Τελικά Σε Αγαπώ

Κεφάλαιο 24

Πηγα σπίτι. Εκεί βρήκα τους γονείς μου να σηζητουν για κάτι. Δεν με κατάλαβαν οπότε τους κρυφακουσα. Ναι είμαι περίεργη τι να κάνω ?? Φτανω κοντά τους αφού ήταν στην κουζίνα...

Μ: Πρέπει να της το πούμε." λέει η Μαμά μου.

Μπ: Δεν χρειάζεται να το ξέρει..." της απαντά ο πατέρας μου. Τι δεν χρειάζεται να μάθω ??

Μ: Χρειάζεται !! Όταν ήταν μικρή λέγαμε ότι θα στεναχωρηθει αλλα τωρα είναι ολόκληρη κοπέλα... Πρέπει να μάθει... Αδερφός της είναι..." λέει ξανά η Μαμά... ΟΠΑ ΤΙ ??? Εχω αδερφό ??? Ποιος είναι ? Γιατι δεν το ξέρω εγώ ?? Πως γίνετε αυτό ?? Μπαινω μέσα στην κουζίνα.

Μ: Νικολέτα ??" λέει τρομαγμενη η μαμα μου.

Ν: Τι είναι αυτά που λέτε ??" ρωτάω ταραγμένη.

Μπ: Κοίτα Νικολέτα... Δεν στο είπαμε γιατί ήσουν μικρή ακόμα. Λοιπόν η μαμά σου πριν απο εσένα γέννησε ενα άλλο παιδί... Επειδή όμως έβγαινε με τα πόδια απο τη μήτρα οι γιατροί μας είπαν πως δεν θα ζήσει... Έτσι το αφησαμε εκεί. Οταν ήσουν 15 μαθαμε πως το παιδί αυτό ζει... Αλλα δεν στο ειπαμε για τον λόγο που σου ειπα πριν. Ήρθε εδώ μια μέρα που εσυ ειχες παει εκδρομή. Είναι ενα χρονο μεγαλυτερος σου. Απλα ήρθε, μας είδε και έφυγε. Είδε όμως και μια φωτογραφία σου και τοτε κατάλαβε πως εχει και μια μικρή αδερφή. Απο τοτε δεν ξαναήρθε εδώ..." τελείωσε ο πατέρας μου.

Ν: Γιατί το κανατε αυτό σε ενα μωρό ??" ρώτησα με δάκρυα στα μάτια...

Μ: Δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς..."

Ν: Τι λες ρε μαμά ?? Αφήσατε ενα παιδι σε ενα νοσοκομείο με ποιος ξέρει τι γιατρούς είχε εκεί μέσα και φυγατε !!!"

Μ: Δεν ξέρεις πόσο το έχω μετανιώσει..." είπε η μητέρα μου βουρκωμενη...

Ν: Ποιος είναι ??" ρωτάω αλλά μένουν σιωπηλοί.
"Ποιος είναι ?????" λεω πιο δυνατά αυτή τη φορά.

Μπ: Λέγεται Γιάννης Παυλόπουλος." μου απαντάει ο πατέρας μου και μένω με ανοιχτό το στόμα... Είπε οτι ο Γιάννης, το αγόρι της Ιωάννας, είναι αδερφός μου ?? Δεν το πιστεύω. Φεύγω τρέχοντας απο το σπίτι. Πριν φύγω άκουσα τη Μαμά μου να με φωνάζει.

Σε όλη τη διαδρομή έτρεχα και έκλαιγα. Μέχρι που εφτασα εξω απο ενα σπίτι. Το σπίτι της Ιωάννας. Μένουν μαζί.

Χτυπάω κουδούνι και μου ανοίγει αυτός.

Μόλις με βλέπει εκπλησεται κάπως.

Γ: Ιωάννα σε ζητάνε !!" φωνάζει χωρίς να μου μιλήσει.

Ν: Σου είπα εγω οτι θέλω την Ιωάννα ??" λέω νευριασμένη.

Γ: Ε ποιον θα ήθελες εμένα ??" ρωτάει γελώντας.

Ν: Γιατί δεν γίνετε να θέλω να μιλήσω στον αδερφό μου ?" ρωτάω και του κοβετε το γέλιο.

Γ: Τ-τι είπες ?" με ρωτάει σαστισμένος.

Ι: Ποιος είναι ??" ακούγεται η φωνη της Ιωάννας και σε δευτερόλεπτα βρίσκεται στην πόρτα.
"Γεια σου Νικόλ μου !! Ρε Γιάννη γιατί δεν αφήνεις την κοπέλα να μπει ?" ρωτάει.

Ν: Ναι Γιάννη... Γιατί δεν αφήνεις την αδερφή σου να μπει ??" ρωτάω ειρωνικά και η Ιωάννα πήρε και εκείνη το ύφος του Γιάννη.

Γ: Ποιος σου το είπε ?" με ρωτάει με σκυφτό κεφάλι.

Ν: Ακουσα τους γονείς μου να λένε κάτι για αδερφό και τους ανάγκασα να μου πουν..."

Γ: Μάλιστα..." λέει και ξεφυσαει...

Ν: Για αυτο και το υπονοούμενο με τον αδερφό το πρωί ??" ρωτάω την Ιωάννα. Δεν λέει τίποτα απλά σκύβει το κεφάλι... Μάλιστα...
"Αφού δεν μου απαντάει κανείς εγώ καλυτερα να φύγω..." λεω και κάνω ενα βήμα αλλά η φωνή του Γιάννη με σταματάει.

Γ: Συγνώμη !!" ηταν το μονο που είπε και έκλεισε την πόρτα.

Περπατησα ως το σπίτι της Χαράς. Χτύπησα το κουδούνι.

Μπαμπάς Χ: Γεια σου Νικολέτα μου !! Θες την Χαρά ?" μου ανοίγει ο πατέρας της.

Ν: Ναι αν γίνετε..." λέω με ενα ψεύτικο χαμόγελο.

Μπαμπάς Χ: Στο δωμάτιο της !" μου λέει και κανει χώρο να περάσω.

Ν: Ευχαριστώ. Θα σας πείραζε αν ερθει και η Σάντρα μετά ??" ρωτάω. Πρέπει να τα πω όλα στις κολλητές μου.

Μπαμπάς Χ: Οχι !!" μου απαντά και ανεβαίνω τις σκάλες.

Ν: Πάρε τηλ την Σάντρα." λεω αμέσως μόλις μπαίνω στο δωμάτιο της...

Ενα κεφάλαιο ακόμα έφτασε στο τέλος του. Η Νικολέτα έμαθε για τον αδερφό της... Εσείς τωρα είστε σε φάση 'Είναι σοβαρή ? Εβαλε κεφάλαιο στις 12:24 τα μεσάνυχτα ?' Ναι... Εβαλα γιατί ηταν κακό να μην βάλω αφού αύριο αφού θα διαβάζω πολύ πιθανών να μην μπει κεφάλαιο... Πατήστε αστεράκι και σχολιαστε. Τα λέμε !! Φιλιααα😘