Magic of Love (Kathniel)

Chapter 20: The who?

Seth’s P.O.V

Yowyow yoww~ Seth here~ gwapo, singkit, pero magaling mag gitara, Tska may banda nga pala kami nila Daniel, Kami ang Parking 5. Astig ano? I know I know. Haha~ Alam na yun nila Kath, syempre madaldal kami e, edi sinabi namin. Buwahaha~ Maliit man kayo sa aking paningin, gwapo pa rin ako. Ge. Grabe nakakamiss talaga si Chenny, akalain nyo yun pinsan pala nya si Kathryn! Talaga naman. Hehe~ Matagal na namin silang kilala, dati kasi nagbakasyon sila sa Subic, eh saktong may gig kami dun edi nanuod sila sa gig namin ano? Unang kita ko pa lang sa kanya nagandahan na agad ako e. Hooh~ Tapos ayun kaso ang ano nga lang, Hehe~ Natapunan ko sya ng tubig, Hindi ko naman sinasadya e, sobrang galit sya sakin nun! Pero dakilang gwapo ako, OO AKO TALAGA YUN. WAG KAYO MANIWALA SA LAKI SALAMIN NA YUN! Naging prends kami, wag nyo tanungin kung pano! Basta yun.

“Sheeet~ Gutom na ko!” reklamo nitong katabi ko na si Lester.

“Edi kumain ka, wag mo nga ibuka yang bibig mo. Mahihimatay ako e, Toothbrush toothbrush din” sabi ko, nagtawan naman kami nila Jc.

Kami palang gising e, syempre gwapo e. Ge.

“Letse. Nag toothbrush kaya ako!” dipensa nya.

“May toothpaste?” tanong ni katsumi

“’yun lang” sabi ni Lester, mas natawa naman kami.

“Letse, kaya pala ang baho~!” sabay takip ni Jc sa ilong nya

“Malapit ang ilong sa bibig” sabi ni Lester sabay tayo

“At malapit lang din ang banyo para mag toothbrush! Buwahahaaha~” tawang tawa na sabi ni JC

“Tara na nga’t mag order ng pagkain para may magawa tayong matino” aya ko.

“Yan! Yan gusto ko sayo e” sabi ni Katsumi, sabay akbay sakin.

Nag order naman agad kami, biglang may nag doorbell naman, tumakbo naman agad si Lester pagkabukas ng pinto..

“Eto na p…” bigla naman nya kinuha sa kamay nung lalaki at binigay yung bayad

“Okay, Salamat. Bye” sabay sarado ng pinto

“Langya~ PG Les ah! Hahahaha~” tawang tawa naman kami, nag tongue out lang sya at kumain na. Iling iling na umupo kami sa upuan.

“Oh Jc, hindi ata tumawag sayo si Gab?” tanong ko.

“Bakit pa sya tatawag kung hindi na rin naman kami” simpleng sabi nya sabay latak sa pagkain

“Oh, Eh hin… ANO?! HINDI NA KAYO? LANGYA! ANONG NANGYARI?!” tanong namin.