Bir Damla Umut

BÖLÜM 2 ₪¤₪

İlk bölüm suanki zamandı bu bölüm geçmiş zaman diğer bölümlerde böyle olacak hayat o hastaneye gelene kadar böyle olacak İYİ OKUMALAR...

Evdeki yapmam gereken işleri bitirmiş salondaki koltuklarda oturuyorum. Kapı çaldı. Saate baktığım da ise saatin 20.00 olduğunu gördüm. Bizim eve pek misafir gelmezdi. Yani annem öldükten sonra gelen giden pek olmamıştı. Babam da bu saatlerde gelmezdi. Daha çok 01.00-01.30 gibi gelirdi. Biraz tereddüt ettim. Gidip kapıyı açtığım da ise bu tereddütümün yerini korku almıştı. Çünkü babam yoğun bir şekilde içki kokuyordu. Bu da demek oluyordu ki kendimi korumam gerekiyordu çünkü babam beni dövecekti. Beni dövmesi için bir sebebi olmasına gerek yoktu. Çünkü benim doğmam bile bir sebebti. Babam beni küçüklüğümden beri sevmemiş ama hiçbir şeyimi de eksik etmemişti. Taki annem ölünceye kadar. Birde kardeşim. Onlar öldükten sonra kumar ve içki de bulmuştu teselliyi. Ama onların hem bana hem kendisine daha çok zarar verdiğini bilmiyordu sanırım. Bilseydi yapmazdı böyle. Yapmazdı değil mi?

Hayat: Baba neden hergün bu kadar içiyorsun?
Babam sinirlenmisti herzamanki gibi ama bu sefer biraz fazla tepki göstermiş bana çok ağır bir tokat atmıştı. Gerçi bende daha ilk dakikadan açmıştım bu konuyu. Onu kaç kere uyarmaya çalışmış ama hep sonucunda dayak yemiştim. Bir türlü beni dinlemiyor sürekli bağırıp çağırıyordu.

Babamın attığı tokat yüzünden sendelemiştim. Duvara tutundum. Sonra beni itekledi ve yere düşürdü. Bana kızına vurmaya başladı. Sırtıma tekme atmaya başladı. Aynı zamanda da bağırıyordu.

Sefer: Ben sana hesap mı vericem bide! Salak kız bir zengin koca bulup neden evlenmiyorsun? Ha? Neden beni bu borç bataklığından çıkarmıyorsun gerizekalı?

Babam beni 5 dakika boyunca tekmeledi. Sonra içeriye salona gitti. Yine tüm sinirini benden çıkarmıştı. Adi herif ben daha 19 yaşındayım nasıl evleneyim hem beni evden dışarı çıkardığın mı varda koca bulayim bir de zengin! Hem senin borçlarını neden ben ödüyorum. Kendi yaptığın borcu kendin öde.

Kendime gelince ayağa kalktım. Yaklaşık bir saattir yatıyorum burada. Burada yatmanin hiçbir faydası olmayacağını hatta zarar vereceğini fark edince duvara yaslanarak ayağa kalktım ve mutfağa doğru ilerledim. Buzdolabından su çıkardım. Bardağa katıp mutfaktaki yemek masasının sandalyesine oturdum. Belki biraz da olsa kendime gelirdim. Sirtim çok acıyordu. Daha dün kemerle dövmüştü. Bugün de tekme ile.  Suyumu içmeye başladım. O sırada babam geldi. Diğer sandalyeye oturdu.

Sefer: Bugün ne yemeği yaptın bakalım? dedi sanki az önce hiçbirşey olmamış beni dövmemiş gibi davranması ağırıma gidiyordu. Ben onun kızıydım canından bir parçaydım neden bana böyle davranıyordu. İçimden her ne kadar 'ZIKKIMIN KÖKÜ' demek istesem de bunu dersem yiyeceğim dayağın beni öldüreceğini bildiğimden demedim. Ölmek istemiyordum. Hele de bu genç yaşımda.

Hayat: Taze fasulye yaptım. Yanına da bulgur pilavı dedim. Eve de pek bir alışveriş yaptığı yoktu. Varsa yoksa kumara ve içkiye gidiyordu.
Zafer: İyi umarım güzel olmuştur. dedi bende sandalyeden kalkıp bardağı masaya koydum. Artık babamdan nefret etmeye başladım. Ben onu severken onun beni sevmemesi bana değer vermemesi gerçekten beni üzüyor. Beni üzmesi de beni sinir ediyor kendisine karşı öfke beslememe neden oluyordu.

Sonra gelip tabaklara yaptığım yemekleri koydum çektiğim acıyı görmezden gelmeye çalışarak. Babam tüm iğrençligi ile yemek yerken çıkardığı sesler midemi bulandırdı. Yemek yiyemiyordum onun yüzünden. Artık canıma tak etti. Bıktım ben bu işkenceyi hak edecek ne yaptım.

Babam yemeğini bitirdi. Benden soğuk bir su istedi. O sırada kapı çaldı. Pardon özür diliyorum. Kapı kırıldı. Bildiğin kırıldı.  Birisi evimize zorla girdi. Ben o ses ile yerimden sıçradım. Babam da kapıya gitti. Bende peşinden gittim. Kapıda iki iri yarı adam bir de kaslı karizmatik yakışıklı bir adam vardı. Adamı da ne övdüm ama neyse yakışıklı adam konuştu. Sesi de güzeldi demek isterdim ama normal bir insan sesiydi.

Yakışıklı: Ooo Sefer bey ben sizi tek yaşıyorsunuz sanıyordum sevgilinizde mi vardı?
Beni onun sevgilisi mi sanmıştı. Hah hangi aklı başındaki bir kız babam ile sevgili olurdu ki?
Hayat: Ben onun kiziyim!
Yakışıklı:Baya guzelmissin! Senden nasıl böyle bir güzellik çıktı anlayamıyorum
Ondan çıkmadı gerizekalı annemden çıktım. Yakışıklı olduğu kadar zeki de olsaymış keşke o zaman hem bu işleri yapmaz hem de bir profesör olumuş.

Seder:Ne istiyorsun Murat neden evime böyle giriyorsun
İsmi Murat mıymış? Hmmm daha önce hiç Murat adında birisiyle karşılaşmamaştım.

Murat: Ne istediğimi gayet iyi biliyorsun... Borcunu ne zaman ödemeyi düşünüyorsun?

Cebindeki tüm paraları içkiye ve kumara yatıran senin borcunu ödeyeceğini hiç düşünmüyorum beyefendi.

Sefer: Hiçbir zaman dedi bir de pişmiş kelle gibi sırıtıyor

Babam gerçekten tam bir sinirbozucu. Bir mafyaya evine böyle dalabilen birisiyle dalga geçilir mi hiç?

Murat: Vurun! dedi babamı mı vuracaklardı tamam sevmiyorum ama ondan başka da kimsem yok ki adamlardan biri silahını çıkardı ve babama doğrulttu. Tam vuracakken babamın karşısına geçtim. Neden böyle bir şey yaptığını merak edenler vicdan azabı çekmemek ve dedemin gelip keşke engel olsaydın sevmesen de o senin babandı dememesi için yaptım.

Hayat: Nolur yapma
Murat: Babanı koruyorsun neden? Galiba onunla birlikte ölmek istiyorsun?

Ölmek güzel fikir ama kurşunla vurulacagim daha önce acı çektim tekrar acı çekmek istemiyorum.

Hayat:Ondan başka kimsem yok başka bir yolu olmalı?

Olmalı yani bir insanın-ne kadar şerefsiz de olsa- canını almak bu kadar kolay olmamalı.

Murat:Malesef yok... Şimdi çekil!

Ben ne yapıcam aklıma gelen ilk şeyle kafamın üstünde bir ampul yandığını hissettim. Belki de böylesi daha iyi olacaktı. Hem babamdan kurtulacaktım hem de onu oldurmeyeceklerdi. Ama bunu söylersem de kendime saygım kalmayacak. Hem ikimizde ölürsek olay çözülür.

Hayat: İkimizi de mi vuracaksın!
Murat: Tabiki de Hayır! Babanı bağlayacağım gözü önünde sana işkence yapacağım.
Bu adam nasıl olur da bu kadar duygusuz olabilir? Hiç mi vicdanı yok bunun. O zaman başka çare yok! Babam yüzünden acı çekemem.

Hayat:Evlen benimle...
Murat:Ne!!
E şaşırması normal ben olsam ben de şaşırırdım.
Hayat: benimle evlenirsen babamın borçlarını silermisin?

Nasıl buldunuz lütfen yorum yaparak görüşlerinizi bildirin...
Sınır:3Vote. 2 yorum