Doğanın isyanı (SY)

11-Ani saldırı

Not: Bir ay aradan sonra Doğan'a ve Jasmine'e kavuştuk. Arayı bu kadar açtığım için üzgünüm. İyi okumalar.

Özet: Jasmine hayalle gerçeği karıştırmaya devam etmektedir. Kendisini 13 numaralı odaya yerleştirirler. Doğan VIP'lere özel bir oda olan 13 numaraya, içi organik gıdalarla dolu bir buzdolabı koydurmuştur. Jasmine'nin odada geçirdiği ilk gecede, bedeninde gezinen elleri hissederek uyanır. Karl boğazını sıkmaktadır. Kendinden geçtikten sonra uyanır uyanmaz, hemşireyi ve doktoru çağırır. Doktor kamera kayıtlarını gösterip gördüklerinin hayal olduğunu söyler.

*** Yeni Bölüm ***

Kapı açıldığında ürkerek geri kaçtım. Kimsenin yanıma sokulmasını istemiyordum. Kapıyı açan kişi başını uzatıp, "Jasmine burada mısın aşkım?" dediğinde, gelen kişinin Doan olduğunu anladım.

Yerimden fırlayıp boynuna sarıldım ve kendimi bıraktım. İki gözüm iki çeşme ağlıyordum. Beni teselli etmek için konuşuyordu ama onu duymuyordum. Tek duyduğum ses, Karl'ın hayali sesiydi.

"Henüz işimiz bitmedi."

"Korkuyorum Doan, Karl beni sürekli izliyor. Beni öldürmeden rahat etmeyecek."

Doan beni sıkıca sararak, "merak etme aşkım, ben onun icabına bakacağım. Sen iyileşmeye odaklan, bir an önce buradan çıkmanı istiyorum" dedi.

Bunu ben de istiyordum ama söylendiği kadar kolay değildi. Sürekli gerçek ile hayali karıştırarak yaşamak büyük bir azaptı. Doan'ın kollarında rahattım, güvende hissediyordum. Acaba hastaneden çıkıp, Doan'ın evinde yaşasam nasıl olurdu?

Ben bu düşüncelerle boğuşurken, arkamdan bir öksürük sesi geldi. Kafamı çevirdiğimde doktorun gülümseyerek bize baktığını gördüm. Yüzündeki ifade, sanki bizi ayıp bir şey yaparken basmış birinin ifadesiydi.

Doan beni bırakmak istemese de ben onu hafifçe itip ayrıldım. Doan da doktora bakınca, adam boğazını temizleyip konuşmaya başladı.

"Doğan Bey'e durumu anlattım Jasmine. Sen de takdir edersin ki bu tür durumlar vasinizden saklanamaz."

Bu tür durumlar derken kastettiği şeyi anlamaya çalıştım. Yoksa... İntihar teşebbüsü zannettikleri olayı mı anlatmıştı?

"Doan bu bir yanlış anlaşılma, ben asla intihara teşebbüs etmedim. Karl beni bayılttıktan sonra hazırlamış olmalı."

Doan bana cevap veremeden doktor araya girdi. "Odana kimsenin girip çıkmadığını kamera kayıtlarından gördün Jasmine. İyileşmenin ilk adımı, kendine karşı dürüst olmaktır. Yaptığın şeyin yanlışlığını kabul ederek işe başlamalısın."

"Hayır, ben yapmadım!" diye bağırdığımda, masanın üzerindeki bardak kayarak yere düştü. Camın parçalanma sesi ile üçümüz birden oraya baktık. Doktor çenesini kaşıyarak, bunun nasıl mümkün olduğunu düşünüyordu.

Doan'ın tek düşündüğü ise beni sakinleştirmekti. Başımı okşayarak, beni göğsüne bastırdı. "Ben sana inanıyorum aşkım."

Bu sözler beni hayata bağlıyordu. Ağlamaya başladığımda, hıçkırıklarıma engel olamadım. Ne zaman bu kadar ağlak olmuştum? Ben hıçkırarak ağladıkça, Doan beni daha sıkı sarıyor ve teselli edici sözler söylüyordu.

Doktor yine öksürerek varlığını hatırlattı. Yere saçılan bardak parçalarının yanına çömelmişti. Bir kalemi masanın üzerine koymuş dikkatle bakıyordu. Kalem kımıldamadan dururken, sanki bir gizem bulmuş gibi düşüncelere dalmıştı.