Guardian Angel

Παρτ 24

Σηκώθηκα το πρωί με ένα πονοκέφαλο. Το κεφάλι μου πονούσε φρικτά και συνειδητοποίησα ότι δε θυμόμουν και πολλά για την προηγούμενη μέρα.

Κοίταξα γύρω μου. Βρισκόμουν σε ένα δωμάτιο- που δεν ήταν το δικό μου- όπου στον δεξί τοίχο υπήρχε ένα μεγάλο, δρύινο γραφείο ανάμεσα από δύο παράθυρα. Αντίθετα στον αριστερό βρισκόταν μια μεγάλη, μοντέρνα ντουλάπα με συρωμενες πόρτες. Δίπλα της υπήρχε ένα μπαούλο που λειτουργούσε ως αποθηκευτικός χώρος.

Αναρωτήθηκα τι το χρειαζόταν τόσο χώρο. Τόσα πολλά πράγματα είχε?

Πάνω από το μπαούλο υπήρχε ένας πίνακας. Απεικόνιζε ένα σκοτεινό τοπίο με πολλά δέντρα. Ανάμεσά τους ένα υπέροχο κατάλευκο φεγγάρι όχι σε μορφή μισοφέγγαρου αλλά σε μορφή πανσέληνου. Γύρω από τα δέντρα σχηματιζόταν ένα ποτάμι- ή ακόμα και θάλασσα θα μπορούσε  να πει κανείς- με ορμητικα και άγρια νερά. Αναρωτήθηκα τι να συμβολιζε όχι μόνο για τον καλλιτέχνη αλλά και για τον ίδιο τον Zayn.

Στη μέση υπήρχε ένα μαύρο κρεβάτι ακουμπισμένο στον τοίχο, ενώ από κάτω του υπήρχε ένα μικρό κόκκινο χαλί.

Ζ: Ξύπνησες, βλέπω. Ωραία, άκουσα να μου λέει. Σου έφερα πρωινό.

Ν: Μισό για να καταλάβω. Τι κάνω εγώ εδώ? Πού είμαι, είπα προσπαθώντας να φέρω στο μυαλό μου τα γεγονότα της προηγούμενης ημέρας.

Ζ: Ναι, σχετικά με αυτό. Γνωριστήκαμε χθες στο δρόμο και πήγαμε για ένα ποτό. Εσύ μέθυσες και αφού δεν ήξερα πού μένεις σε έφερα εδώ. Στο σπίτι μου.

Ν: Δεν έγινε τίποτα άλλο, ρώτησα αναστατωμενη φέρνοντας στο μυαλό μου τον Liam ο οποίος δεν έχανε ευκαιρία για να εκμεταλλευεται τέτοιες καταστάσεις.

Ζ: Όχι, σαν τι να γίνει?

Ν: Όχι, λέω εγώ τώρα. Κάτσε, είπα θυμώμενη μια μικρή λεπτομέρεια, σήμερα είναι Δευτέρα?

Ζ: Ναι.

Ν: Έχω σχολείο, είπα και πετάχτηκα απάνω. Πρέπει να φύγω.

Ζ: Ναι, το ξέρω, είπε πιάνοντας με από το χέρι. Θα σε πάω εγώ. Είναι 9:00. Ήδη έχεις χάσει την πρώτη ώρα. Αν χάσεις και τη δεύτερη δεν έγινε και τίποτα. Κάτσε να φας. Σου έφτιαξα πρωινό... στο κρεβάτι, συμπλήρωσε πονηρά.

Ν: Ναι, μάλλον αυτό θα κάνω. Σε ευχαριστώ... Για όλα. Δεν με ήξερες καν και με έφερες μέσα στο σπίτι σου και-

Ζ: Μην το συζητάς. Δε μου πήγαινε η καρδιά να σε αφήσω... Α, και για να μην το ξεχάσω! Η μητέρα σου σε έπαιρνε τηλέφωνο χθες το βράδυ. Της έστειλα μήνυμα ότι θα έμενες σε μια φίλη σου για το βράδυ. Και ότι θα πηγαίνατε μαζί σχολείο.