Οι Μυστικοί Πράκτορες

Κέιτ Πάρκερ

Το ξυπνητήρι μου άρχισε να χτυπάει. Δεν του έδωσα σημασία και έβαλα το κεφάλι μου κάτω από το μαξιλάρι. Μετά από λίγο ένιωσα ένα χέρι να ακουμπάει την πλάτη μου και μετά να κατευθύνεται στο κομοδίνο δίπλα από το κρεβάτι μου και να κλείνει το ξυπνητήρι.

《Μωρό μου, ξύπνα》,άκουσα την φωνή του Χάρυ να λέει.

《Άσε με να κοιμηθώ λίγο ακόμα》,ειπα ενώ είχα ακόμη το κεφάλι μου κάτω από το μαξιλάρι.

《Είναι η αποφοίτηση σου σήμερα》,είπε και πετάχτηκα αμέσως απο το κρεβάτι.

《Δε θα προλάβω》,έλεγα και ξανά έλεγα σαν την τρελή.

Ο Χάρυ άρχισε να γελάει.《Πάω να μας φτιάξω πρωινό》,είπε και σηκώθηκε και εκείνος.

Κοίταξα το ρολόι. Ήταν 8. Σε δύο ώρες ήταν η αποφοίτηση μου. Επιτέλους θα έπαιρνα το σήμα μου. Πράκτορας του FBI. Πήγα στο μπάνιο και αφού έκανα ένα χαλαρωτικό ντουζ, βουρτσισα τα δόντια μου και επλινα το πρόσωπο μου. Έβαλα λίγη ενυδατική κρέμα, μάσκαρα, μολύβι και το αγαπημένο μου ροζ κραγιόν. Έπιασα τα μαλλιά μου ένα σφιχτό κότσο και πήγα να φορέσω τα ρούχα μου. Ένα ψηλομεσο μαυρο παντελόνι, ένα άσπρο πουκάμισο το οποίο έβαλα μέσα από το παντελόνι και ένα μαύρο σακάκι. Φόρεσα και τα άσπρα μου τακούνια και ήμουν έτοιμη.

Όταν πήγα στην κουζίνα, βρήκα τον Χάρυ πάνω από ένα τηγάνι.

《Μμ, τηγανίτες》,είπα όταν ενιωσα την μυρωδιά να εισχωρεί στα ρουθούνια μου.

《Πώς νιώθεις;》με ρώτησε εκείνος.

《Καλά, υποθέτω》,απάντησα και κάθισα σε μια καρέκλα.

Ο Χάρυ ήταν το αγόρι μου. Ξέρω ότι κανονικά δεν θα έπρεπε να έχω μια μόνιμη σχέση και ιδιαίτερα με κάποιον που να γνωρίζει το επάγγελμα μου αλλά δεν μπορούσα να του αντισταθώ. Με αυτά τα ξανθά μαλλιά και τα κάστανα του μάτια, τον ερωτεύτηκα αμέσως.

Όλοι έλεγαν πως ταιριάζουμε. Και εξωτερικά και εσωτερικά. Εγώ είχα κάστανα μαλλιά που έκαναν αντίθεση με το δικό του χρώμα και το ίδιο καστανό χρώμα ματιών. Αν και ήμουν ελάχιστα πιο κοντή από αυτόν, δεν με ενοχλούσε καθόλου.

Έβαλε ένα πιάτο με τηγανίτες μπροστά μου και μου έδωσε και το μέλι.《Νιώθω περίεργα》,είπε.

《Γιατί;》τον ρωτησα και έβαλα μια μπουκιά τηγανιτας στο στόμα μου.

《Αν παρανομισω θα πρέπει να με συλλαβεις. Αλλά τώρα που το σκέφτομαι, είμαι το αγόρι σου και θα έχω ειδική μεταχείριση》,είπε και μου έσκασε ένα χαμόγελο.