Twijfels (voltooid)

Training

Vandaag word mijn eerste school dag hier. Ik heb er best zin in, ik heb namelijk al een half jaar geen school meer gehad. Rustig loop ik het klaslokaal binnen. Tegenwoordig loop ik nog maar met een kruk. Liv vind dat ik erg goed vooruit ga. Elke dag doe ik mijn oefeningen en drie keer per week loop ik een stukje zonder mijn kruk. Volgens Tara moetvik trots op mezelf zijn. Zij deed er namelijk een stuk langer over. Bijn dansprothese is ook binnen gekomen. Zodra ik makelijk zonder kruk kan lopen mag ik beginnen met het oefenen van dansen. Ik kijk er heel erg naar uit.

Als ik net bezig ben met frans gaat de bel. Zuchend sta ik op, ik hield eigenlijk nooit zo van de leer vakken op school, maar nu ik een half jaar geen school heb gehad vind ik het gewoon leuk. Als ik mijn boeken heb opgeruimd loop Liv nijdig naar me toe. Waar was je nou, roept ze boos. Vragend kijk ik haar aan, hoe bedoel je? Ik zou vandaag weer naar school gaan antwoord ik. Ja dus? Dat is geen reden om weg te blijven bij de fysio. O kan ik alleen maar uitbrengen. Sorry dat wist ik niet. Iets kalmer zegt Liv: het volgende uur ben ik vrij. Ik neem aan dat je dan wel op komt dagen? Ja antwoord ik snel, dan zou ik er zijn. Nijdig loop Liv weg. Tara komt naar mij toe gerend en vraagt: wat had die nou? Rustig leg ik het uit aan Tara. Tara knikt begrijpend, dat had Claudia ook de eerste school dag hé Claudia. Lachend komt Claudia er bij. Inderdaad alleen toen was Liv er nog niet maar hadden we Hans. Hij was zo pissig dat hij me 20 keer heeft laten opdrukken. Met z'n drieën lopen we naar onze kamer. We hebben nu een uur pauze, Madelief, Tara en Claudia gaan altijd naar hun kamer. Ik ga meestal samen met Jens naar buiten. Als ze pauze hebben. Aangezien ik altijd de hele dag al binnen zit. Nu ik naar school ga heb ik gelukkig weer wat afleiding. Ik schrik wakker uit mijn gedachten als er iemand op de deur klopt. Binnen roep Tara. De deur gaat open en ik zie Jens staan. Heyy zegt hij tegen mij. Ik kwam even zeggen dat ik niet mee naar buiten ga vandaag, ik heb zo een afspraak bij de dokter. Ik knik begrijpend, maakt niet uit antwoord ik. Volgens weeronline gaat het ook zo regen dus ik blijf ook binnen. Jens knikt en loopt de gang weer op, hij is de hoek nog niet om of Liv staat al in onze kamer en kijkt me streng aan. Verbaast kijk ik op mijn horloge. Verbaast zeg ik: we hebben pas over een half uur afgesproken. Wie zegt dat ik je kom halen antwoord Liv. Sorry hoor, mompel ik zacht. Wat heeft dat mens denk ik bij mezelf. Ik kwam alleen even melden dat je, je sportkleren aan moet doen, er is namelijk bezoek voor je tijdens de training. Verbaast kijk ik Liv aan, maar ze loopt al weer weg. Opeens begint Madelief keihard te lachen, dat mens heeft echt de pis op jou volgens mij. Ik begin ook mee te lachen. Blijkbaar heb ik iets verkeerds gedaan. Lachend op onze kamer brengen we de pauze door. Als ze eerste bel weer gaat schrik ik op. Shit ik moet op tijd bij Liv zijn. Snel schiet ik in mijn sport kleren. Net optijd loop ik de trainingszaal binnen. Tot mijn grote verbazing staat er midden in de zaal een barre. Naast de barre staat Hanneke. Blij vlieg ik haar om de nek. Wat geweldig dat je hier bent roep ik enthousiast. Blij kijkt Liv me aan. Gelukkig dat je het leuk vind. Ik had namelijk bedacht dat we de training langer gaan maken. S'ochends eerst een half uur cardio ( conditie en spiertraining ) na de middag pauze een uur ballet en na schooltijd nog een half uur revalidatie. Blij kijk ik Liv aan. Eindelijk kan ik aan het werk gaan om weer terug naar school te kunnen. Dus laten we meteen maar beginnen zegt Hanneke. Na drie kwartier aan de barre hebben gestaan tilt Hanneke hem aan de kant. Ik wil nog even tien minuten op de grond werken. Natuurlijk gaan we niet springen, maar we kunnen wel de bassis van de pirouettes doen. Als ik na een uur klaar ben fris ik me snel op en ga weer terug naar de klas. Uitgeput begin ik weer aan mijn Frans.

Als ik s'avonds in bed lig heb ik er totaal geen moeite meer mee om in slaap te vallen. Me kamergenoten kletsen nog aan een stuk door, maar ik val uitgeput maar blij in slaap.

Ik ben bang dat het weer even gaat duren voordat er weer een nieuw deel uit komt, sorry daar voor mensen. Ik hoop dat jullie veel leespelezier hebben.