Bestfriends Forever ? or not?

Chapter TWENTY-ONE

Steph POV

"Mga Pamangks mag ingat kayo sa byahe" Paalam sa amin ni Tito. Ngayon na kasi ang alis ko kasama si Unnie.

"Yes po Tita. Ayaw niyo po ba talagang sumama?" Tanong ni Ate kay Tito.

"Hindi talaga pwede pamangks ei. Tsaka wang bantay sa bahay niyo. Diba nga magpapasko rin si Nanay Melay sa Probinsya nila? O edi walang bantay sa bahay niyo" Pagpapaliwanag nito.

"Pero Tita, wala ka pong makakasama sa bahay pagsapit ng Christmas and New year" Nag aalala kong sabi.

"Ay nako mga Pamangks. Wag niyo kong problemahin kaya ko na ang sarili ko. Ikaw Steph, wala ka bang balak magpaalam manlang sa mga friendship mo? Kahit manlang sabihin mong aalis ka ng bansa?"

Napaisip ako sa sinabi ni Tito. Napahawak ako ng mahigpit sa phone ko na naka-off ngayon. Tiningnan naman ako ni Unnie na nagsasabing magsabi ako sa mga kaibigan ko.

"Okay. Later itetext ko sila" Pagsuko ko. Nagdadalawang isip kasi ako kanina kung sasabihan ko ba sila o hindi na.

Nang tinawag na ang flight namin ni Unnie. Bineso lang kami ni Tito at nagpaalam na. Habang nasa eroplano binuksan ko saglit ang phone ko at nag text sa kanilang tatlo.

"I am now going to South Korea" Pag kasend ko ng text agad naman akong sinabihan ng flight attendant na i-off ko na ang phone ko. I know magugulat sila sa tinext ko. Eto lang ang naiisip kong paraan para makapag isip ako ng maayos, ang lumayo sa kanila.

Sinalubong kami ng driver nila papa pagkalabas na pagkalabas namin ng Incheon Airport. Sumakay kami sa kotse at hinatid kami sa company namin dahil nandun sila Mama at Papa.

"Ma,Pa" Tawag ko sa mga magulang ko na busy'ng busy sa kanilang mga ginagawa.

"O. Nak nandito na pala kayo. Kamusta byahe?" Niyakap ako ni Mama at hinalikan sa ulo.

"Kapagod Ma. Pero okay naman po" Sagot ko rito. Umupo ako sa Sofa na nandoon.

Nilapitan din ako ni Papa at hinalikan sa pisngi pati narin si Unnie.

"Pinuntahan mo na ba si Baby Luisa Steph?" Tanong sa akin ni Mama. Tumango ako.

"Were sorry Nak. Mas pinili naming wag nalang sabihin sayo dahil alam namin ng Papa mo na masasaktan ka lang." Malungkot na sabi ni Mama

"It's okay Ma. I just need time to forget all the pain. Wag na po muna nating pag usapan Ma" Sabi ko at humiga na sa Sofa. Inaantok ako dahil sa pagod.

"Steph, Donna. Just go home. Your tired. Pahinga muna kayo sa bahay. Papahatid ko nalang ulit kayo." Tumango nalang ako pero si Unnie mukhang may gagawin pa siya dito kaya hindi muna siya uuwi.

Humalik lang ako sa pisngi nila at tuluyan ng umalis. Winter ngayon dito sa Korea dahil nga magpapasko na nga. Buti nalang nakapagshopping kami ni Unnie ng mga makakapal na damit bago pumunta dito.

Pagrating ko sa bahay dumiretso na ko agad sa kwarto ko. Wahhhhh Namiss ko yung kwarto ko *°* Pagpasok ko ng kwato ko agad bumungad sakin ang mga posters ng Snsd na nakadikit sa pader ng kwarto ko. Nakita ko rin yung cabinet ko kung saan nakalagay yung mga Album nila. Waaahh sa pag uwi ko isasama ko na itong mga to. Hindi ako nakauwi dito last year kaya hindi ako nakapanuod ng Phantasia concert nila *^*.

Humiga na ko sa kama ko at niyakap ang malaki kong teddy bear na pink.
Dahil sa pagod agad naman akong nakatulog.

Cath POV

"Yun lang ang naiisip na paraan ni Ppanyang para makalimot. Kung yun ang gusto niya. Irespect nalang natin"  Sabi ko kila Khai at Jo. Nang mareceive naming tatlo ang text ni Ppanyang ay agad agad kaming nagkita kita dito sa park.