BÖLÜM 1 ₪¤₪

3.7K 110 9
                                    

İlk kitabım.... Anladınız siz.....


Hayır olamaz o ölüyor olamaz beni bırakmaz bırakamaz ben onunsuz ölürüm bebeğim ölür biz onsuz yapamayız. O da bizsiz yapamaz. Allahım nolursun ona bir şey olmasın nolursun sana yalvarıyorum onu bizden alma. Bizi onsuz bırakma nolursun. Onu kurtar bize bağışla Allahım!

Yoğun bakımın içinde bulunan sevdiğim adam kocam bebeğinin babası var. Ve benim yüreğim yanıyor. Ona bir şey olacak korkusu beni bitiriyor. Olduğum oturduğum yerden kapının önünden kalkıp ağlamaya devam ediyor ve doktorlara bir şeyler yapsınlar diye yalvarıyordum.


Hayat:Biriniz birşey yapın onu hayata geri döndürün gözlerini açsın tekrardan bana gamzelim gece gözlüm desin isterse beni suçlasın ama yaşasın nolursunuz bir şey yapın.

Bu söylediklerim fısıltı gibi çıkmıştı. Sesim de mutluluğum gibi yok oluyordu. Oysa bugün çok güzeldi. Bebeğimin olduğunu öğrenmiştim. Daha ne olabilirdi ki bundan daha güzel bir şey mi vardı hemde daha önce bebeğini kaybetmiş bir anne baba için.

Yalvarmıştım. Hayat Sarsılmaz. O asi hırçın karadenizli kızı yalvarmıştı. Ben daha önce hiç yalmamıştı. Karşıma çıkan her zorlukla kendim savaşmış ve kazanmıştım. Ama bu sefer benim yapabileceğim hiçbir şey yoktu.

Doktor: Elimizden geleni yaptık gerisi Murat Beye kalmış. Ameliyat çok başarılı geçti. Kurşunu çıkardık lakin şu 48 saat çok önemli. 48 saat içinde uyanmasını bekliyoruz. - biraz durakladı demesi gereken bir şeyi diyemiyormuş gibi bir hali vardı- siz yine de kendinizi her şeye hazırlayın dedi ve uzaklaştı.

Uzaklaşan doktora seslendim o da sesimi duyunca arkasını döndü.

Hayat: Onu görebilir miyim?
Doktor: Malesef sizi duyamaz bilinci kapalı pek bir faydası olacağını düşünmüyorum dedi ve tekrar uzaklaşmaya başladı.

Neden ya neden?
Bende az önceki yerime Muratımın kapısına dayandim ve çöküp ağlamaya kaldığım yerden devam ettim. Herşey benim suçumdu. Beni kurtarmak için kendini bana siper etti. Ben yaşıyorum bebeğim de yaşıyor ama murat o yaşamıyor beni suçluyor onun için açmıyor gözlerini. Belki bir daha hiç açmayacak. Eğer ona birşey olursa ben yaşayamam bebeğimi büyütemem. Onu bu dünyaya getirip koruyamam ben Murat gibi güçlü değilim. Tamam mafya ile ilgili herşeyi biliyor olabilirim. Ama bu işi Murattan iyi yapamam kendimi bebeğimi koruyamam. Lütfen ölme Murat lütfen bizim yanımıza geri dön lütfen bizi bırakma. Benim için bebeğimiz için dayan sevgilim dayan...






İlk bölüm olduğu için kısa kestim. Umarım beğenirsiniz...





Eee ilk bölümü nasıl buldunuz? Birşey daha yazım tarzını beğendiniz mi yeni bölümleri bu anlatım biçiminde yazacağım...











Bir Damla UmutHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin