Love me or hate me

Κεφαλαιο 35 Καθε ιστορια αξιζει ενα αισιο τελος

"Οχι παλι...."μολις ακούω το κλάμα της μικρής απο το διπλα δωμάτιο μου ερχεται να βάλω τα κλάματα.... Και εννοειται πως μετα το πρωτο ερχεται και το δεύτερο και το τρίτο στη σειρά...

"Αρη η σειρά σου"λεω και τον σκουντάω...

"Χμμχμχμ σε λιγο"λεει και γυρνάει πλευρό...
Παλι εγώ θα σηκωθώ...

Τον σκουντάω και πετάγεται πάνω..

"Εγώ τα γάλατα εσυ το άλλαγμα..."λεει και τρέχει στην κουζίνα.. Γελάω γιατι το άλλαγμα ειναι το χειρότερο του... Μια φορα είχε βάλει το παμπερς ανάποδα στην Αγγελικη και τα κακά της είχαν βγει όλα στο σεντόνι... Εννοειται και τον έβαλα να τα καθαρίσει...

Μπαίνω στο δωμάτιο των μωρών... Όλο σε αποχρώσεις ροζ παστέλ με άσπρο... Οι κούνιες ειναι ροζ και άσπρες και γενικά όλο το δωμάτιο.. Αλλάζω πρώτα την Αγγελικη μετα την Κωνσταντινα και στο τέλος την Αριάδνη που ειχε αποκοιμηθεί... Τα ονόματα τα διαλέξαμε με τον αρη με το που είδαμε τα πρόσωπα τους... Το Αριάδνη ήταν επιλογή της Αννας... Δεν ήθελε να δώσουμε το όνομα της ήθελε απλά να την αφήσουμε να διαλέξει... Τις αφήνω παλι στις κούνιες τους και ξανα κοιμούνται... Κατεβαίνω στην κουζίνα και βλέπω έναν αρη χωμένο μεςα στις σκόνες με τα γάλατα... Κανονικά έπρεπε να νευριάσω που μετα απο 3 μήνες που το κάνει καθε βραδυ ακομη δεν εχει μάθει αλλα αντί αυτού τον πλησιάζω και τον αγκαλιάζω πίσω απο την πλάτη του. Ξαφνιάζεται και σφίγγεται το νιωθω στην κοιλιά του αλλα αμεςως μεςα ηρεμεί.. Γυρνάει προς την μεριά μου και με σφίγγει στην αγκαλιά του...

"Συγγνώμη"λεει και αφήνει φιλία απλά σε όλο μου το πρόσωπο. Αχ ποσό μου εχει λείψει όλο αυτο...

"Μωρο μου πήγαινε ξάπλωσε... Θα τα ετοιμάσω εγώ..."λεω και τον σπρώχνω προς τις σκάλες απαλά... Ανεβαίνει και εγώ ετοιμάζω τα τρία μπουκάλια με το γάλα... Η Αγγελική τρώει λιγο παραπάνω αφου ήταν και το μεγαλύτερο μωρο... Γεννήθηκε 2.100 ενώ η Κωνσταντινα 1.700 και η Αριάδνη 1600.

Ανεβαίνω τις σκάλες με τα μπουκάλια αγκαλιά μου και βλέπω στο δωμάτιο των μωρών τον αρη ανάμεσα στις κούνιες... Γυρνάει και ερχεται να πάρει τα μπιμπερό απο τα χέρια μου.

"Εγώ την Αγγελικη"λεει και γελάει αφου ξέρουμε και οι δυο πως τρώει πανεύκολα και πολυ γρήγορα...

"Εγώ την Κωνσταντινα"λεω και του κλείνω το ματι αφου τώρα ειναι η σειρά του να πει.. Καθε φορα αυτο παθαίνει... Βιάζεται να διαλέξει και στο τέλος ταΐζει δυο μωρά αντί για ενα.. Μου κάνει τον νευριασμενο αλλα χαμογελάει αμεςως μολις παίρνει στα χέρια του το παιδι του...