esclave•malik

let's break down all of our walls

Günler birbirini peşi sıra kovalarken, evin içini yeniden düzenlemeyi hemen hemen bitirmek üzereydik. Akşamları yemekten sonra Zayn ile beraber duvarları ve eşyaları yeniden boyayıp tamir ediyor,ardından onun yaramaz olmadığı zamanlarda yerleştiriyorduk. Son görünüşünü beğendiğim yatak odasına beğeni dolu bir tavırla baktım.

"Duvara bu tablo sence fazla olmadı mı?" Yanağımı şişirdigimde Zayn kollarını karnıma sarıp yanağımı öptü.

"Seninle sevişirken izleyicimiz olması güzel olabilir."yarım ağız sırıttığını hala yanağımda gezinen dudakları ele veriyordu. Gülerek kafasına yavaşça vurdum.

"Seni..edepsiz."

Aynı şekilde gülerek kendini yorgunca yatağa bıraktı. Zaman kaybetmeden kucağına tırmanıp yüzlerimizi aynı hizaya getirmiştim bile. Baş parmağını nazikçe yanağımda gezdirdi. Burunlarımızın ucunu usulca birleştirip, dokunuşuna tıpkı yavru bir kedi gibi karşılık verdim. Kısa bir süre birbirimizin nefes alışverişlerinde dinlenmiştik,bu sessizlik huzur vericiydi."Benimle sevişsene."

"Kolumu bile kaldıramıyorum Zayn-"

"Zaten tüm işi ben yapıyorum."yeniden edepsiz bir tavır takındı. Dil çıkartarak ellerimi iki yanına yerleştirdim. "Hadi ama Aden,seni istiyorum."

Homurdanarak bana doğru bir hamle yaptığında ondan kaçmayı başararak yatağın diğer ucuna oturdum. "Hala nasıl bu kadar enerji dolusun? Bazen seni kıskanıyorum."

"Enerjimin yüksek bir kısmını gecenin sonuna saklıyorum."başını yastığa bastırıp tavana baktı. Yanına kıvrılıp başımı bu kez göğsüne yasladım. "Aslında seninle sadece fiziksel bir birleşmeyi arzulamıyordum,bir bebek istiyorum."

Bana baktı. Söylediklerini sindirmeyi deneyerek bir kaç soluk aldım ve gözlerimi ona çevirip ciddi olup olmadığını kontrol ettim."Bebek mi?"

Beni başıyla onayladı."Bir bebek." Parmağı kolumda gezinirken ne söyleyeceğimi bilemedim ama bu düşünce heyecanlanmama neden oldu. Ilişkimiz yoluna girmişti ve şimdi Zayn daha büyük bir sorumluluk için adım atıyordu. "Ama önce..şu psikolog işini halletmeliyiz,önceliğimiz senin sağlığın."

"Bazen beni şaşırtıyorsun."hafifçe doğruldum. Bu sefer direk olarak yüzüme bakıyordu. Ne düşündüğümü bilmiyordum. Uzun yıllar süren bir savaştan çıkmış olmanın verdiği yorgunluk vardı. Kafamın içindeki sesleri bile susturmayı yeni öğrenmiştim. Şimdi bir bebeğe bakıp bakamayacağımı kestiremiyordum. Ona kötü bir anne olabilirdim,tecrübesiz ve toydum. Bana yol gosterecek kimsem yoktu üstelik. Kalbime çöken ağırlığı göz ardı ederek gülümsedim. "Beklediğimden daha sorumlu birisin...benden bile."

"Hatalarımı telafi etmeyi deniyorum,gerçekten istiyorum bunu sevgilim. Evin içinde birden fazla çocuk ve sen,günlerimi daha anlamlı kılar."

Eğildim ve dudaklarımızı birleştirerek ona sıcak bir öpücük verdim."Istediğin gibi..olsun."

Cümlem bittiğinde vakit kaybetmedi. Islak dudakları tenimin üzerindeki yerini hızlıca almış, öpücükler konduruyordu. Parmaklarımı saçlarına sararak gözlerimi kapattım. Bazen,Zayn'in dokunuşları bana eskiyi anımsatıyordu. Ondan tiksindiğim ve nefret ettiğim günleri. Tıpkı şuan olduğu gibi."Dur."
Sözüme karşılık boynumdaki dudakları hareket etmeyi kesti. Öylece soluklanırken kendimi geri çektim. Bu hareketime anlam veremediğini belli edercesine kaşlarını çatmıştı. "Sorun ne?"

"Iyi..hissetmiyorum."bakışlarımı  ve yineledi."Sorun ne Aden?"

Bunu açıklamak zordu. Gerald'ın dediği gibi psikolojik olarak iyi değildim sanırım. Hatta bu aralar korkuya dönüşmüş bile sayılır. "Yorgunum sadece."