ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 22

435 40 4
                                    

Αύριο φεύγω. Πετάω για Λος Άντζελες. Ναι, είναι κιόλας τέλη Ιουνίου. Βρίσκομαι στο δωμάτιό μου και τακτοποιώ κάτι τελευταία πράγματα για να μην τρέχω τελευταία στιγμή. Δύο μεσαίες βαλίτσες και ένας σάκος...

Από στιγμή σε στιγμή θα περάσει ο Νάιαλ από το σπίτι μου να πάμε μια βόλτα και να τον αποχαιρετήσω. Όταν του είπα πως θα φύγω, στεναχωρήθηκε πολύ. Θα μου λείψει αυτό το παιδί. Είναι τόσο καλός.

Η Λόρεν θα έρθει το βραδάκι από εδώ και θα κοιμηθεί σπίτι μου ώστε το πρωί να έρθει μαζί μου στο αεροδρόμιο. Δύσκολος ο αποχαιρετισμός.

Πριν αρκετές μέρες μου είπε ότι μίλησε με τον Άλεξ σχετικά με τον Μπράντλεϊ, αλλά της ζήτησα να μην μου πει τίποτα για εκείνον.
Αν άξιζε θα πονούσε τόσο πολύ; Θα με έκανε να στεναχωριέμαι συνεχώς; Πήρα την απόφαση να φύγω και να κάνω μια νέα αρχή μακριά από εκείνον. Για ποιον λόγο δηλαδή πρέπει να τον περιμένω μια ζωή;

"Νάταλι. ..ήρθε ο Νάιαλ!" μου φωνάζει ο πατέρας μου

"Κατεβαίνω αμέσως!" φωνάζω για να με ακούσει

Μόλις κατεβαίνω βλέπω τον Νάιαλ να φορά ένα μαύρο παντελόνι και ενα καρό πουκάμισο που τονίζει το γυμνασμένα σώμα του. Είναι ωραίος δεν μπορώ να πω. Όμορφος, έξυπνος, ευγενικός, καλός...αλλά για ακόμα μία φορά δεν είναι αυτός....ξέρετε ποιος...
Άραγε αν τον γνώριζα πιο πριν...θα ήμουν ερωτευμένη μαζί του; Θα με γλίτωνε από πολλούς μπελάδες...

Εγώ από την άλλη φοράω ένα απλό πράσινο φόρεμα με λουλουδάκια. Συνήθως δεν φοράω φορέματα, αλλά σήμερα είπα να κάνω μια εξαίρεση.

"Είσαι πολύ όμορφη" μου λέει ο Νάιαλ αφού πρώτα κοιτάξει τριγύρω για να σιγουρευτεί ότι δεν βρίσκεται κάπου εκεί κοντά ο πατέρας μου. Λες και φοβάται ότι θα βγει με καμιά καραμπίνα και θα αρχίσει να τον κυνηγά επειδή με είπε όμορφη. Όχι. Δεν έχει καν καραμπίνα. Άσε που ούτε θα είχε πρόβλημα να με έβλεπε ζευγάρι με τον Νάιαλ,  γιατί ξέρει ότι είναι Gentleman.

"Σε ευχαριστώ, κι εσύ δεν πας πίσω" του λέω και χαμογελάει.

Βγαίνουμε από το σπίτι και περπατάμε προς το πάρκο της γειτονιάς. Μου ζήτησε να κάτσουμε κάπου ήσυχα για να μπορέσουμε να μιλήσουμε.

"Δηλαδή αύριο φεύγεις ε;" με ρωτά και γυρίζω να τον κοιτάξω

"Ναι" του απαντώ

"Και είχα αρχίσει να σε συμπαθώ..." μου λέει και ξεσπάμε στα γέλια

"Κι εγώ...αλλά--" πάω να πω αλλά με διακόπτει

Love Will Find UsOù les histoires vivent. Découvrez maintenant