His Thoughts

482 11 3
                                    

Myles Antonie POV

It's been 3 months since that day I told her I'm jealous. Pero shit lang! Dahil sa sinabi ko, mas lumayo siya sa akin.

At dahil doon. Mas napalapit ang loob niya kay Vincent. Which I really hate the most.

Ang pinag-usapan namin noon. If someone will bring a friend in our house, dapat kapwa niya babae o kapwa ko lalaki. Pero siya?! For freaking her! Dinadala niya sa bahay si Vincent. With or without my permission hinahayaan niyang pumunta. Eh ako?! Ako ang may girlfriend, pero ni minsan ay hindi ko dinala o hinyaang pumunta roon si Ira.

So unfair right?! It's fucking unfair!!

Napatingin ako sa wall clock sa salas nitong bahay namin. 11:47 PM? And still wala pa siya. I sigh and decide to go up stairs and entered my room.

Siguro mas maganda kung matutulog muna ako kesa hintayin ko siya sa baba na hindi alam anong oras siya uuwi.

~~~

Nagising ako sa isang marahang haplos sa pisngi ko. As I opened my eyes. Napangiti ako.

I reached her beautiful face. "Hi"

Bati ko na sinagot naman niya ng ngiti. Tumayo siya at may kinuha sa study table ko at inabot iyon sa akin.

"Ano 'to?" Kunot noo kong tanong.

"Open it, and see for yourself"

Binuksan ko ang envelope na binigay niya. At first nakaramdam ako ng kakaibang saya dahil sa tatlong buwan niyang pag-iwas ay mukhang binibigyan niya ako ng regalong pangbawi sa akin pero...

"A-annulment p-papers? P-per--"

"Myles, please. Just sign in. I can't stay with you any longer."

Hindi ko alam pero naramdaman kong namamasa na ang mata ko..

"Mine. Please n-no. D-dont do this to m-me.."

Nagumpisa narin siyang umiyak "Hindi ba't Hindi mo naman ako mahal. And if I'm not mistaken, kayo na ni Ira. At siya ang... ang.. M-mahal mo?"

"H-Hermine..."

"Just sign it please... Alam na yan ng parents natin. Kinausap ko na sila kanina. So ple-ase. J-just sign it."

Napatayo ako sa galit at pinunit ko iyon at pabalibag na hinagis kung saan. And Fuck! I'm crying like her.

"Sabihin mo nga?! Si Vincent ba ha?! SIYA BA ANG PINAGMAMALAKI MO HA?! Ano! Siya na ba ang mahal mo ha?!! Sabihin mo! Siya na ba ang nakakuha ng pag kabirhen mo ha! Ano! Tangina! Napaka-landi mo rin pal----"

*PAAKKK*

"WALA KANG KARAPATANG SABIHAN AKO NG GANIYAN MYLES!! HINDI AKO NAKIPAG-RELASYON SA KAIBIGAN NG ASAWA KO GAYONG KASAL KAMI! BAKIT AKO BA IYON HA?! A-ako ba... Ako ba... Myles... M-minahal kita. A-alam mo y-yan..."

She's just crying infront of me. Covering her eyes...

"Myles... Sorry p-pero..."

Pinunasan niya ang mata niya at hinarap ako. Masagana ang mga luhang pumapatak sa mata niya.

"Hermine.. S-sorry..."

"N-no Myles. No! Tama na! Hihiwalayan na kita! Gago ka!! WALA KANG PUSO!!! Manloloko!! I HATE YOU!!"

Sigaw niya bago niya ako sinampal ulit at patakbong umalis habang patuloy sa pag-iyak... Tama siya...

GAGO AKO! WALANG PUSO at... Manloloko...

Hindi ko alam at napaupo nalang ako sa sahig doon umiiyak..

"H-hermime.. Sorry... S-sorry...." Paulit-ulit kong bigkas at sa sariling nabulong ang salitang hindi ko alam kung saan galing...

"Hermine... I-i love y-you... M-mahal na m-mahal..."

—————

A/N:Please leave a Comment for your reactions, also Vote and Support this! THANK YOU!

My Perverted Wife #Wattys2016Место, где живут истории. Откройте их для себя