Doğanın isyanı (SY)

23-Umutsuz durum

Özet: Jasmine'in gücü onun çevresinde bir alan oluşturur. Bu alan her şeyi itmektedir. Doğan bunun duygusal patlama yüzünden olduğunu düşünür. Başkanın babası olduğunu açıklaması Jasmine'e ağır gelmiştir. Jasmine ve Doğan'ın uğraşları sonucunda alan bir kaç milimetreye iner. Fakat Jasmine herhangi bir şey yiyip içememektedir. Doktor Stein gözetiminde hastaneye yatırılır.

*** Yeni Bölüm ***

Doan ve doktor kapımın önünde konuşuyorlardı. Hastaneye yatırılalı bir gün olmuştu. Açlık ve susuzluk yüzünden bitkin hissediyordum. Dikkatimi dağıtmak için konuşmalara kulak verdim.

"Doktor Stein serum veremiyorsunuz, bu durumda ne kadar dayanabilir?"

"Ortalama 4 ila 6 gün arası susuz yaşayabilir, açlık olarak bir aydan fazla dayanabilir."

"Elimizden bir şey gelmiyor mu? Belki bilincini kaybetse, alan kalkmaz mı?"

"Uyurken bile alan itmeye devam ediyor Doğan Bey. Bu alanla ilgili hiçbir bilgimiz ve tecrübemiz yok."

Birden bir kadın sesi duydum. "Merhaba Doğan, haberi alır almaz geldim." Bu Nurane'nin sesiydi. Hastanede olduğumu Doan'dan öğrenmiş olmalıydı.

"Merhaba Sevinç" dedi Doan. Hâlâ adını Sevinç olarak biliyordu.

"Durumu nasıl?"

"Herhangi bir şey yiyip içemiyor."

"Bir de ben denesem. Belki onu ikna edebilirim."

"Durumu biraz farklı. İstemediğinden değil, özel durumu yüzünden." Doan detay vermemeye çalışıyordu. Belki de Nurane'nin bilmediğini zannediyordu.

"Gücünü biliyorum Doğan. Belki onun gücünü bastırmasını sağlayabilirim."

"Nasıl?"

"Telkinle. Bu konuda tecrübeliyim."

"Denersen memnun olurum, aksi halde onu kaybedebiliriz."

Aman tanrım, Doan benim öleceğimi düşünüyordu. İşin bu kadar ciddi olacağını düşünmemiştim. Gücüm bu sefer başkasını değil beni incitecekti. Nurane kapıyı tıklatıp içeri girdi.

"Selam Jas, girebilir miyim?"

"Gel tabi" dedim ama aklım kapı önündeki konuşmada kalmıştı.

Nurane içeri girip, yanımdaki koltuğa oturdu. "Senin durumun hakkında bilgi aldım. Gücün sana karşı çalışıyormuş anladığım kadarıyla."

"Maalesef öyle oldu. O kadar bitkin hissediyorum ki kendimi."

"Sana yardım etmek istiyorum ama önce rahatlamalısın. Gözlerini kapat ve sesime odaklan lütfen."

Bu durumdan kurtulmak için her şeyi yapmaya razıydım. Gözlerimi kapatıp Nurane'nin sesine odaklandım.

Ne kadar süre geçtiğini bilmiyordum ama gözlerimi açtığımda, Doan ve Nurane başucumda bekliyorlardı.

"Jasmine uyandın, bizi çok korkuttun bir haftadır komadaydın."

"Koma mı?" diye sordum. Kolumdaki acı dikkatimi çekti, serumun asılı olduğunu gördüğüm halde dikkatle iğnenin koluma girdiği yere bakıyordum.

"Başarmışsınız, gücümü bastırıp bana serum takabilmişsiniz." Hemşireye baktığımda aklıma Doris gelmişti. Hâlbuki Doris'in yüzü hep sargılıydı, onu hiç görmemiştim.

Doan eğilip Nurane'ye fısıldadı ama ben her kelimeyi duyuyordum. "Hâlâ gücü olduğuna dair hayalleri sürüyor ama koma halindeyken ilaçlarını kullanamıyor. Yeniden başlaması gerekecek."