Bir Damla Umut

BÖLÜM 16

SEVGİLİ HAYALET OKUYUCULARIM VE NORMAL OKUYUCULARIM!

SİZE SÖZ VERDİĞİM GİBİ 3 TANE 1500 VE ÜZERİ KELİME OLMAK ÜZERE 2 BÖLÜM YAYINLADIM BUDA SON YANİ 3. BÖLÜM. YAYINLAMIŞ OLDUĞUM SON ÜÇ BÖLÜMÜN SINIRLARI DOLDUĞU ZAMAN YENİ BÖLÜM GELECEKTİR. SINIRLAR BÖLÜMLERDE YAZMAKTADIR AMA BEN SİZE HATIRLTMAK İÇİN TEKRAR YAZACAĞIM SINIR NE KADAR ÇABUK DOLARSA YENİ BÖLÜM DE O KADAR ÇABUK GELECEK. BİLGİLERİNİZE...

'BÖLÜM 14 için 20 Vote 15 yorum'
'BÖLÜM 15 için 25 vote 20 yorum'
'BÖLÜM 16 için 35 vote 25 yorum'

SINIRLAR DOLDUĞUN DA EĞER İYİ GÜNÜMDEYSEM VE YAZACAK VAKTİM VARSA 2 TANE YENİ BÖLÜM GELEBİLLİR...

İYİ OKUMALAR...

!'^+%&/()=?_!'^+%&/()=?_!'^+%&/()=?_

Güneş batmış hava kararmaya başlamıştı. Murat hala eve gelmemiş ve ben ne yapacağımı bilmez şekilde orada oturuyordum. Beni affedecekti bunu biliyordum. En azından böyle düşünerek kendimi avutuyordum. Bir kez daha derin bir nefes verip ayağa kalktım. Üzerimde incecik bir elbise vardı ve ben dün geceden beri üşüyordum. Bunu dert etmedim. Arka bahçeden içeri girip üzerime bir şeyler alıp Murat'ı orada yani içeride beklemek istiyorum. Beni tekrar kovacağını pek düşünmüyorum en azından dinlemeden. Hem siniri de geçmiştir biraz sakinleşmiştir. Yavaş bir şekilde merdivenlerden indim. havuzu görünce eski mutlu olduğumuz günler geldi aklıma. Aslında o kadar da eski sayılmaz ki 2 gün önceki mutlu gülerimiz. Merdivenlerin son basamağını da inince kapının oraya geldim ama dün kapıyı kilitlemiş olduğum aklıma gelince büyük bir hayal kırıklığı yaşadım. Tam ben umudumu kaybettiğim anda bahçe kapısının sesi gelince oraya baktım. Murat gelmişti. Beni görünce hemen hızlı adımlarla kapıya gitmeye başladı. Bende ona yetişebilmek için merdivenleri hızlı bir şekilde çıkmaya başladım. İçimde yeni umutlar baş gösterirken kendimi ona affettirmem gerekiyordu. Merdivenleri bitirip kapıyı açmaya çalışan Murat'ın kolunu tuttum ve bana bakmasını sağladım. Bana eskisi gibi aşkla bakmıyordu. Aşk kırıntıları yerine nefret kırıntıları vardı. Her şeyi bu kadar çabuk silmesi beni bitirmişti. Usulca bıraktım kolunu tüm cesaretimi toplayıp pişman olacağım ama söylemezsem de kendimi üzeceğim kelimeleri söyledim ona.

Hayat: Beni artık sevmiyor musun? Bana neden inanmıyorsun? Ne yapmam gerek ha ne yapmam gerek senin bana inanman için onu sevmediğimi sana kanıtlamam için ne yapmam gerek?

Murat: Defol git hayatımdan. Ben senin gibi bir yalancıya asla inanmam.

Hayat: Senin sevgin güvenin bu kadar mı? Hiç mi güvenmiyorsun ha hiç mi?

Murat: Hiç!!!!! Sana hiç mi hiç güvenmiyorum sen benim ne sevgimi ne de güvenimi hakkediyorsun!

Büyük bir hayal kırıklığı ile baktım gözlerine. Belki gururum yerle bir olacak ama bunu yapacaktım. Omuzlarından tutup kendime çektim ve onu öpmeye başladım. Hiçbir tepki vermiyordu. Daha sert öpmeye başladım. Lakin bir sonuç alamadım. Yavaşça bıraktım dudaklarını. Gözlerimi açıp bana alayla bakan gözleri gördüm. Daha iki gün önce sevgiyle bakmıyor muydu bu adam bana?

Murat: Git sürtüklüğünü başkalarına yap!!!!!

Işte o an bende kayışlar koptu ve ona sert bir tokat attım.

Hayat: Bunca zamandır beni tanıyamadın ya alacağın olsun dedim ve arkamı dönüp gidecekken beni kolumdan tuttu ve kendine döndürüp dudaklarıma yapıştı. Içimde öyle bir sevinç patlaması olduki kollarımı dolayip karşılık verdim. Benden ayrıldı ve koluyla ağzını sildi.

Murat: Sen busun iste bir Sürtük!!!!

Dedi ve arkasını dönüp bir adım attı ikinci adımını atmasına izin vermeden koluna yapıştım. Ama o beni sert bir şekilde ittirdi. Dengemi kaybedip arkaya bir kaç adım attım. O beni umursamayıp evin kapısını açtı. Ben ayağım boşluğa geldiği için düşerken kapının kapanma sesi doldu kulaklarıma. Merdivenlerden düşerken kafamı korumaya çalışıyordum ve merdivenlerin basamağı az olduğundan hemen bitmiş ve ben durabilmiştim. Kafamı koruduğum için bayılmamıştım. Ama her tarafım ağrıyordu. Düştüğüm yerde biraz bekledikten sonra yavaşça ayağa kalktım. Çok halsizdim. Merdivenleri tekrar çıktım. Beni umursamaması her ne kdar canımı yaksa da artık bende umursamayacaktım. Gururumu yeterince ayağımın altında ezmiştim. Bahçe kapısını açıp eve son kez baktım. Tüm ışıklar yanıyordu. Kapıdan çıkıp sert bir şekilde kapıyı kapattım.