The Vampire and The Goddess

Chapter 10: Not a regular Sunday indeed

Chapter 10: Not a regular Sunday indeed

[Erisa’s POV]

~ Erisa bangon ka na jan ~ hmmm? Sino naman kaya tong gumagambala sa pagtulog ko?

~ Erisa gising na ~ minulat ko yung mata ko at nakita si Cleo.

“Tara mag-agahan ka na, bumaba na rin si Adriel para kumain.” Kinusot ko yung mata ko dahil medyo antok pa.

“Good morning Erisa!” masayang bati nung lalaking nasa likod ni Cleo.

“sis pahiram ng pamalo para ihampas jan sa boyfriend mo”

“Brutal ka naman, pamalo pa. mas brutal ka dun sa isa. Sakit pa ng sikmura ko ehhh” sabi niya habang hinimas-himas ito.

“haha, sinikmurahan siya kanina ni Adriel” tawa ng tawa si Cleo

“baby naman tumatawa ka pa jan.”

“buti nga sayo” sambit ko.. tumayo na ako sa kinahihigaan ko “tara sis breakfast na tayo iwan mo na yang boyfriend mo, makipag break ka na kaya?”

 At sinimulan na namin maglakad palabas ng kwarto ni Cleo “Hoy! Ang sama ng mga to!”

“Bagay sayo yan, tse!” sambit ko at tuluyan ng lumabas

Bumaba na kami upang mag agahan “HEYYYYYYYYYYYYYYYYY upo na kayo rito ng maka kain!!!” sigaw ni Ayra.

Nagmasid ako sa mga nakaupo sa tapat ng lamesa pero hindi ko siya mahanap “asan si Horiento?” tanong ko

“Umalis na siya, nagmamadali nga eh.” Ika ni kuya Drake

“hmmmm.. sayang naman hindi man lang siya kumain, wala bang naghatid sa kanya pauwi?” tanong ni Cleo

“naka alis na siya bago ko pa siya na habol” sagot muli ni kuya Drake

“anong meron?” napatingin kami sa lalaking bumaba

“babe si Adriel umuwi na raw, hindi man siya kumain kahit kaonti”

“ah ganoon ba, hayaan niyo yun ganoon talaga siya” umupo na siya at nagsimulang kumain

“kaybigan ka ba talaga niya? Parang wala ka man pakeelam?” inis na sabi ko

“sabi sayo Erisa hindi yan maaasahan” sabat ni Ayra

“hindi naman sa ganoon, pero dahil kilala ko na yun. normal na lang ang mga pinag gagawa niya. Dadaanan ko nalang siya mamaya” sagot naman ni Aron

“hay nako ewan ko sayo, Cleo yang boyfriend mo pag sabihan mo.” Umupo na rin ako at kumain.

Pagkatapos kumain kinuha ko yung cp ko at tinawagan na si nanay upang mag pasundo kay manong Rico

“Cleo mauna na ako ha”

“after lunch ka nalang umuwi”

“Sunday kasi yung rest day ni papa, I want to spend it with him. You know naman na hindi kami gaano nakakapag bonding lately”

“yah, he’s been busy right, same with daddy. Okay sige ipapahatid na lang kita sa driver namin.”

“wag na, nagpasundo na ako kay manong Rico.”

“Okay tara hatid na kita sa labas.”

“hey uwi kana?” tawag ni kuya Drake

“ou, let’s hang out again next time”

“osige ingat ka”

“Tell Ayra I went home”

“I will” at iniwan na namin si kuya Drake

Nasa labas na kami ng gate nina Cleo, suddenly may biglang lumabas sa gate

“Hey sabi ni Drake uwi ka na daw?”

“it’s none of your concern” inis parin ako sa kanya talaga.

“ui sorry na, bati na tayo. Gusto ko lang kasing maging friends kayo ni Addy. That guy, he’s not used hanging out with people. Naisip ko lang na kailangan niya ng closure para matibag ng kaonti yung pader na binuo niya.”

“And you used me? Is that it?” tumaas yung kilay ko

“nope, that’s not it. Na banggit niya na ilang kayo sa isat-isa, kaya I helped to remove the awkwardness between you two. Para sayo at para kay Addy na rin.” Sabagay na tulungan nga niya kaming maging mas normal yung relationship, we’re friends now thanks to him.

“Okay I forgive you pero don’t do it again, but thanks we did become friends”

Tumingin siya sa girlfriend niya “Told you she would thank me” napa ngiti naman si Cleo

suddenly a car stopped in front of us, it was manong Rico.

“ayan na sundo mo” sambit ni Cleo

“I should go, see you tomorrow sa school”

“Yah, see you sis”

Binuksan na ni manong yung pintuan ng back seat ng sasakyan.

“manong ingatan niyo po yan, lagot kayo sa kaybigan ko. Napaka importante po niya sakanya” namula yung pisngi ko sa sinabi ni Aron, lagot sa kaybigan niya? Importante? kay Adriel ba? Hindi man nga nag pa-alam na aalis na ehhh.. paano ako naging importante? At biglaan naman, friends pa lang nga kami, hindi pa nga sure kung tinuturing na niya akong kaibigan. Hetong si Aron marunong din gumawa ng kwento.

“Opo sir” nag smile na lang si manong, naka smile lang din si Cleo

“tara na manong, wag mo pong paniwalaan mga sinasabi n'yan” at pumasok na ako sa loob ng sasakyan

Nakita kong tumatawa si Aron, bwisit yun ah. sinimulan ng paandarin ni manong ang sasakyan.

...

Pagkauwi ay sinalubong kami ni nanay Ising  “Nag-agahan ka na ba Risalet?” “opo nay, asan si papa?”

“wala ang papa mo, tumawag siya kagabi at sinabi na hindi raw siya makakauwi”

“but it’s Sunday, we’re supposed to spend this day together.” I’m really at my limit right now.

“I’ll go to his workplace!” and started walking outside the house “pero Erisa” awat ni nanay pero tuloy-tuloy parin ako, passed the garden and passed the gate.

“ihahatid ka ni Rico” “wag na po nay, I’ll take a cab. Pagpahingahin niyo na lang po si manong Rico.” naglakad na ko palabas ng subdivision. Malapit lang naman yung main gate ng subdivision eh. Tinatawag pa rin ni nanay yung pangalan ko, sinusubukan akong pigilan pero isa lang ang nasa isip ko, makausap si papa. Sorry nanay I really need to go. I took the first cab I saw and went straight to my father’s building.

Pagkarating ko, agad kong kinausip si Lizzy one of the receptionist. Well, siya ang pinaka ka close ko sakanila kasi everytime na napaparito ako eh siya yung ka chika ko about sa mga ngyayari sa building. Kahit  receptionist lang siya ay marami siyang sources.

“wala siya ma’am Erisa, nagpunta siya sa M’s Resto Makati branch”

“Anong ginagawa niya doon?”

“Walang nakalagay sa schedule niya na may meeting siya, baka po check up lang”

“huh? Pero it’s Sunday today. Hindi niya pagpapalit ang day na 'to sa pag maintenance check lang ng isang resto. there’s something fishy going on here. I must find out, sige mauna na ako Lizz. Thankyou”

“ingat po kayo!” I rushed out to get in a cab for the second time. Wow cab trip bigla ang Sunday ko. Grabe anlayo ng Makati!

…. Building, building, building, hotel, hotel, mall, resto, resto, hotel, building, mall, building, resto, hotel, hotel, etc, etc ….

YEY! After 300 years sa wakas nakarating na rin (of course I’m just being OA, 1 hour ride lang yun).

Lumabas na ako ng cab ng biglang “what are you doing here?!”

“I should be the one asking that question” nantaas ang kilay ko.