BÖLÜM 3 ₪¤₪

1.8K 109 8
                                    

Hayat: Benimle evlenirsen babamın borçlarını silermisin?

İlk önce şaşırdı. Sonra gülümsedi benim yanıma yaklaştı. Parmaklarının tersi ile yanağımı okşadı sonra salık olan saçlarımla oynadı.
Murat: Silerim... Ama ben ne dersem onu yaparsan sözümden çıkmazsan uslu bir kız olursan neden olmasın, tabiiki silerim
Hayat: Kabul! Uslu durucam ama bana işkence yapma ya da başka bir şey
Elimden tuttu. O önden ben arkasından dışarı çıktık. Kabul edeceğini düşünmemiştim o yüzden bu kadar kolay söyledim. Ben şimdi ne yapıcam. Neyse babamdan artık dayak yemeyeceğim buna sevinmeliyim. Bir dakika ya neden bir şey yapmadı babam. Engel olması gerekmiyir muydu? En azından dizilerde öyle oluyordu. Demekki neymiş dizilerde olan her şey gerçek değildir. Arabasına bindik. Biz bindikten 5 dakika sonra adamları da geldi. Onlarda arkadaki arabaya bindi. Bunun adamları ne yaptılar da geciktiler anlamadım şimdi.
Hayat: Adamların neden geç geldi.
Murat: Babani dövdüler
Ne diyeceğimi bilemedim. Araba çalıştı. Gidiyorduk. Düşünmeden ne yaptım ben. Arkada oturuyorduk ikimizde. Bana bakıyordu sürekli. Acaba ne olacak şimdi. Babam beni bıraktı ya hiçbir şey demedi. Dur demedi. Kızmadı. Murata baktım bana bakıp gülümsedi tekrar.
Bana yaklaştı. Önümde olan saçımı geriye attı. Sonra daha çok yaklaştı. Sağ elini belime koydu. Boynuma yaklaşıp oradan öptü. Biraz huylandim. Ve kafamı yana yatırdım
Murat: Zaten evlenince olacak bundan kacamazsin ha burda ha evde ne fark eder söyler misin?
Doğru evlenince bana dokunabilecekti. Buna kimse engel olamazdı. Ben bile çünkü teklifi ben yapmıştım.
Hayat: Ondan değil sadece huylandim. Ben boynumdan çok gıdıklanırım da diye küçük bir yalan söyledim gerçi yalan da sayılmazdı huylanmıştım. Sadece sürekli oluyor diye yalan söylemiştim.
Murat:Tamam o zaman bende seni huylandirmadan öperim dedi ve yavaşça yaklaştı. Ben ne güzel belki bana yaklaşmaz ya da pes eder diye düşünmüştüm. Hiç pes etmeyi bilmez mi bu adam? Yine aynı şekilde öptü ama bu sefer gidiklanmadim. Bunu farkedince 3 kez daha öptü. Sonra boynunu oradan çıkartıp parmakları ile cenemden tutup ona dönmemi sağladı.
Murat:Eğer seni opersem bu senin ilk opucugun mü olacak?
Yok ya ilk olur mu 115. Olacak tövbe tövbe benim sevgilim mi var opusecek, onu geçtim benim dışarı çıktığım mı var?
Hayat:Evet! Dedim bende içimden söylediklerimi bir duysa kesin yaşayamazdım.
Bana yaklaştı. Dudagima küçük bir öpücük kondurup geri çekildi.

Murat: Bana karşılık vermeye çalış
Başka şansım mı var ki?
Hayat:Tamam dedim bana tekrar yaklaştı. Dudağımı öpmeye başladı. Bende elimden geldiğince ona karşılık verdim. Vermezsem başıma ne gibi şeyler geleceğini iyi biliyordum. Gittikçe daha sert opuyordu. Benim de duraklarım acımaya başladı. Ne de ilk öpücüğümdü. Belimde olan elini biraz sıkılaştırdı ve diğer elini de belime koydu. Beni kendine çekti. Daha sonra beni kucağına oturttu.Eli t-shortumun içine girdi. Ilk başta urperdim. Sonra dudaklarından ayrılıp
Hayat: Arabadayiz ve şoför var dedim fısıladayarak. Durdu. Sonunda yani bu adamın hiç utanması yok mu. Arabanın koltuğuna oturmak için hareketlendim ama o izin vermedi. Hala onun kucağında oturuyorum.


Murat:Bence burda oturmaya devam et dedi sessizce kafamla onayladım sonra kafamı onun göğsüne koydum. Bugün olanlar beni yormuştu. Hem kocam olacaktı. Bende çabucak kabullendim bu evlilik işini. E nede olsa bundan kaçışım yok.
Beline sarıldım. Oda bir eli ile belimi sardı diğeri ile saçlarımı okşadı. Kendimi huzurlu hissediyorum. Babamdan daha önce böyle bir ilgi görmediğim için alışık değilim böyle huzurlu olmaya. Bu bana kendimi iyi hissettirmisti. İlgi görmeyi her zaman çok seviyorum. Annem de bana ilgi gösterirdi hep. Daha sonra saçlarıma bir öpücük kondurdu. Biraz saçlarımı kokladi.
Murat: Çok güzel bir kokun var
Hayat: Teşekkür ederim. Tabi bünye alışık olmayınca iltifata ne yapacağımı şaşırıyorum. Havaalanına gelmiştik. Araba durunca hemen onun kucağından indim. Babamın attığı tekmeler hala çok acıyordu. Sadece yaşadığım olaylar biraz olsun unutmama neden olmuştu o kadar yani. Arabadan indik. Galiba önceden bilet alınmıştı çünkü biz direk uçağa bindik. Herkes bindi. Uçağın kalkacağı anladığımızda murat bana baktı.
Murat: Uçak korkun var mı?
Hayat: Daha önce hiç uçağa binmedim.
Murat: Böyle abartılacak bir şey yok. İlk kalkarken bir heyacan olur sonrasında geçer merak etme yanında ben varken sana birşey olmaz
Nedense bu söz kendimi iyi hissetmemi sağladı. Umarım şuan ki gibi hep bana karşı yumuşak olur.
Hayt: Biliyorum dedim ve gülümsedim. Oda gülümsedi. Onunda benim gibi gamzeleri vardı. Galiba bilmiyorum emin olamadım. Ama sakalindan pek belli olmuyordu. Neyse daha sonra dikkatli bir şekilde bakarım kocam değil mi zaten şimdi de bakabilirim. Ay ne diyorum ben hemen de benimsedim. Neyse başka şeyler düşün. Hah buldum!
Hayat: Sen korkuyor musun?
Murat: Hayır ben korkmuyorum
Hayat: Elini tutsam sorun olur mu?
Murat: Hayir tutabilirsin.
Elini tuttum. Bana güven veriyordu. Aynı gülüşü gibi bana huzur ve güven veriyordu...

Sınır:5 vote. 3 yorum

Bir Damla UmutHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin