Prolog

94 7 1
                                    


Tę książkę chciałbym zadedykować osobie mi bliskiej, której nie ma już z nami [*]

Samotna dziewczyna siedząca w ostatniej ławce. Odzywa się tylko gdy musi. Zawsze myślami jest gdzieś daleko, jakby to co dzieje się w okół było nie warte jej uwagi.
Dawniej nie miało to dla mnie znaczenia, mogła robić co chce, być gdzie chce, nie interesowało mnie to. Teraz jest inaczej... teraz ją kocham... Ale jej nie ma. Musiała odejść. Gdzie jest? Nie wiem. Jak się czuje? Nie wiem. Czy tęskni? Nie wiem. Czy jest jej tam dobrze? Nie wiem. Czy nadal mnie kocha? Nie wiem. Czy żyje? Nie wiem... Takich pytań jest setki jednak odpowiedź znam tylko na kilka;
Czy tęsknię? Tak.
Czy jej szukam? Tak, ale nie wiem gdzie zacząć.
Czy nadal ja kocham? Nigdy nie przestanę.
Czy ją znajdę? Prędzej ona wróci.
Jak do tego doszło? Najlepiej jak zacznę od początku.

~~~~~~~~~~~~

Taki mały prezent na dzień dziecka ;) Nie wiem kiedy następny rozdzialik, bo jak wiecie zbliża się koniec roku szkolnego itp. W każdym razie do następnego mordki :*

HopeOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz