"I don't even know myself at all,I thought I would be happy by now.The more I try to push it I realized I'm gonna let go of control..."
Totoo naman.Hindi ko ganon kakilala ang sarili ko nung hindi pa kita kilala Gin.
Pero salamat ah?
Kahit nasasaktan mo na ko ng hindi sadya natulungan mo pa din akong gawin ang mga bagay na tingin ko hindi ko kaya.
Naging Inspirasyon at motivation kita sa lahat Gin.
Dahil don nagustuhan kita.Akala ko simpleng crush lang nung una,pero tumagal ng tumagal yon.Asa ako ng asa na balang araw ay mapapansin mo din ako.
Umabot pa sa time na...
Hindi ko na alam ang gagawin ko.
Gusto ko na sumuko pero Gin...
Hindi ko yata kayang kalimutan ka.
Anong gagawin ko?
Ayaw ka kalimutan nitong baliw na Grynald na to?
Magpapatuloy pa din ba ko?
"Gonna let it happen."
Hahayaan ko pa ba ulit ang sarili ko?
What if hindi ko kayanin yung sakit?
Mag ri-risk ba ko?
Kaya ko ba?
"Gonna let it happen...
So let it happen..."
Okay sige.
Isa pa.
Para sayo...
Para sakin...
Tama.Ipagpapatuloy ko para sayo Gin.
"It's just a spark but it's enough to keep me going...
And when it's darks out no ones around it keeps glowing..."
Alam ko hindi magiging madali
Wala namang bagay na ginusto natin na madali nating nakukuha...
