ve bende o sıra baranla göz göze geldim. Gülümsedi çok belirgin bir şekilde konuşma ihtiyacı duydum.
"Baranı taniyorum. Oyüzden ben cevap verdim kusura bakmayın. Edebiyat okuyor annecim , ayni zamanda basketbol klübünde ben ona biraz hayranımda oyüzden kendimi tutamadim" dedim gülerek. Al işte şimdi dahada kötü olmuştu resmen ailemin ve ailesinin önünde çocuğa olan hayranlıgımdan bahsetmiştim.
"Bende kendisine hayranım. Hayatımda kendisi kadar azimli bir kız daha gormedim.4 yıldır hedeflerinin peşinde. Ayni zamanda çalışkan da . Herzaman kütüphanededir mesela. Basketede ayrıca ilgisi var galiba " dedi ve kinayeli bir gulus attı. Bu gülüşün anlamı tam olarak şuydu yani baran aslında annemlere şunu söylemişti.
"Kızıniz mükemmel bir takipçi" baran onu takip ettiğimi biliyordu. Karşımda bir anda herşeyi farkettigıni belirten bir konuşma yaptığı icin utandım ve başımı öne eğdim. Babam kızarmamdan rahatsız olacak ki
"Yemeğe geçelim isterseniz " dedi ve yemege gectik. Yemek masasında babamla rıfat bey annemlede sevinç hanım koyu bir muhabbet halindelerdi bende şu lanet olası yemej bir an önce bitsede gitseler duşünceleriyle dolmuştum taki ayağımda bir tekme hissedene dek ne olduğunu şaşırıp aşağıya baktığımda yerde bir kağit gördüm. Ben neden hep kağıtlarla sınanıyorum.
Kağıdı gizlice elime aldım ve barana baktım. Pis pis gülüyordu.
"Tam senin odanın karsısındaki oda benim. Artık daha sık görüşecegiz takipçi" yaziyordu.
Bu not ileride yaşanacak felaketlerin habercisiydi. Hem göktuğ ve baran cephesinde hemde benim duygu karmaşamın icerisinde .(Yazar notu : bu zamana kadar vote durumlarıyla ilgili hiçbirşey söylemedim ama bir bölümü 65 kişinin okuyup 15inin vote vermeside biraz can sıkıcı. Hayalet okuyucu olmayalım. Ne olursa olsun bir emek söz konusu. Iyi okumalar 😊)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bana Aitsin
Teen FictionSon derece normal bir üniversite hayatı olan 21 yaşındaki asyanın hikayesi. <><><> Bahçeye çıktığımda önüme bir not düştü. Notu elime alıp açtım. "Onu izlediğini biliyorum,bende seni izliyorum" Siliktipe.. <><><> Ve sen siliktip, hep BANA AİTTİN Çü...