BÖLÜM 5 ₪¤₪

1.6K 90 5
                                    

Uyandığımda hastanedeydim. Murat yanımdaki koltukta oturuyordu. Uyuyakalmis ben ne zamandır uyuyorum? Yerimde biraz doğruldum ama sirtim acidigi için ağzımdan bir inilti çıktı. Bu sırada muratta uyandı. Yeni bir bilgi daha bu adamın uykusu çok hafif!
Murat: Hayat iyi misin?
İyi miyim?
Hayat: İyiyim şey neden bayilmisim
Murat: Tansiyonun düşmüş.
Hayat: Sırtım... Acımıyor neden yani o kadar fazla değil.
Murat: Pansuman falan yaptılar önemli bir şeyin yokmuş. 1 hafta kendini yormasin dinlensin dediler.
Hayat:Saat kaç. Diye bir soru yöneltince kolundaki saate baktı.
Murat: 5.45
Hayat: Gözlerin kızarmış dedim. Oda yanıma oturdu. Elim ile yanağını okşadım. Hoşuna gitmiş olacakki gözlerini kapattı.
Hayat: Hadi uyu sen benim uykum yok
Murat: Sıkılırsın sen!
Haklı sıkılırım ama beni düşündü hemen buraya getirdi. Hem kocam olacak artık o benim biraz fedakarlık yapmalıyım. Ama beni nasıl kapıya çarptığını da unutmayacağım burnundan fitil fitil getirmek benim bir görevim!
Hayat: Sen yanıma yatarsan sıkılmam
Bunu yani ondan intikam alacağımı da belli edeceğimi düşünmemişsinizdir umarım!
Murat: Yatak tek kişilik ama
Haklı ama bizde çözümler tükenmez
Hayat: Bir şey olmaz hem sen demedin mi yakında evleneceğiz diye
Gülümsedi. Bende biraz yana kaydım. Oda yanıma geldi. O sırt üstü yatıyor bense yan yatiyordum. Birde onun göğsünde yatıyorum. Elimin biri Murat in üstünde onun kıyafetiyle oynuyordum. Bundan rahatsız olmuş olacak ki sinirli bir sesle konuştu.
Murat: Şunu yapmayı kes uyuyamiyorum.
Ama sende benim herşeyime karışıyorsun be adam!
Hayat: Bana dönsen yüzünü görsem sen uyurken hem sıkılmam olur mu? Bu adama karşı kibar olmalıyım.
Murat: Sen iste yeterki dedi ve bana döndü ama gözlerini kapatmadı. Bu sefer onun kolundaydi başım. Diğer elini belime koydu ve beni kendisine çekti bende ona iyice sokulup sarıldım.
Hayat: Murat?
Murat:Efendim
Hayat: Bana babamın göstermediği şefkati ilgiyi gosterir misin?
Murat: Elbette sende bana anne şefkati gösterir misin?
Anne mi? Annesine noldu ki bence bu soruyu ona sormaliyim
Hayat: Annene ne noldu?
Murat: Öldü... Beni kurtarmaya çalışırken
Muratin gözlerine baktım. Ve onunla aynı acıyı paylaştığımı fark ettim. Onu yanağından uzunca öptüm. Sonra gülümsedim oda gülümsedi.
Murat: Galiba senden etkileniyorum
Hayat: Galiba uykum geldi.
İkimizde kahkahalar ile gülmeye başladık. Çünkü romantizmin içine etmiştim. Ama uykum gelmişti. Bende ona sokularak kapadım gözlerimi onun kapanan gözleri gibi. Uyuyacaktim.


******#*****#******#****#****


Kapının tiklanmasi ile uyandım ama gözlerimi açmadım. Bir süre sonra kapı açıldı. Galiba hemsirelerden biri gelmiştir diye düşündüm. Bizi görünce gider mantığıyla uyuyormus gibi yapmaya devam ettim.
Konuşan ses: Abi burada ne işin var seni-
Galiba bizi gördü şaşkınlıkla lafını tamamlayamadı. Ama ses tanıdıktı. Ama benim burada tanıdığım yokki.
Konuşan ses: Ben sizin fotoğrafınızı bir cekeyimde babaanneme göstereyim. Dedi.
Neden bunu yapiyorki ama artık kalkamam da onun için rolüme devam ettim. Bir süre sonra kapı tekrar açıldı. Gitti galiba
Yaşlı konuşan ses:Oğlum neden gel-.... Ooo bu kız kim
Dııııııt yanlış cevap. Hadi ama yeter artık tüm hastaneyi getirseydiniz.
Konuşan ses: Valla babacim babaannemi sevindirmek için fotoğraflarını çektim. Bende bilmiyorum kim olduğunu. Babaanneme göstereceğim belki keyfi yerine gelir.
Bizim fotoğraflarımızla nasıl mutlu olacak bunlar. Birde bunlar gerçekten Muratin ailesimi ki? Yoksa başka biri ile mi karıştırdılar. Eğer bunlar Muratın ailesi ise Muratın bir kardeşi var acaba adı ne?
Yaşlı konuşan ses: Bencede! yalnız Murat kızmasın?
Adam haklı kardeşinin böyle bir şey yaptığını duyunca deliye dönecektir.
Konuşan ses: Bana kiyamaz o hadi gidelim dediler ve gittiler gözümü hala açmadım. Benim de bir kardeşim olsaydı ve yaşıyor olsaydı bende ona kiyamazdim. Yeni uyanmış olmama rağmen bunları düşünürken uykuya daldım.



***



Uyandığımda biraz kımıldandım. Gözümü açtığımda Murat bana bakıyordu. Bende ona baktım. Sonra bir anda beni öpmeye başladı. Yüzümdeki her santimi opuyordu. Bu hoşuma gitmişti. Kendimi özel hissetmemi sağlamıştı
Murat: Uyuyan güzelim uyanmış mı benim dedi ve dudağını öpmeye başladı. Bende elimden geldikçe karşılık verdim. Biraz doğrulup üzerime çıktı. Sonra kapı çaldı. Kapının arkasından
Konuşan ses: Abiiii babaannem seni çağırıyor. sesini duyduk üzerimden kalktı ve ufak bir küfür etti. Gidip kapıyı açtı bende biraz doğruldum.
Murat: Doruk senin burda ne işin var.
Doruk: Abicim sevgili yapıyorsun bizim haberimiz yok aşk olsun ama
Murat: O benim sevgilim değil karım
Ne biz daha evlenmedik ki! Neden böyle bir şey söylemişti?
Doruk: Ne! abi sen ne dediğinin farkında mısın?
Murat: Evet sizin ne işimiz var burada hem benim burada olduğumu nerden biliyorsunuz?
Doruk: Babaannem sen telefonunu acmayinca bir de annemle tartisinca fenalaştı... Bir süre durduktan sonra gülerek Ha birde ben sizin fotonuzu çektim babaannem iyi olsun diye ona verdim sizi bekliyor dedi ve koştuğunu duydum.
Murat: Doruk diye bağırdı. Sonra benim yanıma geldi. Sinirli halini gizleyerek
Murat: Hayatım babaannemin yanına gitmeliyiz
Ama benim tek ilgilendiğim şey ise söylediği yalandı.
Hayat: Biz daha evlenmedik!
Murat:Adamlarımı gönderdim senin kimliğini aldılar. Nikah dairesinde işleri hallettim. Biz evliyiz sadece bir imza atman yeterli dedi ve masanın üzerinde duran şeyi bana uzattı. Bu adam ne kadar da fırsatçı. Ama ben hala hazır değilim ki...

Sınır:5 vote.

Bir Damla UmutHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin