Chance? (Part II)

459 10 1
                                    

'Bakit ganito? Anong nangyayari?'

Iyan ang tanong na umiikot sa utak ni Hermine habang magkatitig sila ni Myles na paulit-ulit binibigkas ang pangalan niya at humihingi ng tawad.

"Myles? Ayos ka lang? Why are you.... Crying?"

Hindi Ito sumagot bagkus ay bigla siyang yinakap ng napaka higpit.

"Myles...."

"I—I'm s—sorry, please... D—Don't lea—ve me. I—I'm begging you. Please"

Walang naisagot si Hermine sa sinabi ni Myles. Para siyang nabibingi sa lakas ng pagkabog ng kaniyang dibdib niya.

'I love you Myles, but I'm starting to give up on us... Then why with the sudden change of mind? You love Ira right?'

Nais niyang isatinig. Ngunit walang kahit anong salita ang kumalabas sa kaniyang mga labi kundi ang mga mumunting paghikbi.

"Hemine.. please forgive me.. I will change. I—I p—promise..."

'I'm willing to forgive you but.. I don't know how..'

Sagot ng kaniyang isip. Kahit anong pilit niya, wala ni isang salita ang kumakawala sa kaniyang bibig na nagbibigay ng higit na pagtangis kay Myles.

—————

Myles Antonie POV

Nagising ako na sobrang sakit ng mata ko. Tumihaya ako ng higa at kinabit ang kaliwang braso ko sa mata ko.

She left me

'Yan ang dahilan. Dahilan kung bakit mugto at masakit ang mata ko.

I cried for her. I cried for someone that I never expect I will do. I begged for her not to leave, I begged for her forgiveness. Pero wala... Wala akong napala.

Naramdaman ko ang pagtakas ng isang butil ng luha sa mata ko ng haplusin ko ang kaliwang bahagi ng kama ko, ngunit wala ako naramdaman. Baka nga at umalis na siya...

"H—Hermine..."

Nasa ganoon akong tagpo ng bumukas ang pinto ng kwarto ko.

I'm expecting to see her there standing. Pero ng tumingin ako. Si manang lang pala. Katulong namin na kada umaga'y pumupunta upang linisin ang bahay namin.

"Gud morneng ser. Kukunin ko lang pu iyung mga marumeng damet."

I just nodded. Tumayo na ako upang pumasok sa banyo ng kwarto ko upang makaligo na.

I let the warm water falls down to my body.

'I'm such a Jerk!'

I smirked for that idea. Totoo kasi.

After of almost 1 hour staying under the warm water of the shower, lumabas na rin ako at laking gulat ko ng bumukas muli ang pinto. Tumalikod ako mula roon.

"Manang naman. Bakit naman ho kayo basta-bastang pumapasok? Buti ay hindi ko pa naalis ang tuwalya sa katawan ko."

Hay nako. May nakalimutan lang siguro si man---

"Ano ngayon kung wala na ang tuwalya sa katawan mo? Edi kung sakali... Mukhang hindi friend rice ang gagawin kong breakfast. Mukhang anim na pandesal hmm?"

Nanlaki ang mata ko sa narinig. Hindi ako pwedeng magkamali. Boses niya iyon. Boses na hindi ko mawari kung nangaakit ba o ano.

Ng humarap ako ay hindi ko namalayang namamasa na pala ang mata ko..

"E'm I dreaming? Fuck! If yes I hope I won't woke up anymore."

Bago ko siya hinalikan. It feels so true! Bumitaw siya sa halik at pinahid ang mga luhaan kong pisngi.

"You're not Myles. You're with me. Now and the rest of our lives."

Fuck! I can't stop on crying!

—————

Please leave a feedback for this chapter I just need it po :) and don't forget to vote!

Please support mg other stories po.
-Love or Dare
-Shut up
and
-Just for a While.

Thank you!! 😘

My Perverted Wife #Wattys2016Donde viven las historias. Descúbrelo ahora