Guardian Angel

Παρτ 32

Harry's POV
Βράδυ... Μια διαπεραστική κραυγή έφτασε στα αυτιά μου. Από πού ερχόταν? Κοίταξα γύρω μου. Έπειτα, μία λέξη αρκετά δυνατά ώστε να μπορώ να την ακούσω.

Όχι! Όχι!

Η φωνή μου θύμιζε κάποιον. Ήταν γυναικεία. Αλλά ποια θα ήταν μέσα στην νύχτα μέσα στο κατασκότεινο πάρκο?

Πλησίασα. Δεν άκουγα κάτι. Άρχισα να πιστεύω ότι το φαντάστηκα... Έκανα να φύγω. Μια πιο χαμηλή κραυγή, όμως, βγήκε από το στόμα της κοπέλας. Πλησίασα κι άλλο. Σχεδόν μπορούσα να ακούσω τη συζήτηση.

Ν: Όχι!

Αυτή τη φορά πιο σιγά. Μέσα από τους θάμνους μπορούσα να ξεχωρίσω μια σιλουέτα. Μια γυναικεία σιλουέτα αρκετά ψηλή. Απέναντι της υπήρχε ένας γεροδεμένος άντρας. Κάπου τον ήξερα εγώ αυτόν... Αλλά πού? Και έπειτα ο ξανθός τύπος... Μα, φυσικά! Όλα ήταν σχέδια του "μεγάλου". Μα, τότε, η κοπέλα ήταν η Ναταλία! Έπρεπε να κάνω κάτι.

?: Αυτό γιατί δεν υπάκουσες την πρώτη φορά. Τώρα θα πρέπει να σκοτώσεις τον Harry αλλιώς επακολουθει και άλλο πτώμα, τον άκουσα να της λέει.

Είδα την Ναταλία να πέφτει ξαφνικά, στο πλακόστρωτο. Και αυτός ο άθλιος ούτε που την έπιασε για να μην χτυπήσει!

Πτώμα, σκέφτηκα έπειτα.

Είδα ένα μικρό κοριτσάκι πεσμένο κάτω στο χώμα. Κηλίδες αίματος έτρεχαν σαν ρυάκι από το πρόσωπο της. Και εκείνο το βλέμμα... Το αθώο, το ανηξερο για το τι ακολουθεί βλέμμα του κοριτσιού.

Πόσοι ακόμη άνθρωποι θα έπεφταν νεκροί για αυτήν την παρανοϊκή ιστορία?! Πόσοι ακόμη αθώοι?

Έφερα στη μνήμη μου το νεκρό σώμα της γυναίκας στο μαγαζάκι με τις αντίκες. Ένας ακόμη αθώος...

Δεν ωφελουσε, όμως, απλά να λυπάμαι. Έπρεπε να κάνω κάτι για να πάρω την Ναταλία από κει. Και τότε το είδα. Το πεσμένο πιστόλι δίπλα της. Οι δυο άντρες σηκωναν το νεκρό κοριτσάκι από το χώμα. Δεν έδιναν σημασία στην Ναταλία.

Έτρεξα όσο πιο αθόρυβα μπορούσα και σήκωσα το όπλο. Το τοποθέτησα στο πίσω μέρος του παντελονιού μου. Έπειτα, σήκωσα την Ναταλία και απομακρυνθηκα.

Είχα την τύχη με το μέρος μου. Οι άλλοι δύο δεν με είχαν καταλάβει. Ήταν τόσο απασχολημένοι με το πώς να ξεφορτωθούν το πτώμα που δεν έδιναν σημασία στην Ναταλία μιας που ήξεραν ότι ήταν λιπόθυμη.

Έπειτα, την ακούμπησα σε ένα παγκάκι μακριά από το πάρκο και ενώ περίμενα να σηκωθεί, έκανα ένα σημαντικό τηλεφώνημα.