Bir Damla Umut

BÖLÜM 19

Evet Arkadaşlar yarın hepimiz için büyük gün okullar açılıyor. Karnesi iyi olanlar bunu devam ettirsin kötü olanlarda biraz daha gayret etsinler ve onlar da yukseltsin notlarını. Benden bir tavsiye sürekli tekrar yapın. Bu tekrar sizin hem hızlı okumanızı hem de bilgilerinizi tazelemenizi sağlar. Ödevleri zamanın da az iken yapın ki daha sonra birikince zorlanmayın. Umarım hepiniz için başarılı bir dönem olur.

                                 Sevgili yazarınız...

Kızlar beni görünce koşarak sarıldılar. Bahçedeki çiçekler nisan ayında olduğumuz için açmış etrafa miss gibi kokusarmıştı her tarafımızı. Lakin Giresun daki hiçbir kokunun yerini tutamazdı. Yüzümde oluşan gülümseme Doruk u görmemle birlikte yerine tedirginliği bıraktı. Doruk ile aramızda soğuk rüzgarlar esiyordu.

Doruk: Hoşgeldin

Hayat: Hoşbulduk

Kerem valizi içeri koyup tekrar yanımıza geldi. Bende Aslı ve İpek 'in ortasında ki sandalyeye oturdum ve deri ceketimi sandalyeye astım. Şu iki yılda en fazla 3 defa görüşmüştük. Oda Giresun da. Dedem hiçbir şekilde buraya göndermiyordu. Öyle ki nisana bile gelemedim.

Doruk ve kerem bir süre sonra kalkıp gitti. Bende bir süre sonra kapının önüne gelen adamların dikkatimi çekmesi üzerine koyulaşan muhabbeti bırakıp bunların neden burda olduklarını sordum

Hayat: Bunlar kim?

Aslı gösterdiğim yere bakıp ciddileşti.

İpek: Koruma!

Hayat: Ne koruması?

Aslı: Doruk gilin düşmanı var bi biliyor musun bilmiyorum Emre YILDIRIM.

Hayat: Biliyorum biz boşanmadan önce Murat bir iki kez bahsetmişti.

İpek: Bizimkilerde tedbir olsun diye şey yaptılar.

Kafamla anladım anlamında salladım. Sonra da kaldığımız yerden devam ettik. Her şey hazırmış sadace gelinlik ve damatlık kalmış onu da yarın başlayıp düğüne kadar bir şeyler bulmaya çalışacağız. Malum İpek öyle hemen Her şeyi beğenmiyor.

+×@*!÷=#$€£@/;&©¤§¥￦¿¡[]<}{៛₹₪

Bahçe kapısından çıkıp etrafıma baktım. Sahile en yakın nereden gidebilirim diye düşündüm. Bunalmıştım. Onun için sahile gidecektim. Üzerime aldığım hırka hafif esen rüzgara karşı beni koruyordu.

En kısa yolun sağ taraftan olduğunu anlayıp ilerlemeye başladım. En fazla 4 adım atmıştım ki peşimden korunmanın biri benimle birlikte ilerlemeye başladığını hissettim. Bir iki adım daha attım ve oda ilerledi. Arkama dönüp kötü kötü baktım. Bir süre sonra tanıdım bu korumacığı. Bu Mehmet idi. Benim koruma arkadaşım aynı zamanda şoförüm de oluyor yani eskiden öyleydi. Birlikte az iş çevirmemiştik. Murata doğum günü sürprizi hazırlarken çok ter dökmüş çok cabalamistik.

Hayat: Mehmet beni takip etme

Mehmet: Ama Hayat Hanım. Şu aralar düşmanımız daha tehlikeli

Hayat: Mehmet bak beni tanıyorsun. Hem ben bu aileye ait değilim boşandım ve bağımı kopardım.

Mehmet: Ama Hayat Hanım-

Hayat: Mehmet yalnız kalmay ihtiyacım var lütfen sahile gidicem zaten. Hem hava kararmadan da dönmüş olurum eve.

Mehmet: Peki efendim

Dedi bende arkamı dönüp ilerlemeye başladım. Ellerimi göğsümde bağladım ve hızını düşürerek ilerlemeye başladım.