Langzaam rij ik met mijn bed over de gang heen, op weg naar mijn nieuwe kamer en kamergenote. ik ben echt heel benieuwd of ze aardig is. Wat voor ziekte ze heeft, hoelang ze al in het ziekenhuis is. En natuurlijk haar naam. We zijn er bijna roept dokter Beukelman, ik ben echt zenuwachtig. Wat nou als ik haar helemaal niet aardig vind? We zijn er! Langzaam gaat de kamer deur open, en zie ik een meisje van mijn leeftijd liggen, misschien we iets ouder zelfs. Hoi zeg ik zachtjes. Heyy groet het meisje terug. Ik laat jullie wel even alleen zegt dokter Beukelman.
Hallo zeg ik nog maar een keer. Heyy antwoord ze weer terug. Nieuwsgierig kijken we elkaar aan. Hoe heet jij begin ik dan maar. Ik heet Cato en jij? Ik heet Els antwoord ik terug. Langzaam beginnen we een gesprek te voeren. Cato is een jaartje ouder dan mij. Ze ligt nog maar 4 weken in het ziekenhuis en heeft net als ik ook kanker. Geen bot kanker maar de ziekte van Lymfoon, dat is dat een andere naam voor lymferklier kanker. Ik heb echt nooit geweten dat, dat bestond. Laat staan dat ik weet wat je lymferklieren zijn. Lachend legt ze mij uit dat zij dat eerst ook niet wist.
Ik heb besloten Cato wel aardig te vinden. Ze is best spontaan en erg vrolijk, in tegenstelling tot mij. Aarzelend vertel ik dat ik bot kanker, en dat de tumor net onder mijn knie zit. Zorgelijk kijkt ze me aan. Hoe willen ze dat weg halen dan vraagt Cato. Ik heb eerst 3 weken chemo en dan een operatie, en dan nog 2 tot 3 weken chemo. Bij mij gaan ze het proberen helemaal met chemo weg te halen zegt Cato. Het gaat helaas wel moeilijk worden, wat ik heb een agressievere vorm, en ik zit er helemaal onder. Hoe hebben ze het ontdekt dan vraag ik. Ik heb 3 weken met koorts in bed gelegen, op het laatst heb ik de huisarts gewoon gesmeekt of ik opgenomen mocht worden in het ziekenhuis, en ik ben heel erg blij dat dat is gebeurt. Anders had ik het niet lang volgehouden zeggen de dokters. Heb jij je eerste chemo al gehad dan? Nee antwoord ik, ik ga maandag beginnen. Jij dan? Ja ik wel, ik begin maandag aan mijn tweede chemo, ik heb er nu nog 7 te gaan. Wow hoeveel moet jij er dan wel zeg ik verbaast. In totaal 8, een week chemo en dan twee weken rust. Weer een week chemo en dan weer 2 weken rust. Cill antwoord ik. Ik heb 1 week chemo en een week rust, weer 1 week chemo en weer een week rust. Dus dat betekend dat ik over 6 weken klaar ben en dat ik kan mijn operatie krijg, nou ja tot nu toe dan. Dat was de eerste keus die de dokters hebben gemaakt. Vanmiddag met de vergadering kan alles nog weer anders lopen helaas. We hebben nog een gezellige middag totdat dokter Beukelman weer binnenkomt, en ik moet toegeven gister stond zijn gezicht toch ietsjes blijer dan vandaag helaas. Els ik en de andere dokters hebben besloten voor de operatie er toch nog een chemo bij te doen. We hebben de tumor namelijk iets onderschat. We dachten dat hij alleen maar boven op het bod en in de knie zat, maar na nog eens goed de foto's te hebben bekeken hebben we gezien dat de tumor helemaal om het bod is heen gegroeid. Hij is dus veel groter dan we dachten. Oww kan ik alleen maar uitbrengen. Groter dus. Verslagen kijk ik dokter Beukelman aan, Sorry zegt hij, we kunnen er niets aan doen, maar dit betekend dat je over 9 weken de operatie in mag gaan. Na je laatste week rust mag je nog een week bijkomen zodat jij, je klaar kan maken voor de operatie. Geweldig .denk ik bij mezelf. Cato werpt me een troostend blik toe, maar dat helpt niet echt. Rustig probeer ik te gaan liggen zonder in tranen uit te barsten, en verslagen kijk ik naar het plafon.
JE LEEST
Twijfels (voltooid)
RandomDit verhaal gaat over Els. Els zit op de Nederlanse Balet School. Maar aan het begin van het jaar word ze ziek. Niet een klein beetje maar bijhoorlijk ziek. Els moet vechten voor haar leven, maar is er niet zeker van dat ze ooit nog beter word. Laat...