[Unexpected]

12 - Liam (Lia+Adam)

Monday...

KATE'S POV

"Kriiiiiiing!" Nagulat ako sa tunog ng alarm clock ko. Agad akong tumayo sa higaan at tinignan ko kung anong oras na.

7:00 na pala. 8:00 kasi ang pasukan namin.

Tumakbo ako papunta sa CR para maligo. Pagkatapos ko mag bihis, bumaba ako sa dining area to take my breakfast.

Pag baba ko, nakita ko si mama na nag tatype sa laptop. I walked over to her to take a look.

Turns out, minamanage niya ang restaurant namin. I hugged her from behind and she smiled.

"Hay salamat, gising ka na. Dalian mo mamaya malate ka pa." She said.

I continued walking to the dining area. Tinignan ko ang calendar na nakadikit sa ref.

May Painting Class pala ako ngayon.

Simula noong 13 pa lang ako, nagka-interest na ko sa painting. Tulad ng lolo ko at ng mga iba pang pinsan ko.

Halos lahat kami sa Villamayor Family marunong mag painting. Kilala ang lolo ko dahil sa mga paintings niya na

dinidisplay pa sa mga art museum.

I took my breakfast and after, I went back to my room and tied my hair up, grabbed my bag and phone then left.

Naglakad ako papunta sa school. Nilagay ko ang earphones ko sa tenga ko and I played, "Faded" By Alan Walker.

"Where are you now?~" Nakikisabay na rin ako sa kanta habang naglalakad.

Hindi sumabay sakin ngayon sila Lia at Khlea. Siguro, nauna na sila dahil late na ko.

Nakarating na ko sa school at nakipag sapalaran sa siksikan. Kailan ba magkakaroon ng policy sa siksikan tong school?

I walked to my locker at may biglang nanggulat sakin.

"Boo!"

"Oh, Rheema ikaw pala.. Grabe ang aga-aga ginugulat mo ko."

"Peace! Anyways, namiss ko tong school!"

"Pati ba naman school kailangan ma-miss."

May bigla namang tumulak sakin. "Aga-aga humuhugot ka!" Eto na sila, sila Khlea, Lia, Zander, Adam, Jake, and Drake.

Kumpleto sila ah?..... Wait, hindi pala. Wala siya. Hindi nila kasama si-...

"HOY PINAKAMAGANDA AT PINAKAMAHAL AKONG BABAE!" What? Sino ba yun? Ang aga-aga fumo-forever.

Bigla silang nag tinginan sakin... Wait? Anong nangyayari?

"Uy, okay lang kayo?" Tinanong ko sila pero di sila sumasagot.

"ELOISA KAAAAAATEEEE!" Teka...

I turned around and saw Darius shouting. I widened my eyes. Lumapit siya sa amin dala-dalang lunch box.

"Sorry na." He said. Tinignan ko ang laman ng lunch box at marami tong... cookies na... Wait anong character yan?

"Ano yan?" Tanong ko sa kaniya.

"Cookies. Di ba halata? Cookies na may Monster University characters. Para sayo yan. Pinaghirapan kong gawin yan ah."

I suddenly laughed.

"Weh? Pinaghirapan mo yan?" Tanong ni Adam.

"Grabe pre, dalawa na pala mata ni Mike Wazowski?" Jake said and we all laughed.

Totoo naman e. Dalawa yung nakalagay na mata sa

Mike Wazowski cookies niya. HAHAHA.

"At least nag effort noh!" He said.

Binigay niya sakin yung mga cookies and I smiled. "Thanks."

He nodded. "Sorry kung marami akong nasabi sayo noon. Di ko lang kasi napigilan."

"Oo na. Kahit dalawa pa mata ni Mike papatawarin kita."

"Papatawarin? Pwede bang mahalin na lang? Hahaha."

We both laughed.

"Masyado kayong sweet!" Khlea said.

Ay, oo nga pala. Nandito pa pala sila. I almost forgot.

AUTHOR'S POV

Lia looked at Zander na kanina pa tulala at emotionless sa mga jokes nila

"Pssst." He looked at Lia.

"Okay ka lang?" She asked him.

"I... don't know. I feel strange." He said.

Lia looked directly to his eyes and after a few seconds, she widened her eyes.

"Zander, don't tell me.."

He looked curious. "What?"

"N-Never mind!" She quickly shook her head.

The bell suddenly rang and the morning ceremony started.

After, they went to their classrooms and the class has started.

Until, lunch came.

They all waited for each other and walked to the canteen together.

Pero, napansin nila na wala si Adam.

"Asan na yung shokoy na yun?" Tanong ni Drake.

"Hayaan niyo na yun. Baka may kasama nanamang babae. Halika na, gutom na ko." Lia said.

They all looked worried pero dumiretso na lang sila sa favorite na table nila at nag umpisa ng kumain.

"Lia, ayaw mo bang hanapin si Adam? Baka kung ano nang nangyari dun?" Tanong ni Khlea kay Lia.

"Tss. Wala akong paki." She rolled her eyes.

"Talaga? Maldita ka talaga. Haysst."

Habang patagal ng patagal, nag uumpisa ng mag alala si Lia kaya tumayo na agad siya at nag paalam sa kanila

na mag C-CR lang siya. Pero ang totoo, hahanapin niya si Adam.

Naglakad siya sa mga hallways ng school at tumingin kung saan-saan pero di niya makita

si Adam.

"Bwiset ka talaga Adam. Pag nakita kita, kokotongan kita diyan e."

Bigla siyang may narinig na strange noise sa isang madilim na classroom na matagal

ng di nagagamit.

Dahan-dahan siyang pumasok at may nakita niya si Adam na nakaupo sa sahig at tulala.

"Hoy-.."

Napansin ni Lia na umiiyak siya. Biglang umamo ang mukha ni Lia.

"Wala na si Lola."

He whispered at biglang nagulat si Lia sa narinig niya.

Dahan-dahan siyang umupo sa tabi ni Adam.

Simula noong bata pa si Adam, ang lola niya na ang nag aalaga sa kaniya dahil OFW ang parents niya.

Pero, last week lang, nagkasakit siya at nadala sa ospital at umuwi ang parents niya para bantayan ang lola niya.