Kolej

Yazar Notu

Merhaba arkadaşlar. Lütfen bu yazdıklarımın hepsini, sonuna kadar okuyun.

Hepinizin aklında muhtemelen aynı soru var; neden gittim ve bütün bir yıldır ne halt ediyordum?

Şu an bana istediğinizi yazabilirsiniz, uzun satırlar halinde kızgın olduğunuzu yazın, bir daha asla hikayemi okumayacağınızı, bencilin teki olduğumu yazın. Ne yazdığınız umrumda değil çünkü ben sizi SEVİYORUM. Ben, fikirlerimi paylaşabildiğim herkesi değerli buluyorum. Kötü yorumlara alışkınım zaten. Ama şunu bilmelisiniz ki benim bir yıldır tek yaptığım her gece sizler için ve hikayeme devam etmemi sağlayacak gücü kendimde bulabilmem için dua etmekti.

Öncelikle Kolej benim hayalimdi, hep sizlerle paylaşmak istediğim fikrimdi. Açıkçası, hala öyle. Ama ben Kolej'de şiddeti, öfkeyi ve nefreti işleyecektim. Temelini sağlamlaştırmak için bir adım atmak yerine, hikayeye şiddet içerikli unsurlar ekleyecektim. Çünkü ben, hayatımın gidişatına göre değişen ruh halimle beraber yazı yazarım. Ve bunu yapmaya hakkım yoktu. Şu an bana kızgınsınız, ama eğer devam edip de hikayemi saçma yollara sürükleseydim benden nefret edecektiniz. Sizi bekletmekten, onlarca kişiden sorumsuz damgası yemekten zevk almıyorum.

KOLEJ'E DEVAM EDECEĞİM ve size bununla ilgili bir süre veremem. Bir yılın çok uzun bir süre olduğunu söylüyorsunuz. Bence yeterince kısa çünkü ben bir yılda özsaygımı ve özgüvenimi kaybettim, ben şu bir yılda her bir günümün rüyadan ibaret olmasını dileyerek uyudum. Özele giremeyeceğim. Yazmayı seviyorum,  sizleri de öyle. Benden nefret etmemeniz için bıraktım. Sizi hayal kırıklığına uğratmamak için bıraktım ve ne zaman hazır olduğumu hissedersem, o zaman geri döneceğim. Kolej'i ve sizleri terk edemem.

Sadece eğer yapabilecekseniz kalın, eğer uğruna sabretmeyi göze alacağınız türden bir hikaye yazdıysam ne mutlu bana, bekleyip göreceğiz. Çünkü ben bir süre giderim, sessiz kalırım, ihmal ederim ama burada ya da başka herhangi bir dünyada, sevdiğim şeyleri asla terk etmem.

Ve sizleri seviyorum. Görüşmek üzere.

Nilsu Ilgın.