MICHI'S POV
Papasok na koang school. Paglabas ko ng gate ng bahay namin. Nagulat ako kasi nakita ko si Jake nakasandal sa may gilid ng kotse niya. At parang may hinhintay siya. Bakit siya nandito?
"Ui, Jake, ano ginagawa mo dito?" tanong ko sa kanya. nakatayo parin ako sa may gate.
"O, Michi, okay na ba yung paa mo?" tanong niya.
"ah oo. hindi na msakit." inangat ko pa yung paa ko. Napataas pa ang angat ko. Naout of balance ako. Shit, mahuhulog ako. May ilang steps kasi ang harap ng gate namin pababa. Nasa pinakataas na steps ako.
Napapikit ako dahil babagsak ako. Inexpect ko na masakit. Naghintay ako pero bakit hindi naman masakit? Naramdaman ko naman na lumapat ako? Minulat ko yung mga mata ko. Nagulat kao nung si Jake ang nakita ko. Sinalo niya ako. Ang puso ko, ang bilis na naman ng tibok. ANo ba kasi ginagawa niya. Lalo lang ako nafafall.
"ayos ka lang ba?" tanong niya. Tumango lang ako. Umayos na ako ng tayo.
"tara, sabay na tayo pumasok." yaya sa akin ni Jake. Lumapit na siya sa kotse pero ako nakatayo parin dun. Hindi ko alam kung sasabay ba ako sa kanya.
"ah Jake, huwag nalang, nakakahiya." sabi ko. Lumapit siya sa akin.
"ano ka ba, tara na." nagsmile siya at hinawakan niya ang kamay ko. Mamamatay na ata ako dahil sa heart attack. Hinila niya ako papunta passenger seat. Binuksan niya yung pinto at pinapasok ako. Wala na kaong nagawa. Pumasok na ako.
Pumasok narin siya sa driver seat at nagdrive na siya. Walang umimik sa amin hanggang sa makarating kami sa campus. Bumaba na kami naglakad papasok sa building. Ang awkward ng scene.
"Ah Jake, salamat ha. sige, pasok na ako." sabi ko sa kanya.
"no problem, by the way Michi, sabay tayo maglunch ha." pagkasabi niya nun. Umalis na siya. Niyaya niya ako maglunch? Bakit naman kaya? Naiinis ako sa iyo Jake.
Naglakad na ako papuntang classroom. Third floor pa yun. Nasa may stairs ako nung makita ko si Joan.
"Bestfriend" sigaw ko. Napalingon siya. Agad naman siyang lumapit sa akin. Ang lapad ng ngiti niya. Bakit kaya?
"bakit ganyan ka makangiti?" tanong ko sa kanya.
"ikaw ha, bakit hindi ka nagkekwento." sabi niya. kinurot pa ako sa beywang.
"ano namang ikekwento ko?" hindi ko talaga siya maintindihan.
'tsk. sa inyo ni Jake. Huwag kang magkakaila, nakita namin kayo kanina sabay pumasok. At sabay pa kayo lumabas ng kotse ni Jake. Sinundo ka ba niya?" tanong niya. Bigla naman kao namula. pakiramdam ko lang. hahaha
"ano ka ba, wala yun, sinundo niya lang ako kasi akala niya hindi pa nawawala sprain ng paa ko. yun lang yun." sagot ko sa kanya.
"weh. aminin mo nga. Gusto mo na ba siya? as in gusto mo?" tanong niya.
"ewan ko. diba nga ayoko. pero ewan. ang labo" sagot ko nalang sa kanya.
"yiiieee. Naku Michi, Don't stop your heart. Ikaw din mahihirapan. o siya sige, kita nalang tayo mamayang lunch. hahaha. Ay wait, hindi pala pede. May lunchdate nga pala kayo ni Jake. hahaha" hindi na kao nakareact sa sinabi niya. Paano, tumakbo na kaagad. Bahala nga siya.
Nagpunta na lang ako sa room. Sa buong lecture, wala akong naintidihan. Paano kasi, laging nagrereplay sa utak ko yung nangyari kaninang umaga. Hay. nakakainis lang. Handa na ba ulit akong magmahal? HIndi ko alam.
JOAN'S POV
Kasama ko ngayon ang aking hon.
"hon, may sasabihin ako" sabi ni Mark.
"ano yun?" tanong ko.
"finally, Jake confessed that he fell for Michi." sabi niya. Medyo nagulat ako sa sinabi niya.
"really? wow, ayos yun." sabi ko. Akala ko, idedeny parin ni Jake hanggang ngayon ang tunay niyang nararamdaman.
"oo nga, eh pero hindi pa niya kayang aminin kay Michi." sabi niya.
'aw, pero sa bagay, mahirap din naman kasi umamin lalo na kung kay Michi, na hanggang ngayon, indenial parin." sabi ko.
"pero sinuggest ko kay Jake na magparamdam na muna. hahaha. Na I think ay ginagawa niya na." hahahah" nagets ko yung sinabi niya. Hahah. Kasi nga nakita namin silang dalawa sabay pumasok. At sa kotse pa ni Jake nakasakay si Michi.
"Isa nalang ang problema natin. si Michi." sabi ko.
" oo nga. pero, i think, Sooner, may marerealize din siya. o siya tara na, may next class pa tayo hon." umakyat na kami at naghiwalay na. Magkaiba kasi kami ng klase ni Mark.
Pagpaosk ko sa classroom, naupo na ako. May nagtext sa akin.
From: Jake.
ah, Joan, pede magtanong?
nireplayan ko.
Ako: ano yun?
Jake: ah, huwag nalang, nakakahiya.
AKo: Ano nga.
Jake: ano ba favorite na pagkain ni Michi?
AKo: kyaaaah. yiiiieeee. ako'y kinikilig.. hahaha
Jake: kaya ayokong magtanong e.
Ako: haha. ito naman. kare-kare, favorite niya yun. tamang tama, meron nung ngayon sa canteen.
Jake: salamat.
Ako: ikaw ha, dumadamoves ka na. Go lang. We support you.
Jake: salamat ulit.
Ako: sige, nandito na yung prof namin. gudluck.
Hindi na siya nagreply. Natuwa naman ako. Dumadamoves na si Jake. Hay naku Michi, ang swerte mo. Kung ako sa iyo, i will go to where my heart will go. naks. hahahah. Tinext ko si Mark about sa sinabi ni Jake. Nagkasundo kami na magsspy kami sa kanila. hahaha. Gusto lang namin makita nag progresss. hahahaa.

BINABASA MO ANG
Single For(n)ever....
RomanceDeciding to be SINGLE FOREVER is a tough decision. They swear never to love again and get hurt. BUT will they keep this decision forever? Will this thing conquer love? That's what Jake and Michi are going through. Will they admit to themselves that...