*διαβαστε την σημείωση μου στο τέλος του κεφαλαιο σας ρωτάω κατι συμαντικο που θα βοηθήσει στην εξέλιξη της ιστορίας!*Ανοίγω τα μάτια μου και για πρώτη φορα μετα απο καιρό αναγνωριζω το μέρος που βρίσκομαι... Ειμαι στο δωμάτιο μου και δίπλα μου κοιμάται η αντιγονη.. Μα καλά ποιος με ανέβασε; Αφου ο Άρης...δεν μπορεί... Την στιγμή που σκέφτομαι ομως αυτά ανοίγει η πόρτα του δωματίου μου..
"Αγαπη μου; Κοριτσι μου είσαι ξύπνια;"ρωτάει η Αννα και για πολλοστή φορα βρίζω απο μεςα μου τον εαυτό μου που μπόρεσα να κατηγορήσω αυτή τη γυναίκα.
"Ναι κυρια Άννα ξύπνια ειμαι"λεω και γελάει
"Τα κεριά στην εκκλησία Έλενα μου"λεει και πλησιαζει δίνοντας μου ενα θερμόμετρο.
"Βάλε αυτο αν και νομιζω ξέρεις οτι δεν εχεις πυρετό"λεει με νόημα.
"Δεν καταλαβαίνω τι εννοείτε "λεω χωρίς να την κοιτάζω στα μάτια...
"Εννοώ Έλενα μου οτι πρεπει να του το πεις"λεει και μου χαϊδεύει το χέρι...
"Σας παρακαλώ μην του πειτε τίποτα ακομη θελω να το στνειδητοποιησω πρώτα εγώ και μετα θελω να του το πω.."λεω και της σφίγγω το χέρι.."
"Κόρη μου ποια ειμαι εγώ που θα ανακατεύω στην απόφαση σου αυτή; Απλά σαν μεγαλύτερη σε συμβουλεύω οτι πρεπει να του το πεις κοριτσι μου σύντομα!"λεει και διακόπτει την κουβέντα κάνοντας μου νόημα οτι η αντιγονη μόλις ξύπνησε.. Κατεβαίνουμε και οι τρεις στον κάτω όροφο και ο Αρης με κοιτάζει απο πάνω μέχρι κάτω εξονυχιστικά σαν να θελει να καταλάβει κατι...
"Γιατι σε είχαν κρατήσει τόσες μέρες στο νοσοκομείο Έλενα;"ρωτάει αυταρχικά;
"Τώρα που κολλάει αυτο;"απαντάει η Άννα... Αχ σε ευχαριστω πολυ..
"Άννα μην ανακατεύεσαι! Έλενα γιατι σε είχαν στο νοσοκομείο. Πες μου τι εχεις και μου κρύβεις!
Μωρό...λεω απο μεςα μου...
"Χαμηλό σίδηρο και αιματοκρίτη... Επίσης υψηλή πίεση και καρδιακούς παλμούς... Δεν πιςτευω ομως οτι ειναι κατι που σε αφορά ετσι δεν ειναι;"απαντάω ειρωνικά λες και δεν εχω κάνει αρκετές βλακείες σήμερα εχει χώρο και για άλλες.. Ο Άρης δεν απαντάει τίποτα απλά κατεβάζει πια ήρεμος το κεφάλι... Η αντιγονη τρέχει πάνω του και εγώ με την Αννα βγαίνουμε εγώ στην πισίνα...
"Θες να παμε να φορέσουμε μαγιώ και να κάνουμε μι βουτιά;"με ρωτάει και με τα χίλια ζόρια με πείθει.. Φοραω ενα λευκό με μαύρο μαγιό(φωτό) και η Άννα που παρα τα 45 της χρόνια εχει υπέροχο φόρεμα φοράει ενα φλοραλ μπικίνι στραπλες. Κατεβαίνουμε μαζί τις σκάλες και ο Άρης με κοιτάζει απο πάνω μέχρι κάτω. Έντονα...πολυ έντονα...
BẠN ĐANG ĐỌC
Love me or hate me
Lãng mạnΟ θάνατος τος γονιών της την συγκλόνιζει.. Κατηγορεί τον εαυτό της για αυτο. Μενει πλέον με μονη οικογένεια τον αδερφο της και την λύπη της. Το ονομα της... Έλενα Ο θάνατος των γονιών του τον πονάει αλλα σαν αδερφος πρεπει να στηρίξει την αγαπημένη...