Run away

The true nature #12

'Euhm wat is je bedoeling?' Komt er heest uit. Hij negeert me en loopt dwars door me heen naar de badkamer toe. Ik zet mezelf op bed en wacht tot hij klaar is zodat hij kan vertrekken.

Ik hap naar adem als hij terug komt met een blote boven lijf. Ik voel mezelf rood worden en kijk de andere kant op van de kamer. Ik voel op een of andere manier door mijn instinkt dat hij zwaar aan het grijnzen is.
Hij zag er zo.. Gosh gewoon.

'Je mag weer kijken hoor, ik veranderde alleen mijn t-shirt omdat er wat over gemorst was.' Zijn stem bezorgd me rillingen en een koud aanstekelijk gevoel dat over mijn rug naar beneden rolt. Ik draai me terug om naar hem en verwachtte dat hij naar buiten zou stappen, maar inplaats daarvan staat hij met zijn rug tegen mij op zijn gsm. Deze keer draagt hij geen witte t-shirt maar zwart, en het staat hem ge-wel-dig. Deze keer zie je wel die tatoeage op zijn rug niet.

Ik hoest extreem om zijn aandacht te trekken en het werkt, hij hoest me na en draait zich naar me om en trekt zijn donkere wenkbrauw op. 'Wat!' 'Kan je nog gaan of hoe zit dat?' Glimlach ik vredig. Ik zie hoe hij zijn kaken aanspant en op me afloopt. 'Je moet echt iets aan je spreekhouding doen, zo hoor je helemaal niet tegen mij te praten.' Een klank verlaat mijn mond. 'En wat moet jij voorstellen dan?' Floept eruit.  Hij baant zijn hand tot een vuist en spant zijn kaken nog harder aan. Hij bukt zich naar me een mijn hart begint in mijn keel te kloppen. 'Ik wil je niet afschrikken, maar ik zou maar oppassen als ik van jou was mevrouwtje.' Hij zegt het zo akelig, maar ik geloof het niet. 'Is dat een bedreiging.' Hij staat op en schud met zijn hoofd heen en weer waardoor zijn haar eenbeetje naar voren valt. 'Ik zou niet durven.' Zegt hij met een grijns en loopt de deur uit.

En straal van licht verbrand mijn ogen en ik trek mijn deken over mijn hoofd heen.
'Ka het is al middag.' Ik grom en probeer weer in slaap te vallen.
'Iwa hoe was het gisteren avond?' Vraagt ze irritant. Ik moet weer denken aan afgelopen nacht, de meiden die gestoord waren, Fouzi en Yassin die heel de tijd grapjes maakten tot ik niet meer kon, en natuurlijk Nasser die ik heel de avond niet meer heb gezien, we zijn zelfs zonder hem terug vertrokken. Een glimlach perst zich op mijn lippen en ik sla mijn deken af. 'Eigelijk oma, was het super gezellig en heel leuk.' Glimlach ik. Ze drukt een kus op mijn voorhoofd en loopt naar de deur toe. 'Ik wist wel dat het je goed zal doen, wat vond je trouwens van de meiden.'
Ik gooi mijn deken van me af, en trek mijn Marokkaanse jurk en mantoffels aan en loop achter haar aan naar de keuken. Ik zet de waterkoker aan terwijl zij de eieren bakt. 'Ik mag ze allebei, Raya is zo leuk en Miryam is zo oprecht leuk.' 'Raya kan heel koppig zijn soms.' Ik glimlach. 'Af en toe heeft ze die uitbarstingen wel.' 'Maar ik vind ze allebei super.' 'En Fouad.' Vraagt ze. 'Hij is doodlachen.' 'En heel knap.' Lacht mijn oma. Ik kijk haar vreemd aan en barst dan in lachen uit. 'Wat het is toch zo.' Zegt ze. 'Ja oma ja.' 'Zeg nou niet dat je hem lelijk vind?' 'Nee helemaal niet hij is een heel mooie schaping.' Maak ik mijn zin af en open de koelkast. 'Hebben we geen kaas meer of choco?' 'La schatje, het is op ik stuur Yassin wel zo.' 'Nene oma ik ga boodschappen doen, maak jij de eieren dan gaan we als ik terug kom ontbijten.' 'Weetje het zeker? Yassin doet het zo hoor.' 'Ja ik ga dan kan ik meteen ook nog wat extra's halen.' Knipoog ik naar haar. Ze glimlacht en ik loop naar boven. Ik neem een vlugge waterdouche, het is hier heel warm en ja daar ga je enorm van zweten ik vooral man ik stink naar zweet. Ik loop naar mijn tas en haal daar mijn oranje Chelsea trainingspak uit die ik aantrek. Ik breng wat mascara op mijn wimpers en krul mijn haar nog los, spuit nog wat Chanel en loop dan naar beneden.

'Hooi hooi je ruikt lekker.' Zegt mijn oma die plots in de woonkamer zit. 'Parfum heet dat, jij mag ook gebruiken is in mn kamer een roze doosje.' Ze knikt. 'Dankjewel, hier heb je gel-' 'nee oma ik heb zelf.' Onderbreek ik haar. 'Tot straks.' Ik loop de treden af en trek vlug mijn slippers aan jaja training met slippers, straks komt ze me achterna met geld die ik niet wil aannemen? 'Doei.' Roep ik nog en sluit dan de deur perongeluk extreem hard achter me aan.