esclave•malik

just like the ocean

Zayn-Its You ile okuyabilirsiniz.

**

Gece boyunca,Waliyha ile sessizce bir köşede oturmayı tercih etmiştim.Gecenin sürprizi ise, Malik'lerin evinde kalacak olmamızdı. Bu evde durduğum her dakika, bana yaşattıkları onlarca şeyi hatırlatıyordu. Savunmasız hissediyordum çünkü bu kez beni herhangi bir hengamenin ortasından çekip alacak bir Zayn yok gibiydi. Benden nefret ediyordu belki de.Kalan süre boyunca Gigi ile gülüşüp durmuştu ve varlığımı hiçe saymıştı. Ya da ben öyle hissetmiştim.

Benden uzakta,onunla olması iyi olabilirdi.Gigi ile yeniden bir şans yakalayacağını düşünüp beni özgür bırakırdı belki de.Fakat Zayn'de keçi inadı vardı.Benden vazgeçse bile,gölgesi her daim sırtımda olurdu.

Üzerimdeki pahalı elbiseyi soyup usulca bir köşeye bırakarak,üzerime yatağın üzerine bırakılan geceliği geçirdim. Tüm bu pahalı eşyalar içerisinde,yabancı hissediyordum.Aradan uzunca yıllar geçmişti fakat hala içerimdeki o küçük kız,yerini yadırgıyordu.

Kapının kilit sesi,sessiz odada yankılandığında geceliğin iplerini bağlayarak yutkundum.Onun geldiğini biliyordum ama dönecek cesaretim yoktu.Aslında,onun bana dokunacağını bile bile içimdeki sebepsiz korkudan dolayı bitkin hissediyordum.

''Hasta olduğunu söylemişsin.'' 

Hemen arkamdan gelen sesi ile yorgunca bedenimi ona doğru çevirdim ve gülümsemeye çalıştım. Waliyha'ya yorgun olduğumu ve biraz dinlenmek istediğimi söylemiştim. Sonuç olarak Doniya ve eşini çoktan balayına yolcu etmişlerdi ve gereksiz yere hala aşağısı kalabalıktı.

''Tüm bu kalabalık beni yordu.'' kirpiklerimin arasından ona bakarken titrek bir nefes verdim. Parmaklarını usulca yanağıma sürttüğünde gözlerim bir kaç saniyeliğine kapanmış ve ardından yeniden açılmıştı. Ona doğru bir hamle yaparak üzerindeki hareketlerini kısıtlayan takımın ceketini kollarından sıyırmaya başladım. '' Sende yorgun görünüyorsun.'' 

Sırtı bana döndüğünde derin bir nefes alıp verdiğini duydum '' Uzun zaman olmuştu.Görmediğim bir çok insanla karşılaştım.Farkında olmadan yorulmuşum.''Başımı o görmese bile usulca sallayarak bana doğru dönerken onu izledim. Sıra gömleğine geldiğinde bir süre bekledim ve ardından titreyen parmaklarımı umursamadan gömleğin düğmelerini usulca açmaya başladım.O da bu esnada gözünü kırpmadan beni izliyordu.Bazen kafasının içinde dönenleri bilmek istiyordum.Kafasının içerisine yerleşmek ve düşüncelerini kontrol etmek. Çünkü Zayn,anlaşılması zor biriydi. Bir sonraki adımını hesaplamadan asla atmıyordu.

''Aden. '' adımı soluduğunda parmaklarım düğmeleri açmayı bırakmış,bakışlarım göğsünde takılı kalmıştı.Göğsündeki ellerimi kavrayarak yavaş yavaş solumaya devam etti.Bakışlarımı göğsünden yüzüne kaydırdığımda düşünceli bir şekilde beni süzüyordu.Yüzüme minik bir tebessüm yerleştirdim. ''Annem adına özür dilerim.''

Söylediği cümle ile boğazım düğümlenirken dudağımı dişledim ve patavatsızca konuşmamak adına bakışlarımı kaçırdım. Annen haklı demek istiyordum. Aralarındaki çekimi ben bile hissetmiştim fakat şimdi bir sonraki adımını hesaplaması gereken bendim.

''Zayn bu sorun değil. '' derin bir nefes alarak ellerimi elleri arasından kurtardım.'' Sonuçta şimdi benimle evlisin,onunla değil.'' üzerindeki gömleği hiç bir şey olmamış gibi çıkartıp, yatağın üzerine bıraktığımda çıplak göğsü ve dövmeleri gözler önüne serilmişti.Parmaklarım istemsizce,dudak dövmesinin üzerine yerleştiğinde bakışlarımı yeniden ona çevirdim.Gözleri ne yapmaya çalıştığımı çözmeye çalışıyor gibiydi. Hafifçe eğilerek, omzuna minik bir öpücük kondurdum.Benim ruj izimi dövme yaptırdığını ilk söylediğinde ona kahkahalarla gülmüştüm ve bana daha fazla sinirlenmesine sebep olmuştum. Fakat şimdi,telafi etme sırasıydı.