Geçen aylar Ege'yle olan ilişkimde hiçbir şey değiştirmemişti. Ne o bana aşık olmuş ne de ben ondan vazgeçmiştim.
Sağlık açısındansa yer değiştirmiştik. Ege eski gücüne kavuşmuş, yine bütün işlerini aksatmadan devam ettiriyordu. Bazı günler yüzü gözü mor eve geliyor, her defasında yüreğimin ağzıma gelmesine neden oluyordu.
Bense gün geçtikçe zorlanıyordum. Vücudum her geçen gün içimde büyüyen bu canlıya alışamamış, bir an önce onunla bağını koparmak istiyordu. Benimse onu kaybetmeye hiç niyetim yoktu her şeye rağmen ona sıkı sıkı tutunuyor doğacağı günü iple çekiyordum.
"Bu gün okula gidiyoruz." yine hiçbir açıklama yapmadan pat diye ne istiyorsa onu söylemiş,canı ne yapmak istiyorsa onu yaptırmıştı.
"Neden?" diye sordum arabanın yan koltuğunda yerimi alırken.
"Kayıt olacaksın." diye kestirip attı.
"Nereye?" diye sorarken meraklı değil daha çok kızgındım.
"Bilkent. Benimle aynı okulda olman iyi olur. Hem gözümün önünde olursun"
"Hayır." dedim hiç düşünmeden,Bilkent sözcüğünü bile önemsemeden.
"Bebeği düşünüyorsan" ile başlayan cümlesini yarıda kesip konuşmaya başladım.
"Ege ben akademik olarak senin çizdiğin yolda ilerlemek istemiyorum. Şu an Bilkenti elimin tersiyle itiyor olmam sana komik gelebilir ancak ben senin paranla okuyup, sınava girmediğim halde senin adını kullanarak o okula kabul edilmek istemiyorum. İnsanlar oraya burslu kabul edilmeyi geçtim parayla okuyabilmek için bile bir taraflarını yırtıyorlar. Üzgünüm ama ben bunu kabul edemem." dedim oldukça kendimden ve kararımdan emin bir şekilde.
Bir süre düşündü, sessiz kaldı. Dedim ki gerçekten bu herife bir şeyler kattım heralde bu sefer gerçekten oldu.
"Kamu spotun bittiyse istediğin bölümü şimdiden düşünmeye başla az kaldı geldik."
Ben az önce ne anlattım ne söyledim bu adam ne diyor?
Hukuk okumak en büyük hayalimdi.Bunun en büyük sebebi bizi başka bir kadın için terk edip giden babama açılan saçma sapan davalarda onu iyi temsil edip hepsini kazanmak istememdi. Annemle anlaşamıyorlar diye ondan vaz mı geçecektim?
Ne yaparsa yapsın o benim babamdı. Her şey için çok kızgındım ama çok da seviyordum onu.
"Hayır Ege" ciyaklayarak arabayı durdurmasını söyledim.
"Burayı seneye ben kazanacağım."
"Hayır Arya şu an imkanımız varken sen buraya bugün kayıt olup benimle beraber okula gelip gideceksin."
"Öyle mi?" dedim umursamazca.
"Böyle bir şey asla ama asla olmayacak."
....
(OLDU)
Kocaman kampüsün her köşesinde kavga ettik. Bağrış çağrış herkese rezil olduk.
Yapmadığımız aptallık birbirimize söylemediğimiz şey kalmadı. Ama en sonunda beyefendinin söylediği oldu, Ege Günen dediğini yaptırdı ve ben bir kere daha hatta yüzbinlerce kez olduğu gibi bu defa da kendimi çiğneyerek zıkkım okula zıkkım torpille kaydoldum.
Dönerken hayatımı düşündüm. Muhteşem bir çocukluğum olmamıştı. Muhteşem bir evliliğim nasıl olacaktı ki? Her şey yolundaymış gibi yapmaya devam etmekten yorulmuştum.Her şeyden yorulmaktan bile yoruldum artık.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZORAKİ BEBEK
ChickLit"Kararımı verdim anne,ona yardım etmek zorundayım." "Değilsin" dedi,gözündeki yaş süzülürken. "Kendini ortaya atmayacaksın.Okul ne olacak kızım? Bir bebeği dünyaya getirecek yaşta mısın Arya Allah aşkına zamanı mı?" "Anne bebeğimi doğurduktan sonra...
