Οι Μυστικοί Πράκτορες

Νυχτερινή Ανάβαση

Καθώς απολάμβανα το μπάνιο μου, ένας θόρυβος ακούστηκε έξω από το διάδρομο. Κανείς δεν ήταν στο σπίτι εκτός από εμένα.

Βγήκα από τη μπανιέρα και τυλιξα μια πετσέτα γύρω μου. Νερά έσταζαν από τα μαλλιά και το σώμα μου αλλά δεν έδωσα σημασία.

Άνοιξα την πορτα του μπάνιου και μπήκα μέσα στο δωμάτιο μου παίρνοντας στα χέρια μου το όπλο που είχα.

Καθώς ήμουν ακόμη στο δωμάτιο, άκουσα τα βήματα κάποιου που ανέβαιναν τις σκάλες. Κολλησα με την πλάτη μου πάνω στην ανοιχτή πόρτα του δωματίου μου ακούγοντας τα βήματα που ολοένα πλησίαζαν.

Όταν κατάλαβα πως σταμάτησαν λίγα μέτρα μακριά από το δωμάτιο, πετάχτηκα έξω σημαδευοντας με το όπλο μου τον Ίαν.

Ξεφυσιξα ενοχλημένη. Ο Ίαν έμεινε να με κοιτάζει με γουρλωμένα μάτια. Σιγά σιγά σήκωσε τα χέρια του στον αέρα καθώς ακόμα δεν είχα απομακρύνει το όπλο μακριά του.

《Παίζουμε κλέφτες και αστυνόμοι; Γιατί θα μου άρεσε να σε δω να τρέχεις μόνο με μια πετσέτα πάνω σου》,είπε και ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο εμφανίστηκε στα χείλη του.

Κατέβασα το όπλο μου.《Ο κόσμος ειδοποιεί όταν έρχεται》.

《Και να έχανα αυτήν την υποδοχή》,είπε εκείνος και άρχισα να γελάει.

Νευριασμενη, μπήκα ξανά στο δωμάτιο μου και άφησα το όπλο πάνω στο γραφείο μου.

《Ήμουν μόνη σε ένα τεράστιο σπίτι. Έκανα μπάνιο και άκουσα θόρυβο. Πώς θα υπερασπιζομουν τον εαυτό μου αν ήταν κάποιος άλλος στη θέση σου;》

Έκλεισα την πόρτα πίσω μου. Έβγαλα την πετσέτα από πάνω μου και άρχισα να βάζω τα εσώρουχα μου. Όταν πήγα να φορέσω την μπλούζα μου, η πόρτα άνοιξε και ο Ίαν μπήκε μέσα χωρίς να με κοιτάει.

《Κοίτα συγγνώμη για...》

《Ίαν γαμώτο!》είπα διακόπτοντας τον και άρπαξα την πετσέτα για να καλυφθω όταν σήκωσε το βλέμμα του πάνω μου.《Ο κόσμος χτυπάει πριν μπει σε ένα δωμάτιο. Σε βάρκα γεννήθηκες;》

Αγνοώντας την ερώτηση μου, άρχισε ξανά τον μονόλογο του.《Συγγνώμη για πριν. Ο καθένας στη θέση σου έτσι θα αντιδρούσε》.

《Μπορείς να βγεις να ντυθώ; Μετά θα κάνουμε μια πολιτισμένη συζήτηση μεταξύ μας》,είπα εγώ θυμωμένα.

《Δεν σε εμποδιζω απο το να ντυθείς. Με την ησυχία σου. Εγώ θα περιμένω ακριβώς εδώ》,είπε εκείνος.《Άλλωστε, μια οικογένεια είμαστε όλοι εδώ μέσα》.