Bana Aitsin

ba11

"Ben anlamıştım " dedi ege.
Basketimiz bittikten sonra kazanan ne yazıkki barandı ve bu benim sinirlerimi bozmuştu. Bide bu iddiayı ben ortaya atmıştım. Adam basketbol takımının kaptanı şimdi ise sevdigim kızla beraber mezuniyet partisine gidicek. Oyun bittikten sonra yanımıza egeyi çağırdık. Ege bizim gruba sonradan dahil olmuştu ama bizdendi ve onu çok seviyorduk. Üçümüz birbirimizden hiçbirşey saklamazdık.
"Nasıl anlamıştın?" Dediğimde ise gülerek.
"Sen hiç konuşma seninki bariz belliydi. O gece sarhoştum hani şu gece aslında bahsetmek istemiyorum ama işte öp.. "
O kelimeyi ona söyletmeyecektim.
"Kısa kes ! Sadede gel " dedim.
Oda aniden irkilerek
"Tamam be beni yiyicekmiş gibi bakmayın iste o şeyi yaptıktan sonra aynadan seni gördum çok kızgındı." Dediginde anlamıştım. Onları ogün aynadan öyle gordüğümde kan beynime fışkırmıştı. Bu manzarayı görüpte anlamadıysa zaten gerizekalıdır.
"Beni orda görecek kadar ayıktın madem neden öptün kızı mal " dedim bir hısımla
"Ne biliyim abi ya o an çok ta" dedi ve devamını ikimizin bakışlarından dolayı getirmedi.

Asya
Bu çocuk gerçekten inanılmazdı.
Acaba benim egeyle öpüştüğümü nasıl görmüştü. Orada olsaydı ben onu görürdüm heralde diye düşünürken adım sesleri duydum.
"Aynadan gördüm" dedi göktuğ yavaşca bana yaklaşırken. Bunu düşündüğümü muhtemelen kitapların arasındaki notlara baktığımı gördüğünde anlamıştır diye düşündüm
. "Nereden bildin? " dedim şaşırarak
"Hissettim" dedi munzur bir gülümseme sunarak bana . Ne düşündüğümü bile hissedebilen biri daha mükemmel ne olabilir ki ?
"Takipçiliğinin hakkını vermişsin gerçekten " dedim ona gülümseyerek.
Aslında komik gelmişti. Ikimizde takipçiydik. Ben baranı o beni. İkımızde fazla seviyorduk ama birbirimizi deği yani o beni ama ben ben.. henüz bilmiyorum.
"Yakında okul bitiyor. Bende bir veda konuşması yapmak içingeldim" dediginde kalbim biraz üzülmüştü çünkü bu okulda okadar çok şey yaşamıştım ki şimdi ise hayatım köküyle değışıcekti bir kere çalışmaya başlayacaktım
"Böyle konuşma yeterince üzülüyorum" dedigimde karşıma geçip kitaplığa yaslandı ve ellerini önünde bağladı.
"Üzülmd görmek istediğin insanları yine görebilirsin " dedi. Bağladığı ellerini çözdü ve saçımı karıştırdı. Ellerini savuşturarak
"Yaa yapma şunu " dedim o ise karşımda kahkaha atıyordu. Saçımı düzelttikten sonra göz göze geldiğimizde gülüşü soldu ve bir anda bana yaklaşıp alnıma bir buse kondurdu.
"Ne içindi? " dedim.
"İçimden geldi." Dedi. Aklıma bir anda gizli hayranımın göktuğ olduğunu öğrendiğim gün geldi ve
"Üzerime flaş patladı. Kamera flaşı . Fotoğrafımı mı çektin" dedim ve aniden şaşıran gözlerle bana baktı bu kadar ayrıntılı hatırlıyor olmama şaşırmıştı sanırım. Ufak bir tebessüm ederek.
"Fotoğrafını değil, fotoğraflarını . Sana bir ara gösteriririm" dediğinde aslında şunu düşünmüştüm burada çılgınca bir aşktan bahsediyoruz ama adam 4 yıl boyunca dayanmış peki neden şimdi?
"Neden 4 yıl boyunca sakladında şimdi karşıma çıktın? " dediğimde meraklı bakışlarımı ona yöneltmiştim.
"Önceleri cesaretim yoktu. Sonra senin barana olan ilgini gördüm. Okadar seviyordunki onu öyle bakıyordun ki ona benimle asla olmayacağını düşündüm. En sonda seni unutucağımı düşündüm baktım olmuyor gizliden gizliye sana ulaşmaya çalıştım. Bir anda karşına çıkamazdım çünkü aşık olduğun biri vardı bil istedim seni çok iyi tanıyan sürekli takip eden birileri var " dediģinde birkez daha çoğu kez yaptıģı gibi beni etkilemişti. Ve ekledi
"Veda konuşmasına başlıyorum. Bana bu denli guzel bir aşk yaşattığın icin çok mutluyum sonunda belkide beni tercih etmeyeceksin ama sen ne yaparsan yap ben senin hep yanındayım. Her kararını desteklerim senin hayatın
, senin kararların. Ama seni çok seviyorum bunu sakın unutma siliktip. Insanların seni farketmeyecegini düşünüyorsun ama öyle değil. Sen inanılmazsın.

Dayanamıyordum, biri tarafından bu denli sevilmek bana çok uzak bir duyguydu ama bu çocuk karşımda sırıtan bu şapşal bana aşkın en gizemli en masum halini yaşatıyordu. Şimdiden hemde
Bu sefer ben gittim yanına ellerimi boynuna doladım ve ona sarıldım. Önce biraz afalladı ama daha sonra o da belime sarıldı. Kokusu bedeni şuan tamamen benimdi . Bende ona hapsolmuştum .
"Ne için?" Dedi.
"Teşekkür ederim. Beni bu denli sevdiğin için " dedim. Saçmaladığımı biliyordum ama güldüğünü hissetmiştim.

"Pardon bölüyorum ama " dedi baran bir anda yanımıza gelerek. Istemeyerekte olsa bırakmıştım göktuğu ve barana baktım aynı şekilde göktuğda barana baktı ama baran şaşırtıcı bi şekilde bana degil göktuğa sinirli gözlerle bakıyordu. Sessizlik hakimdi ve müdahale etmem gerektiğini düsündüm
"Bakışmanızı bölüyorum ama sorun neydi baran? " dedigimde bakışlarını bana yöneltip gülümsedi
"Seninle biraz konuşabilir miyim? " dedi ve anında ekledi
"Yalnız " dedi. Bunu vurgulayarak söylemişti. Göktuğa baktığımda sinirden kopurdugunu gördüm oyüzden barana dönüp hemen
"Tamam eve beraber yürüyelim" dedim. Motoru falan umurumda degildi onları bu ortamda ayırmalıydım.
"Göktuğ sonra konuşuruz " dedim ve baranın onünden gectim oda arkamdan geldi.

Koridorda.
"Götüreyim ben seni eve " dediginde hayir diyemeyecektim çünkü kendimi yorgun hissediyordum zaten aynı sokaktaydık.
Telefonum titredi baktığımda
"Eve beraber yürüyelim . Baranlar bir yere taşındı yoksaaa.." diyen bir adet göktuğla karşılaştım. Cevap yazmadım doğru desem muhtemelen kavga çıkıcaktı. Degil desem yalan söylüycektim yine ortaya çıkıcaktı. Telefonu cebime koydum. Tartışma olucaktı ama şuan değil . Ayrıca baran beni sevmiyordu ki neyin abartması bu fiye düşünmeden de edemedim.
Motorun yanına vardığımızda kaskı kafama geciricektim ki beni durdurdu. Elimi tuttu ve
"Mezuniyet balosuna benimle gelir misin? Takipçi ?" Dedi kocaman gülümsemesini bana sunarak.
Ben ne yapacaktım?
Nasıl bir çıkmazdı bu .