"Madalyonun bir yüzündeki hikayem çok başka"
Titreyen ellerimin arasındaki bardağa kan kırmızısı şarap yerini almıştı. Boğuk odanın, çatlak duvarlarındaki gül yaprakları kurumuş, bazıları ise çürümüştü. Terk edilmiş anıların güzelliği ise yıpranmış koltuklara sinmişti.
Tablodaki gülümsememeye yemin etmiş kadının elbisesini toz taneleri süslüyordu. Pencereleri tahtayla kapatılmış bu ev, kendimce ürkütücüydü.
Tutmakta zorlandığım bardak, sonunda yerde parçalanmıştı. Boş bakan gözlerimi çatlamış aynaya yönelttim. Hemen üzerinden akışkan sıcak bir sıvı, yavaş yavaş yere saplanmış baltaya doğru yol alıyordu. Solgun ve kuru cildim bu sıvıyla canlanırken, yıkık dökük evin her bir yanından gelen mey sardı etrafımı. Şarap? Hayır, ben 'mey' demeyi tercih ediyordum. Anılarımın birer birer bu sıvıyla yıkılıp etrafımı sardığını hissettim. Çaresizce, beni gelip yıkmasını ve bu hikayenin artık bitmesini bekliyordum. Gözlerimden akan şey gözyaşı değildi, hüzünüm ve hayal kırıklığımdı. Nedensizce dudaklarım yukarı doğru kıvrıldı. Ve bu da, yaşayamadıklarımın sevinci, umuduydu. Her ne kadar çabalasam da korkularıma ve kendime yenik düşmüştüm ve şimdi de bu korkularım beni boğuyordu.
Geçmişim, ruhumda asla kapanmayacak yaralar açmıştı. Hayal kırıklıklarım ise kalbimde yeri doldurulmayacak deliklerle karşımda duruyordu. İçten içe çürüyen ruhum, aciz bedenimin en dibinden başlayarak yakıyordu her bir hücrelerimi. Çığlık çığlığa bağırıyordu fakat kendim bile bunun farkında değildim. Az önce kendi canıma kıymadan önce... Ve böylece, kalbime giren derin bir sızı ile, mey'in sularında boğulmam bir olmuştu. Madalyonun bir yüzündeki hikayem burada, böyle acınası bir şekilde sona ermişti. Tüm üzüntülerim, kırgınlıklarım, nefretim ve bana en büyük düşman olan korkularım girdabın içine girip beni alt etmişti.
'Bak ve hisset, ölene kadar..."
Tablodaki kadını yansıtıyordum. Somurtmaya ant içmiş Gece;
" 'Buradayım,' sesin geldiği yöne kafamı çevirdim. Her zamanki gibi direğin altında bekliyordu." Bu günü hatırlıyordum, en yakın arkadaşımla geçirdiğim her günü ve her bir anı hatırlıyordum.
Bu dibe batmış ve umudumu kestiğim bir hayatın içinde özleyeceğim en güzel detay buydu.
Kamer:Ay
