ZORAKİ BEBEK

Bölüm 18

Rutin doktor kontrollerimizden çıkınca Ege'yle kahvaltı yapmak için küçük bir at çiftliğine geldik.

Bu kadar sık doktora gitme sebebimiz gerçekten ikimizin de sağlığının sorunlu olması.Ağır bir gebelik geçiriyor olmam şu an Ege'nin hastalığından daha çok gündem maddemiz.

O yüzden Ege şu sıralar yanımdan ayrılmıyor.İşime de gelmiyor değil şimdi canım kocam dizimin dibinde ben daha ne isterim.Öğğ bu da çok yeni gelince oldu.Ama şöyle düşünüyorum her gece orada burada itlik serserilik yapacağına benim yanımda her gün eve kapanmak zorunda olduğu için sinir krizi geçirsin daha iyi.En azından yanımda güvende,dışarıda ne bok yiyor belli değil.

Ege atları çok sevdiğim için beni buraya getirdiğini söylüyor ama ben bunun altından da bir iş çıkacağına şimdiden eminim.Kim bilir yine ne yaptı da onun üstünü kapatmaya çalışıyor,gerçi benim vukuatım ona göre daha fazla ama olsun.Kesin bir iş var bunda.

Etrafı gezerken duyduğum ahır kokusu beş kere sağa sola kusmama neden olsa da ısrarla kalmak istediğimi söyledim çünkü altından çıkacak her ne ise meraktan ölüyordum.Bütün kahvaltı burnuma soktuğum peçeteleri yememeye çalışmakla geçti.Sahi at çiftliğinde neden kahvaltı yapılır ki? Bence saçmalık.

Kızım sen de bir şeyden bir memnun ol ya.Herif seni atları seviyorsun diye koşa koşa buraya getirdi,yanından ayrılmıyor hakkını yeme son zamanlarda gıkı da çıkmıyor daha ne istiyorsun ya canını mı? Daha bir de yok altında bir şey var kesin yok bu aralar normal değil.Sana sevgisini o da böyle belli ediyor işte bir memnun ol bir kere mutlu ol.

"Arya yine iç sesinle mi konuşuyorsun?"

Al işteee

Kızım ağzını bir tut ne olursun Arya kendine gel.

"Duydun mu hayatım?" dedim en tatlı halimle gözlerimi kırpıştırarak.

"Hayır ama yumurtaya 35 dakika bakmandan anlaşılıyor."

"Senin şimdiye kadar o tabağı silip süpürmen gerekiyordu."

"Duymadıysan çok iyi." en yapmacık gülümsememle ekledim "O kadar şeyi ben yemiyorum,çocuğumuz yiyor." diyerek de küçük bir hatırlatma yaptım.

"Tamam Arya önündekileri ye de kalkalım artık." Bu işine bak ben de öyle olduğunu biliyorum demekti.

"Eve mi geçiyoruz." dedim sıkılganca.Çünkü evde oturmaktan artık bıkmıştım gerçekten dışarıda olmaya ihtiyacım vardı.

Aslında burası çok iyi gelmişti.Ağaçların arasında küçük bir çiftlikti,tertemiz bir havası vardı.Biniş alanı çiftliğe göre oldukça büyüktü.Hamile olmasaydım  herhangi bir atın üstüne atlamış çoktan dörtnala koşuyordum.Koşuyordum ya tabi hangi tecrübemle acaba.

"Hayır." 

"Bu tarz şeylerde çok iyi değilim." Ciddi bir şeyler söyleyecek gibiydi.Biliyordum işte,bu işin altında bir şeyler olduğuna emindim.Kızım alnından öpmek istiyoruuum öpmeek hem de tam ortasından.

Düşünceli görünmüyordu,belki de bir bok yememişti bu ayrılık konuşmasıydı!!

Hayır,hayır...imkansız! Daha üç yıl var nasıl bırakabilir beni?? Karnım burnumda anne evine geri dönersem? Annem önce beni sonra Ege'yi öldürür.Hayır ya belki de önce Ege'yi sonra beni.Amaan sıralama önemi değil ikimizi de öldürür işte.

Aklımdan geçenler,hamileliğim zaten var olan sulu gözlülüğüm beni yine yanıltmadı ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım.

Her bölüm ağlanır mı bee