ZORAKİ BEBEK

Bölüm 8

Herkes çok sevinmişti.Bütün gece iki taraf bebek planları yaptı.Anneme göre kız olacaktı,kayınvalideme göre erkek.Ege'nin babası mutlu olmuştu olmasına da çok konuşmuyordu bu konu hakkında.Ne annem ne de Ege'nin annesi bana hiç iş yaptırmadı.Daha iki günlük bebeğimle yüz yıllık hamile damgası yedim resmen.Şimdiden ilgi hoşuma gitmişti.Yağız baba Ege'ye yarın beni okuldan sonra holdinge getirmesini söyledi.Ege sadece kafasıyla onayladı çok iletişim kurmazlardı. Bende çok iletişim kurmazdım şimdiye kadar bir iki kere görmüştüm.

Evden çıkarlarken arkalarından sevinçle el salladım.Bugün gerçekten kaynaşmışlardı.Bu beni mutlu ediyordu.Ege'nin ailesi hiç beklediğim gibi değildi.Filmlerde ve kitaplarda olur ya fakir ama gururlu kızımız esas oğlanımıza aşıktır ve onun için her şeyi yapmaya hazırdır lakin ailesi o kadar şirrettir ki kızımızın yaptığı her iyiliği farklı bir tarafa çekmeye çalışırlar.Neyse işte benimkiler asla öyle değil ya da Ege'yi kurtaracak tek anahtar benim diye böyle davranıyorlar.Ama bu ihtimali hiç sanmıyorum.

Okula beni yine Ege bıraktı.Sessiz sakin geçmişti yolculuğumuz.Dün geceden sonra çok konuşmamıştık.Farklı yataklara da yatmamıştık ama.
Gece tam uyuyacakken yanıma Ege geldi.Kapıyı çalmadan öküzce içeri daldı.Bu hallerine alışmıştım fakat tam sutyenimi giyerken içeri dalması onun için iyi olmamıştı.

"Beraber yatacağız." dedi gözlerimin içine bakarken.

Ben hızlıca üzerime atletimi geçirip ellerimi belime koydum

"Şu temas zıkkımı anlaşması ne olacak?"

"Temas derken" sinsice sırıtıyordu.

"O olaydan bahsediyordum." Gülüşü yüzünde dağılırken kafasıyla yatağı gösteriyordu.

"Yani her gece karımla uyuyacağım Arya hanım."

"Her gece?" dedim sorarcasına

"Her gece yanında olmaya çalışacağım.Hamilesin ve seni yalnız bırakmayacağım.Sonuçta siz benim altın anahtarımsınız." diyerek o an hissettiğim tüm sevincin içine etti son cümlesiyle.

"Tabiki Ege bey,her zaman emrinize amadeyim." deyip pikeyi kaldırıp yatağa gömüldüm.
İki dakika sonra da huzur kokan kokusuyla Ege yanıma yattı.En son hatırladığım Ege'yi koklaya koklaya uyumamdı.

Okulda olacaklara hazır değildim parmakla gösterilmek istemiyordum.Okulun yokuşunu çıkarken Ege sabahtan beri açık olan müziği kapatıp okula girmeden önce aniden durdu.

"Yanlış olan hiçbir şey yapmadın." dedi gözümdeki yaşları silerken.

"Çok fazla ağlıyorsun." diye devam etti.

"Sen benim karımsın.Yatak odasında yaşadıklarımız bizi ilgilendirir." işaret parmağıyla ikimiz arasında git gel yaptı.

"Biz evliyiz,hamile kalman en doğal şey olur.Hakkında konuşmalarına izin verme."

Hıçkıkırıklarımı içime çekerek onu dinliyordum.

Alnımı öptü,bu ikinci öpüşüydü.Buz gibi dudakları neden alnımı yakıyordu?

"Sen Ege Günen'in karısının,taşıdığın çocuk da Ege Günen'in." dedi elini karnıma koyarken.

"Benim karım güçsüz değil onların karşısında ağladığını sadece onların karşısında da değil onlar için bu arabada,evde ya da sağda solda ağladığını görürsem seni okuldan alırım."

"Peki" dedim burnumu çekerken.

"Aferin karıma." dedi iki elini de tuttuğu yüzümden çekerken.