Love Will Find Us

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 2

Είναι η πρώτη μέρα στο σχολείο. Η Νάταλι και η Λόρεν ετοιμάζονται και τρώνε πρωινό προτού ξεκινήσουν να φεύγουν....

Καθώς τρώω τις λαχταριστές κρέπες που φτιάξαμε με τη Λορ, έρχεται στο μυαλό μου η ταινία που χθες παρακολουθήσαμε...Πιο ωραία επιλογή δε θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει. Πραγματικά!! Ξαφνικά μου μιλά η Λορ τόσο δυνατά που ταράχθηκα!! Πρέπει να αφαιρέθηκα...δεν εξηγείται αλλιώς.

"Εεε ψιτ!!! Γη καλεί Νάταλι",μου λέει χασκογελώντας.

"Εεμ συγνώμη....αφαιρέθηκα" της λέω

"Ναι, κάτι κατάλαβα" μου απαντά αλλά αυτή τη φορά δε σταματάει να γελάει. "Μα καλά...τι είναι τόσο αστείο; " τη ρωτώ αλλά πιάνω τον εαυτό μου να θέλει να γελάσει.

Όταν με το καλό σταματάμε να γελάμε σαν χαζοχαρούμενα (γιατί όποιος μας έβλεπε το ίδιο θα έλεγε) αρχίζουμε να συζητάμε για το σχολείο.

"Ποια έξτρα τάξη θα επιλέξεις τελικά;" τη ρωτώ

"Σκέφτομαι για την τάξη δημοσιογραφίας. Νομίζω μου αρέσει περισσότερο από όλα και θα ήθελα να το δοκιμάσω. Εσύ να φανταστώ τον τομέα μουσικής ή μήπως όχι;" με ρωτά

"Χαχαχα νομίζω με ξέρεις πολύ καλά...ναι Μουσική είναι η πρώτη μου επιλογή"της αποκρίνομαι νιώθοντας έναν έντονο ενθουσιασμό

"Πες μου κάτι που δεν ξέρω χαχαχα...εμμ πρέπει να ξεκινήσουμε γιατί έτσι όπως το πάμε θα αργήσουμε" προσθέτει και γνέφω.

ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΡΑΝΤΛΕΪ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΖΑΜΠΕΛ

Ο Μπράντλεϊ και η Ιζαμπέλ περπατούν προς το σχολείο και έχουν ένα συνηθισμένο καβγά...

"Σε παρακαλώ σταματα το Μπράντλεϊ! Το ξέρω πάρα πολύ καλά ότι είναι ελκυστική και όμορφη και ο,τι άλλο είναι...αλλά δεν παύει να είναι ηλίθια και αγενής. Δεν την μισώ αλλά σίγουρα δεν την συμπαθώ κιόλας. Δεν το πιστεύω ότι την θες. Απαξιώ...γιατί αυτήν;" μου λέει με μια ανάσα και προσπαθώ να συγκρατήσω τα νεύρα μου

"Δεν ανέφερα τίποτα! Ειναι δικό μου θέμα το αν μου αρέσει ή όχι. Άλλωστε δεν είπα πως θα την παντρευτώ. Ηρέμησε...αν είναι δυνατόν! "

Με κοιτάζει αγριεμένη αλλά καταλαβαίνω ότι στεναχωριέται. "Για σένα το λέω, για να μη βρεθείς προ εκπλήξεως. Κάνε όμως ο,τι θες...εγώ για μια φορά σε προειδοποίησα"

Την κοιτάζω χωρίς να απαντήσω. Αρκετά τσακωθήκαμε. Δε μου αρέσει όμως να επεμβαίνει στα ζητήματά μου λες και είμαι κανένα μικρό παιδί.

ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Η Νάταλι, όπως ήταν αναμενόμενο, επιλέγει να καθισει με την Λόρεν. Όσον αφορά τον Μπράντλεϊ, κάθεται με τη Ραχέλ. Ναι, αυτή είναι η κοπέλα για την οποία καβγάδιζαν προ λίγου η Ιζαμπέλ και ο Μπράντλεϊ. Να είναι άραγε τόσο κακιά όσο ισχυρίζονται οι περισσότεροι;

ΣΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ

"Θεέ μου, το είδες κι εσύ αυτό;" ρωτά η Λόρεν. "Ο Μπράντλεϊ με τη Ραχέλ; Αυτή την ξινή; Νόμιζα ότι ήταν πιο έξυπνος από αυτό" προσθέτει

"Τι να σου πω;! Δική του επιλογή είναι, ό,τι θέλει κάνει" της απαντώ

"Να'τοι!! Το ζευγαράκι της Αγίας Παρασκευής" μου λεει δείχνοντάς μου προς το μέρος του Μπράντλεϊ και της Ραχέλ. Για κάποιον ανεξήγητο λόγο δε μου αρέσει αυτό που βλέπω. Νιώθω σαν κάτι μέσα μου να καίει.

"Τι;" με ρωτά ανήσυχη.

Είμαι έτοιμη να της απαντήσω όταν την τσακώνω να κοιτάζει προς τον Άλεξ, ένα πολύ όμορφο αγόρι, μελαχρινό με καστανά μάτια και ψηλό που τυχαίνει να κάνει παρέα με τον Μπράντλεϊ. "Σοβαρά; κοιτάς τον Άλεξ;" τη ρωτώ

"Εγώ; Είσαι καλά; ούτε καν!!" μου λέει

"Ναι καλά!" της απαντώ

"Καλά εντάξει...Ίσως και να μου ψιλοαρέσει" μου εξομολογείται

"Ήμουν σίγουρη χαχαχα...καλός χαρακτήρας δείχνει" της λέω και χαμογελάει

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ

"Λοιπόν Μπράντλεϊ, είμαι πολύ χαρούμενη που θα καθόμαστε μαζι!!" μου λεει και ασυναίσθητα χαμογελώ.
"Κι εγώ το ίδιο...Νομίζω είμαι τυχερός!!"

"Είμαι σίγουρη" μου λέει και γελαμε ταυτόχρονα.

"Άντε, Άλεξ και Ρόμπερτ θα έρθετε να πάμε για έναν καφέ; " ρωτώ

"Εμμ...Εγώ έχω να δώσω κατι χαρτιά στην έξτρα τάξη μου. Πάτε χωρίς εμένα" λεει ο Άλεξ

"Εντάξει τότε. Ελάτε Ραχέλ και Ρόμπερτ, ας πάμε. "

ΤΕΛΟΣ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 2

Σημείωση: Ίσως υπάρχουν κάποιες απορίες ως προς τα πρόσωπα της ιστορίας , αλλά οι λεπτομέρειες διευκρινίζονται σε επόμενα επεισόδια!!! :))