BEN UZUN YAZMA BATAĞINA DÜŞTÜM ÇIKAMIYORUM, YAZDIKÇA YAZASIM GELİYOR.
Evet kaos kadın nihayet aktif, biz sonunda geldik! Yaşanan gecikme için tekrardan özür diliyorum, hiç hesaplamamıştım böyle olacağını.
İki bölümün arası kısa olunca üçüncüyü uzatayım ve yavaş yazayım dedim ama birileri çıldırmış yorumlarda 😂 😂 Harikasınız valla ne diyeyim! Bizi beklerken arttırdığınız yorum sayıları için de teşekkür ederim ayrıca, müthişsiniz. 🥰🥰
Bana ulaşmak isterseniz diye buraya instagram; basak.ssu ve pinterest; mavivemorkalp adreslerimi bırakıyorum. Pinterest'de kitap için hazırladığım bir pin var, kitabın içeriğindeki gifleri oraya topluyorum.
KAN DAMLAYAN SAYFALAR kadar uzun değil ama kısa da değil, tam ayarında bu kez. (Son hali yalnızca 3 sayfa eksikmiş bu arada.)
Oy verip bol bol yorum yapmayı unutmayalım lütfen, bunlar bana enerji ve ilham kaynağı oluyor.
2021'in son bölümü olacak 14.bölüm, o yüzden biraz hüzünlü biraz da heyecanlıyım aslında. Yeni versiyonu 3 Eylül'de yayımlamaya başlamışım ve koskocaman 109 gün geçmiş. Daha önümüzde uzun zamanlar var, yavaş gidiyoruz ama sağlam gidiyoruz.
15.Bölüm- ÇARKLARIN YÖNÜ'nü ne zaman atarım bilmiyorum ama bir şey soracağım size. Ocak ayında atacağım iki bölümü tek bölümde toplayıp mı atayım yoksa iki bölüm şeklinde mi? Bu önemli bir sorudur boş geçmeyin lütfen...
Lafı daha fazla uzatmıyorum ama o oku atmadan da durmuyorum, ZİHNİNİZ DAİMA DİRİ KALSIN!
İyi okumalar. 🥰
⏳
Alamut & Levra
(Levra'nın hamileliği, Kayıp Kitapta bahsedilen son bölüm.)
Artık işkencemin bitmesine son 13 gün kalmıştı.
Kendimi her geçen gün iğrenç hissettiğim, hissetmekten öte aynada gördüğüm görüntümün beni şekillendirdiği bu mide bulandırıcı görüntünün yok olmasına son 13 gün.
Derin bir nefes almaya çalıştım, bu lanet olası yaratık bana nefes almayı bile haram kılmıştı.
Alamut'a rağmen ona katlanmak artık imkânsızdı, karnım her geçen gün sınırlarını biraz daha zorlayarak büyümeye devam ediyordu. Sevgilimin taparcasına sevdiği vücudum artık çatlaklarla doluydu, kendime çıplakken bakacak mideye sahip olduğumu düşünmüyordum artık. Bu lanet olasıca şey olmasaydı her şey çok güzel olabilirdi.
İliklerime kadar ondan nefret ediyordum.
Uyanalı birkaç saat olmuştu ancak yataktan kalkacak enerjim ne yazık ki yoktu, bu bebek beni her geçen gün biraz daha çirkinleştirip güçsüzleştiriyordu. Eski ben'den eser kalmamıştı, o kadar şişip çirkinleşmiştim ki son günlerde Alamut ile aynı yatakta yatmamayı tercih ediyordum.
Buna sinirlendiğinin farkındaydım ancak bana olan sevgisinin günden güne azaldığını bilmek yeterince azap gibi gelirken bir de onunla aynı yatağı paylaşamazdım.
Kocaman karnımı alttan kavradım, belimde her geçen gün artan baskısı hareket alanımı oldukça azaltmış; alanım olsa bile isteğimi köreltmişti. Bir bebek için bu kadar eziyete değer miydi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
7 NEFESTE 1 DÜNYA
General FictionBaşlama tarihi: 3 Ekim 2021 Mavi güllerin yaprakları dökülüyor şimdi, Bıçak koynunda, uyku bağrında Kaçmaya çalıştığın gerçeklerin bilmecesi Bir adım kadar uzağında, nefes gibi vuruyor boynuna. Pençelerini kaldırmış bir karga, Konmuş dalına, bakışla...
