*Στο προηγούμενο κεφάλαιο είχαμε μάθει πως ο Τζον είναι ο δολοφόνος της Ρέιβεν και είχε αναλύσει πλήρως όλο το σχέδιο του. Αυτό που ξέχασα να πω είναι, ότι ο Τζον είχε πληρώσει τον μάρτυρα που είχε εμφανιστεί για να οδηγήσει τον Ίαν στην φυλακή. Δεν ήθελα να το προσθέσω στο προηγούμενο κεφάλαιο γιατί σε κάποιους μπορεί να μη φαινόταν η αλλαγή. Οπότε το λέω τώρα. Καλή ανάγνωση😘*
《Ξυπνήστε》,άκουσα κάποιον να φωνάζει έξω από το δωματιο μου.
Σήκωσα το μαξιλάρι μου και έβαλα από κάτω το κεφάλι μου, κάνοντας μια προσπάθεια να μειώσω την ένταση της φωνής της Νικόλ. Η πόρτα του δωματίου μου άρχισε να χτυπάει ρυθμικά και μετά από λίγο άνοιξε. Πίστευα πως το μαρτύριο μου τελείωσε, όταν κάποιος, άρχισε να χτυπάει δυνατά μια άλλη πόρτα.
《Ξυπνήστε》,φώναξε ξανά χαρούμενα η Νικόλ.《Είναι παραμονή Χριστουγέννων》.
Μουγκρισα και κοίταξα την ώρα. Γουρλωσα τα μάτια μου. Για ποιο λόγο μας ξυπνούσε από τις 7;
《Δεν πάει να είναι και η Δευτέρα Παρουσία; Θέλω να κοιμηθώ》,φώναξε ο Ίαν.
Πόσο δίκιο είχε.
《Σας περιμένω στο σαλόνι. Αν δεν κατεβείτε σε λιγότερο από δέκα λεπτά, θα βρω έναν πιο άμεσο τρόπο για να σας ξυπνήσω》,είπε προειδοποιητικά η Νικόλ και μετά ακούστηκαν τα βήματα της καθώς κατέβαινε τις σκάλες.
Δεν ήθελα να σκέφτομαι τι τρόπο είχε στο μυαλό της. Ικανή την είχα να μας φέρει ένα κουβά με παγωμένο νερό στο κεφάλι. Δεν είχε σημασία αν ήταν χειμώνας. Είμαι σίγουρη πως θα το έκανε.
Σηκώθηκα σιγά σιγά από το κρεβάτι και κατευθύνθηκα προς το μπάνιο. Οι πόρτες από τα δωμάτια ήταν ανοιχτές. Φαίνεται πως όλοι είχαμε ξυπνήσει με τον ίδιο τρόπο.
Μπήκα μέσα στο μπάνιο, κλείνοντας την πορτα πίσω μου. Αφού επλυνα το πρόσωπο μου, αρχισα βουρτσιζω σχολαστικά τα δόντια μου.
Η πόρτα του μπάνιου άνοιξε και μέσα στο χώρο μπήκε ένας νυσταγμενος Ίαν. Μόλις παρατήρησε ότι στο χώρο βρισκόμουν εγώ, σήκωσε απολογητικά το χέρι και γύρισε για να φύγει με αποτέλεσμα να χτυπήσει το κεφάλι του πάνω στην πόρτα. Με δυσκολία συγκράτησα ένα γέλιο που πήγε να βγει από το στόμα μου.
Έφερε το χέρι του πάνω στο μέτωπο του και άρχισε να το τρίβει.《Θα τη σκοτώσω τη Νικόλ》,μουρμούρισε και έφυγε από το μπάνιο.
Μόλις ξεπλυνα το στόμα μου, κατέβηκα στο σαλόνι, όπου βρίσκονταν και οι υπόλοιποι. Όλοι ήταν καθισμένοι στον καναπέ εκτός από την Νικόλ που στεκόταν όρθια μπροστά τους. Κάθισα δίπλα στην Χάνα και περίμενα να ακούσω τι είχε να πει.
YOU ARE READING
Οι Μυστικοί Πράκτορες
Adventure[ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ] Με σήκωσε στην αγκαλιά του και κοκάλωσα απο την επαφή των σωμάτων μας. Ξαφνικά, χωρίς να το περιμένω, με πέταξε μέσα στη θάλασσα. Όταν βγήκα στην επιφάνεια, τον κοίταξα. Έδειχνε πιο ξέγνοιαστος. Δεν συμπεριφερόταν όπως όταν βρισκόμαστ...