Masaya ako dahil lumipas ang mga buwan na maayos kami ni tristan.kahit di niya sabihin kung ano kami masaya na ako kasama ko siya lagi at nasa akin atensyon niya.
Pagdating ko sa labas ng eskwela ay nakaabang na si tristan sa may gate habang nakatayo sa may sasakyan niya.di ko mapigilan kiligin kahit araw araw ganito ang eksena namin.sobra saya ang nararamdaman ko.
Tristans pov
I never thought that i could be this possesive towards my woman.she may not be like most women i dated but she is definitely my woman to keep.i have no plans on marrying her but i want to keep her only for me.waking up with her everyday is like a breath of fresh air.i just cant get enough of her.
Linapitan ko na siya at hinalikan.namumula nanaman ang mukha niya hanggang ngayon di pa rin sya sanay sakin.
"Kumusta ang araw mo?"
"Medyo marami projects kasi patapos na ang sem kaya kailangan ko rin umattend ng group meetings namin para sa projects.sabi ni natalia"
"Sasamahan kita sa mga group meetings niyo.i dont trust the men around you."
Tumango na lang siya dahil alam niya wala rin naman siya magagawa.
Nakahiga na kami sa kama ng tumunog ang cellphone ko.tawag galing manila kaya agad kong sinagot.
Habang nakatingin ako kay tristan na nakikipag-usap sa telepono nya ay di ko maintindihan kung bakit bigla ako kinabahan.nakita ko siya nakakunot noo at napakaseryoso ng mukha ng maibaba niya ang telepono ay hinapit niya ako bigla at hinalikan.habol ang hininga ng pakawalan niya ang labi ko.nakatitig lang siya sakin pagkatapos.
"Kailangan ko lumuwas ng maynila bukas babe...my kailangan lang ako ayusin.uuwi rin ako agad"
Yinakap ko siya mahigpit.
"Bumalik ka agad ha?...mag-aantay ako...tawagan mo rin ako lagi..."
ewan ko ba pero iba ang kaba ko.
Natawa naman siya at hinapit ako ulit at hinalikan...paulit-ulit niya ako inangkin hanggang madaling araw kung di ko sinabi pagod na ako di pa siya titigil.
Sa unang tatlong araw niya sa manila ay halos oras oras niya ako tinatawagan at di rin siya pumayag na di ako hatid-sundo ni mang bert.
Ang tatlong araw sa maynila ay naging isang lingo na sabi niya di pa raw tapos ang mga meetings sa kumpanya.ng umabot na ng 2 linggo dumadalang na tawag niya sakin.sabi niya marami problema na dapat ayusin.minsan di na niya ako natatawagan.araw-araw ko siya inaantay umuwi.andun yung takot na baka namiss niya ang dati niya buhay sa siyudad.pero mahal ko siya kaya maghihintay ako.
Ng mag-iisang buwan na siya sa maynila at halos kada 2 araw na lang siya kung tumawag alam kong may mali na.
Ng di na ako nakatiis at ilang araw na kami di nag-uusap o kahit text lang wala siya tinawagan ko siya.
"Hello?"sabi ko
"Sino ito?"
babae ang sumagot sa cellphone niya
"Andyan po ba si sir tristan?sa hacienda po kasi ito may kailangan lang po kami itanong sa kanya tungkol sa ani..."
pagsisinungaling ko...sobra na ang kaba naramdaman ko...
"Tristans taking a shower right now.i will just tell him to call you back."sabi ng babae asa linya
"Sino po ito?"di ko napigilan tanong
"Im patricia."
"Sige po mam patricia...salamat po at pasensya na sa abala..."
Ng maibaba ko ang telepono di ko napigilang maiyak dahil si patricia kung di ako nagkakamali ay dati fiancee niya ng nasa amerika pa siya.wala ako ginawa ng araw na yun kundi ang umiyak kahit di sabihin alam ko na ang ibig sabihin kung bakit nakalimutan niya ako...akala ko kahit papano may halaga ako sa kanya.hindi pala.isang tawag lang ng patricia nagkumahog na siya bumalik.pero ako pa rin si tanga, umaasa.kinaumagahan pagbangon ko medyo nahihilo na ako.ilang araw na rin ako matamlay at nagsusuka.pero itong araw na ito lahat masakit sakin.pumasok pa rin ako sa school dahil wala rin naman mangyayari kung magmumukmok ako.pagdating ko sa klase para lalo sumama ang pakiramdam ko at bigla na lang ako nahimatay.
Pagdilat ko ng mata ay nasa hospital na ako.si mang bert ang kasama ko.
"Mang bert bakit po ako nandito?"
"Tinakbo ka namin kanina dahil bigla ka na lang nawalan malay pagkatapos ng klase mo.ito na pala ang doktor mag-usap muna kayo natalia..."
"Good afternoon iha..."
"Good afternoon po dok...may sakit po ba ako?"
"Iha you should take care of yourself dahil may kailangan ka ng alagaan.you are 8weeks pregnant at advice ko magpahinga ka dahil asa maselan ka pa stage reresetahan na rin kita mga gamot mo."
Natulala ako sa sinabi ni dok.nakita ko na lang siya lumabas ng pinto.masaya ako at magkakaanak na ako sa lalakeng pinakamamahal ko.pero malungkot ako dahil di ko alam kung matutuwa ba si tristan.
Pinayagan rin ako lumabas pagkatapos.nakiusap ako kay mang bert na wala pagsasabihan kahit sino.
Lumipas ang mga araw at kahit papano naitatago ko pa ang nararamdaman ko.si tristan ang text ay busy sya ganun lang.gusto ko na sabihin ang kalagayan ko pero ayoko sa telepono lang.kahit masakit pinipilit ko maging ok para sa anak ko.
Pagkalipas ng 2 buwan nagulat na lang ako ng pag-uwi ko sa hacienda ay andyan na ang sasakyan ni tristan.tumatakbo ako pumasok ng villa ngunit ganun na lang ang panlulumo ko ng makitang asa pool si tristan at my kahalikan babae.di ko na rin kailangan itanong kung sino dahil alam ko ng siya si patricia.mabilis ako umalis at pumunta sa likod bahay kung saan ang kwarto ko.linapitan ako ni ninang at niyakap.
"Ninang pwede po ba lumipat ako sa bahay?dun sa luma bahay niyo kasi mas malapit sa paaralan at para makaiwas na rin po..."
Pumayag naman agad si ninang at dali-dali akong pinaalis habang di pa raw ako nakikita.papasunod niya na lang daw ang gamit ko.
Pagdating sa luma bahay ni ninang sa bayan ay doon ako nag-iiyak sa sakit.
BINABASA MO ANG
Stolen heart(completed)
عاطفيةPaano nga ba babawiin ang puso na matagal na nagmamahal sayo?paano nga ba kakalimutan ang sakit ng nagmamahal ka at di ka naman mahal ng mahal mo?ako si natalia una ko palang maintindihan ang ibig sabihin ng pag-ibig wala na akong ibang minahal kung...
