Guardian Angel

Παρτ 52

Έφυγα από το καφέ αφήνοντας την Nicole να με κοιτάει σαστισμενη. Δεν το περίμενε. Ούτε εγώ, να πω την αλήθεια. Όχι, την αντίδραση μου, όχι, αυτή την περίμενα. Δεν ανέχομαι να με αμφισβητεί ένας άνθρωπος που είναι τόσο κοντά μου, να νομίζει ότι είμαι ένας άλλος άνθρωπος.

Αυτό που δεν περίμενα ήταν η απάντηση ή καλύτερα η εξήγηση της Nicole. Αυτή με εκνεύρισε. Ήμουν έτοιμος να την συγχωρήσω, όμως, ακούγοντας να λέει ότι δε με πίστεψε και ότι πίστεψε τον μεγάλο μόνο και μόνο επειδή είχε τρεις- ή και εγώ δεν ξέρω πόσες- φωτογραφίες. Δεν ήταν πραγματικά ερωτευμένη μαζί μου. Εγώ ρίσκαρα τα πάντα για αυτή και αυτή δεν έδειξε ούτε λίγη πίστη στο άτομο μου.

Τώρα θα μου πείτε, και η Ναταλία δεν έκανε το ίδιο? Δεν έφαγε το παραμύθι που της πούλησες? Ναι, το έκανε. Αυτή, όμως, δε με ήξερε. Δεν ήξερε τι άνθρωπος ήμουν.

Αντίθετα, η Nicole ήξερε καλά. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είμαστε μαζί. Φίλοι αχώριστοι, όταν είμασταν παιδιά. Τα σπίτια μας ήταν δίπλα δίπλα τότε πίσω στο Wolverhampton. Παρόλο που ήταν ένα χρόνο μεγαλύτερη μου παίζαμε μαζί και τελικά ερωτευτήκαμε. Τα είχαμε τουλάχιστον δύο χρόνια. Ακόμα θυμάμαι την ημέρα που της τα ζήτησα...

Τέλος πάντων, δεν έχει νόημα να τα σκέφτομαι αυτά. Φαινόταν πως εγώ ήμουν πιο ερωτευμένος μαζί της. Πλέον δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει αυτή τη στιγμή, είναι η Ναταλία.

Έτρεξα προς το σπίτι του Zayn για να την βρω, όμως, είχε φύγει. Μάλλον θα είχε πάρει λεωφορείο. Την πήρα τηλέφωνο. Μου είπε ότι πήγαινε στο νοσοκομείο να δει τη μητέρα της και μετά θα γυρνούσε σπίτι. Μου είπε να την περιμένω εκεί.

Πήρα και εγώ λεωφορείο. Στη διαδρομή σκεφτόμουν όλα αυτά που μου είχαν συμβεί, όλα αυτά που είχαν συμβεί στην Ναταλία, όλα αυτά που είχαν συμβεί γενικά.

Πόσες ζωές επηρεάστηκαν από αυτή την ηλιθια ιστορία...

(Τριτοπρόσωπη αφήγηση ή με μηδενική εστίαση - όπως προτιμάτε)
Κοίταζε έξω από το παράθυρο να απομακρύνεται το θύμα του. Ενώ τα είχε σχεδιάσει όλα τέλεια, τι πήγε στραβά? Ίσως, είχε χαρεί πρόωρα, είχε αφήσει τον εγωισμό και την υπεροψία του να τον κυριαρχήσουν, πάρουν τον έλεγχο. Από θύτης, είχε γίνει το θύμα και το θύμα του είχε γίνει θύτης προετοιμασμενο για όλα. Η Ναταλία μπορούσε να τον καταστρέψει. Και το είχε δει στα μάτια της, θα το έκανε.
Ίσως, τελικά, να είχε κάνει λάθος? Όχι, ποτέ! Δε μετανιωνε για τις πράξεις του. Αν μπορούσε θα τα ξανάκανε όλα από την αρχή φροντίζοντας αυτή τη φορά να μην κάνει λάθη...