[Unexpected]

23 - Aso't Pusa

LIA'S POV

Ugh.. Sobrang sakit pa rin ng ulo ko! Sana makapasok na ko bukas. Ayokong mahuli sa mga lessons dahil wala akong choice kundi mag self-study.

Hindi naman ako matalino kaya hindi ko kayang turuan ang sarili ko. Wait, sino kayang pwede kong tawagin para turuan ako?

Si Kate busy sa art school, si Zander malamang busy rin yun, lagi naman e. Si Jake... tss wag na, si Drake.. haysst, lalo na siya noh! Si Darius kaya? O si Rheema? Si Khlea? Arggh! Busy naman sila lahat!

Kainis! Sinong tutulong sakin?

Tumingin ako sa paligid ko at napansin kong may nakalagay na wet towel sa forehead ko. Nagtaka ako kung bakit may nakalagay sakin na ganto? Di ko naman toh nilagay bago matulog ah? Siguro si mama.. o si papa?

Pag tingin ko sa right side ko, may nakita akong mga prutas.

I sat up at kumuha ako ng grapes. "Sakto, gutom na gutom pa naman ako." I said to myself.

The best talaga sila mama at papa, mag effort pa na bumili ng prutas para sakin!

Ganyan yung mga gusto kong tao e! Yung bibilan ka ng prutas at lalagyan ka ng wet towel sa noo mo pag may sakit ka! Hindi tulad nung Adam na yun. Hindi marunong mag mahal.

Biglang pumasok si mama sa kwarto ko, may dala-dalang pagkain at gatas pati na rin gamot.

I smiled at her and she smiled back at me. "Ma, thanks sa fruits ah?" I said.

"Actually si A-.." Biglang tumigil si mama nang pumasok si papa. "Oo anak, walang ano man." He said.

Nagtaka ako. Weird?

Nilagay ni mama ang trey on top of my legs. "O, kainin mo yan. Ubusin mo ah?" She said and I nodded my head.

Ginulo ni papa ang buhok ko. "Mag pagaling ka anak ah? May nag aalala sayo e."

"Kayo po ba? Wag po kayong mag alala. Gagaling na po ako, as soon as possible."

They looked at each other with strange faces.

"Nga pala.. papa, mama, may bumisita ba sakin kanina dito?" I asked them and they looked at each other again.

"W-Wala naman anak." Mama said and I nodded my head slowly.

A part of me felt disappointed and another part of me felt relieved.

Feeling ko... Inaasan ko siyang dumating kahit mahirap i-admit. Pero, disappointed ako dahil masyado yata akong nag expect sa wala.

I feel relieved dahil ayokong mag alala sila sakin.

I sighed. Idadaan ko na lang toh sa kain!

KHLEA'S POV

Uwian na at mag isa lang akong naglalakad pauwi sa bahay namin. Hindi ko nakasabay si kuya dahil nag punta pa siya sa book store kasama si Kate.

Sasamahan niya lang daw si Kate na bumili ng libro.

Kamusta na kaya si Lia? Baka nagtatampo na yun dahil hindi namin siya nabisita.

Bigla akong tumigil sa kalalakad at biglang may tumama sa likod ng ulo ko pati na rin sa likod ko.

I felt dizzy dahil para bang may umuntog sakin.

I stepped away and rubbed the back of my head while enduring the pain. "Ouch.."

Dahan-dahan kong tinignan kung ano yung tumama sakin-..

Jake?!

Teka, bakit nandito siya?! Sinusundan niya ba ko?! Omg? Anong gagawin niya?!

"Aish. Ano bang ginagawa mo?" He asked with an irritated face.

"I-Ikaw?! Sinusundan mo ba ko?"

He rolled his eyes and smirked. "Bakit? May kung ano-ano kang iniisip noh?"

I widened my eyes. "Ano? Sabihin mo na lang kasi.. B-Ba't sinusundan mo ko? Ha?"

"What? Hindi kita sinusundan noh! Nagkataon lang na dito rin ang daan papunta sa bahay namin!"

"Dito? Hindi naman dito ang bahay niyo ah?"

"Tss. Lumipat na kami malamang? What a waste of time. Tabi diyan, mauuna na nga ako."

He continued walking and I looked at him and I rolled my eyes. "Sungit!"

Naghanap ako ng shortcut o ibang daan kung saan hindi ko siya makakasabay maglakad.

May alam akong iskinita papunta rin sa bahay namin. Naglakad ako sa iskinita at paglabas ko, nagulat ako ng nakita ko pa rin siya.

Bumalik ulit ako at nag hanap ng daan, noong kumaliwa naman ako, sus? Nandoon pa rin siya?!

Naghanap ulit ako at nang nag paikot-ikot na ko at kumanan, napakamot na lang ako sa ulo ko at tumakbo papalayo at as usual, naghanap ulit ng daan.

Paglabas ko sa isang iskinita, nagulat ako nang muntikan na kong masagasaan ng bike.

Sumemplang ang nakasakay sa bike at.. diba dapat ako rin?

Napansin kong mag nakahawak sa baywang ko. Tumingin ako sa likod ko at- Gosh! Yung totoo? Si Jake nanaman?

"Ano ba talagang ginagawa mo ha? Gusto mo bang mabangga? Tignan mo, may nasaktan ka pa." He said at tumingin ako sa lalaking sumemplang dahil sakin.

Meron siyang maamong mukha at baby-face pa. Walang imperfections ang mukha niya. Perfect skin, beautiful brown-ish eyes, matangos ang ilong at maganda ang porma.

Napansin kong may galos siya sa siko at tuhod. Agad ko siyang tinulungang makatayo.

Naku! Ano ba tong ginawa ko? Ang pogi pa naman niya! Aish!

He stood up in pain. "Lagot ako nito.." He whispered.

"Sorry! B-Bakit ka naman lagot?"

"Um, trainee kasi ako sa isang entertainment company."

What?! Trainee siya?! Wow..

I bowed my head repeatedly. "Sorry! Sorry talaga!"

"Ah, okay lang.. sige mauna na ko." He managed to ride his bike again at umalis na siya papalayo.

Tumingin ako kay Jake. "Have you learned your lesson?" He asked.

"Sigh, yeah. Sorry."

He rolled his eyes.

Ganito kami, parang aso't pusa.