Run away

De waarheid komt vroeg of laat toch naar boven. #2

Daar zit ik dan, alleen thuis in de woonkamer na een hele leuke middag heeft Mounir me thuis afgezet.

Een diepe droge zucht verlaat mijn mond. Ik heb nog een hele dag voor de boeg maar ik weet echt niet wat ik moet doen. Het is mooi weer en te warm om binnen te blijven.

'Prinsessss.' 'Slijmbal.' Ik rol met mijn ogen wat niet zo slim is aangezien ze me niet eens kan zien. 'Hoe gaat het?' 'Goed met jou?' 'Ook goed schat.' 'Eey Mariem heb je iets te doen vandaag?' 'Ja schat we hebben bezoek ik moet nog van alles doen.' 'Ooh oke veel plezier met je fam.' 'Thankss sweetyyy.' Meteen haak ik af en typ Sarah haar nummer in. 'Hee saar. Ik verveel me dood kunnen we iets leuks gaan doen?' 'Ja hoor de stad in?' 'Ja lijkt me leuk.' 'Ik kom naar je huis toe.' 'Isgoed schat tot zo.'

Eindelijk. Een leven.

Vlug stond ik op en maakte me klaar. Voor ik maar naar boven kon gaan hoor ik de bel , En voor iedereen die Sarah nog niet goed kent ze belt niet èèn keer. Neen ze belt tot de bel haar geluid verliest. 'Waarom druk je zolang op de bel?' Zeg ik geïrriteerd nadat ik de deur in een keer open trok. 'Stel nou dat je in de wc zat en je de bel niet hoorde.' 'Ben je dom of doe je dom? Je weet toch dat ik die tot boven kan horen?' Ze geeft me een verveelde blik en stapt dan naar binnen. Met een zucht sla ik de deur dicht en plof naast haar op de bank.'Amira ik moet je iets vertellen.' Ik kom overeind en trek mijn wenkbrauwen op. 'Wat dan?' Ik zie dat ze haar lippen in een strakke lijn trekt en ze dan weg kijkt. 'Is het nog voor vandaag?' 'Ha ha geef me een seconde ik weet niet hoe ik dit moet vertellen.' 'Gewoon vertellen.' Zeg ik verveeld. Ze kijkt me aan en knikt dan stilletjes mee. Net dat ze haar mond wilt openen gaat de bel weer. 'Op en dag haal ik die bel weg.' Fluister ik haast en doe de deur open.

'Mariem jij had toch bezoek?' 'Oef weetje wahla stress het daar in huis is man, mijn rare nichten komen ook. Hele bende in een keer ik ben meteen zonder iets te zegen naar buiten gegaan.' Ik grinnik en ga dan aan de kant staan zodat ze naar binnen kan. Ze groet Sarah en ploft naast haar neer.
'Zo wat gaan jullie doen?' 'Stad.' Zegt Saar en kijkt weg. Er is iets met haar. I'm sure. 'Waarom gaan we gewoon niet naar de bios.' 'Onze bios is saai.' 'Goed dan gaan we naar die verre.' 'Daar komt bijna niemand.' Zeg ik. 'Dat is goed ik wil mijn nichten niet tegen komen als ze ook van plan zijn naar de bios bij ons te gaan.' 'De bios dan?' Herhaalt Sarah die dan overeind komt. 'Ik rij.' Zegt Mariem en steekt haar sleutels lucht in om het nog duidelijker te maken. 'Je hebt pas je rijbewijs gehaald niet eens een maand wil je die weer kwijt?' Zeg ik terwijl ik de tv uitzet.
'Ja wollahi Amira heeft gelijk Mariem ik wil niet weer een boete betalen en naar het politie bureau.' 'Altijd toch.' Zeg ik met een glimlach. 'Nee deze keer rij ik normaal beloofd geef me nou maar een kans.' Ik kijk naar Sarah die mij een blik geeft van zullen we, ik knik en zie hoe Mariem blij in haar handen klapt.
'Ik zal jullie niet teleurstellen dames.' Zegt ze sluw.

'Doe die muziek zachter Amira.' Roept Sarah in mijn oor van achter. Ik kijk op en zet het muziek een streepje lager. 'Zo goed?' Roep ik terug. Ze trekt haar wenkbrauwen op en kijkt uit het raam.

'Started from the bottom now we're here
Started from the bottom now my whole team fucking here-' 'Hou je bek eens.' Roept Mariem 'en zet het muziek af.' 'Ja sorry hoor dat ik in de mood ben.' Ik zie vanuit de spiegel dat Sarah met moeite haar lach in houdt. 'Lach gewoon.' Zeg ik. Als ze mijn gezicht ziet in de spiegel vermant ze haar en doet een duim omhoog. Kleuter.

'Zijn we er bijna of nog niet.' 'Bijna.' 'En nu?' 'Nog eventjes.'

'Zijn we er nog steeds niet?' 'Wollah Sarah je bent echt irritant aan het doen.' 'Jaja maar zijn we er of nog niet.' 'Ja mariem zijn we er nog steeds niet?' Voeg ik eraan toe. 'Ja joh zijn we er?' 'Wanneer zijn we er.' Zeuren ik en Sarah. Als de auto opeens stil word gelegd klapt Sarah in haar handen. 'We zijn er.' Zegt Mariem. 'Ik zie geen bios?' 'Jawel stap uit en kijk naar rechts.' Ik stap uit en kijk om me heen, Sarah die ook is uitgestapt zoekt met me mee. 'Ik zie niks.' Zeg ik. 'Klopt.' Zegt Mariem. Ze drukt op het gas een rijd een eindje weg. Automatisch lopen ik en Sarah achter de auto aan. Als ik helemaal uitgeput raak stop ik bij een paal en leun er tegen. Sarah die voorbij mij racet lijkt niet op te geven. Ik haal diep adem en begin weer te lopen.

Ik wandel als ik zie dat de auto stopt en Sarah in stapt.
De auto komt naar achter en stopt naast mij. Ik open de deur en stap in. Ik kijk naar Mariem die tekeer gaat van het lachen en kijk weer weg. Ik doe mijn gordel vast en begin weer te zingen. 'Je bent echt niet normaal.' Hoor ik van achter. Mariem proest het uit en zo rijden we deze weg uit.

'Zoeken jullie maar een plek van achter en ik haal popcorn.' Zeg ik als we eindelijk aangekomen zijn en onze ticket hebben gekocht. Ze knikken beiden en lopen de zaal in. Ik loop naar de rij en sluit netjes aan. Als het eindelijk mijn beurt is zet ik mijn laatste stap naar voren. 'Kan ik 3 bakken popcorn en 3 cola's krijgen.' Zeg ik terwijl ik naar het prijsbord kijk. De man achter het toog kijkt me haast niet begrijpend aan. 'Meneer.' Zeg ik. Als hij nog steeds geen beweging maakt laat ik een luide hoest horen. 'Vandaag als het kan.' Zeg ik. Hij glimlacht dan vreemd en knikt. Hij leeft nog. Thank god.
Ik betaal hem en probeer alles vast te nemen. 'Zal ik je helpen?' Stelt hij voor. Ik kijk achter ma naar de rij. 'Nee hoeft niet.' 'Jawel.' Hij komt van achter de balie en roept iemand om de rij verder te helpen. Hij neemt de cola's van me over. 'Waar?' Vraagt hij als we de zaal binnen zijn. 'Daar.' Wijs ik met mijn hoofd. Hij knikt en naar onze plaats. Ik kijk waar Mariem en Sarah zitten en geef hun de popcorn aan. Dankbaar pak ik de cola van hem aan. 'Dankje.' Zeg ik als hij niet weg lijkt te gaan. Hij knikt en glimlacht. Wollah ik vind hem zo raar. Niet te zien aan zijn uiterlijk hoor. Helemaal niet.
Ik kijk toe hoe hij rustig weg stapt en draai me dan om naar Mariem en Sarah die me niet begrijpend aanstaren.
Ik plof naast ze neer en geniet van de film.

Als het pauze is en de lichten aan gaan zie ik dat Mariem en Sarah geheimzinnig fluisteren. 'Wat?' 'Niks.' Zegt Sarah. Mariem knijpt in haar hand en kijkt Sarah dan kwetsend aan. 'Wat is er?' Herhaal ik. Mariem schud haar hoofd als Sarah iets wilt zegen. 'Je hebt gelijk, de waarheid komt vroeg of laat toch naar boven.' Zegt Sarah en kijkt in dezelfde richting als Mariem.
Ik volg automatisch mee, en oh boy...