Selamlar! En son 14 Kasım'da görüşmüştük sizlerle, umarım hepiniz iyisinizdir ve her şey güzel gidiyordur hayatınızda. Ödevler, vizeler, dersler derken bir süre ayrı kaldık ama tam gaz yola devam bence? Sizce? Bence sizce de öyle, ehehe...
Lafı çok uzatmadan sizi bölümle baş başa bırakıyorum ve iyi okumala diliyorum. Okurken yorumlayıp oylarsanız da çok makbule geçer demek istiyorum.
Bir de bölüm sonunda bir-iki tane soru var, görüşlerinizi merak ettiğim. Orayı da doldurursak süpper olur vallahi!
Diğer bölümde görüşünceye kadar kendinize güzel bakın! Zihniniz daima diri kalsın!
🔗
"Uykusuz geceler, kahrolmuş bu yaban hisler. Seni uyutmayan, uyuduğunda uyandırmayan endişeler. Şimdi söyle bana, hak mıydı sana bu reva görülen ceza?"
"Aklın, kalbin ve hislerin seni üçe böldüğünde daima aklını seç. Unutma, nihai zaferler duygularla değil, stratejilerle kazanılmıştır."
12. Bölüm- PRİTANYA ÇİÇEĞİ
KELEBEKLER VADİSİ I
Uyandığımda ait olamayacağım bir sıcaklığın kollarındaydım.
Saat kavramından bir haber bedenim hissettiği sıcaklığın arasında huzurla yummuştu gözlerini. Ruhum ise çoktan korkuyla geriye çekilmişti, çünkü bu hisse alışık değildi.
Kulübe gidişimiz, Dilemin araması, içkileri peş peşe yuvarlamam ve Yener denilen adamla yaptığım kısa konuşma. Her şey bir bir aklımdaydı ve eksiksizdi.
Daha sonra Vasil gelmişti.
İçmekten baygınlık geçireceğim raddede beni alıp eve getirmiş, sarhoş zırvalıklarımı büyük bir sakinlikle karşılamıştı. Gerçekten sabırlı bir insandı, onun yerinde olsaydım asla benimle uğraşmaz, bir köşede kendine gelmesi için geçer beklerdim.
Ve gecenin sonu, hiç tahmin etmeyeceğim bir şekilde bitmişti benim için. Kapalı gözkapaklarımın ardına dün gecenin izleri düşmüştü, sırf o kafayla ördek olmak istiyorum demiştim ona, benim için küveti doldurup küçük ördek diye seslenmişti bana.
Damarlarımın bile sızladığını hissetmiştim.
Sorun böyle seslenmesi değildi, sorun bu kadar hissettirerek söylemesiydi. Babamın tok tınısı kulaklarımdan gece boyunca silinmemişti, Vasil bilmeden çok derin bir yaraya parmak basmıştı ama bir yandan da güzel hissettirmişti bu. Acı, hissedildikçe baki kalırdı.
Bazı insanlar kendi yaralarını kapatamamanın sızısını, başkalarının yarasını sarmaya çalışarak geçirmeye çalışırdı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
7 NEFESTE 1 DÜNYA
General FictionBaşlama tarihi: 3 Ekim 2021 Mavi güllerin yaprakları dökülüyor şimdi, Bıçak koynunda, uyku bağrında Kaçmaya çalıştığın gerçeklerin bilmecesi Bir adım kadar uzağında, nefes gibi vuruyor boynuna. Pençelerini kaldırmış bir karga, Konmuş dalına, bakışla...
