Young Adult

HOOFDSTUK 30

Lakisha

10 augustus (3 maanden en 3 weken)

_____________

Nadenkend tuurde ik naar de zwarte jurk die ik op mijn bed had gelegd. Het was zwart met een strak bovenstukje en de rest  gewoon losjes. Zwart laat je slanker lijken zeggen ze toch? Laat het je ook minder zwanger lijken?

Ik kreunde geïrriteerd en pakte het kleed op. Ik wurgde mijn lijf erin en ging voor de spiegel staan. Ik bekeek mezelf van alle kanten. Vooral vanuit de zijkant. Ik leek bijna niet zwanger. Bijna.

"Oeh lala, ik ben muy caliente!" Riep ik en deed een paar kleine danspasjes, maar stopte al gauw. "En ook muy zwaar."

Ik glimlachte naar mijn spiegelbeeld. Mijn zwart haar had ik los gelaten. Ik had mijn lippen donkergrijs gekleurd en een beetje mascara opgedaan. Ik zag er iets volwassener uit. Was ik dat ook maar. Volwassen. Hoefde ik dan niet steeds van die beoordelende blikken te krijgen op straat.

Ik deed een gebedje en kustte de rozekrans die voor de spiegel hing. "God, sta mij bij." Fluisterde ik en verliet de kamer.

Ik pakte mijn telefoon van de bank en keek nog eens naar dat adres die ik van Mikaila had gekregen. Ik had geen flauw idee van waar het was en ik hoopte dat de taxichauffeur met wie ik later wegging een goed hart had.

Ik stopte mijn voeten in mijn ballerina's en verliet de motelkamer. Op naar dat feestje van Niara. Ik had een knuffel voor gekocht en had haar naam erop laten borduren.

Ik liep de hal van motel binnen en zag meneer Cowell die heftig gesprek aan het voeren was met een dame die een strakke rode jurk aan had en rode hoge pumps.

Meneer Cowell zag me en zijn kwade gezicht lichtte een beetje op. "Hé, lief!"

"Dag Meneer Cowell." Groette ik vriendelijk. De vrouw keerde zich om en ik kreeg haar grote borsten bijna in mijn gezicht. Het was de vrouw die ik op de oprijlaan tegen was gekomen.

Ik deed een stap naar achter en glimlachte beleefd naar haar, ondanks de blik oordelende blik in haar ogen.

"Jij ben dat zwanger meisje van een paar weken terug." Zei ze en bekeek me letterlijk van kop tot teen. Ze stak een hand met onnatuurlijk lange nagels naar mij uit. "Chermain en jij bent?"

Ik nam de hand uit beleefdheid aan en glimlachte klein. "Lakisha." Mompelde ik en trok mijn hand zo snel mogelijk terug.

"Lakisha." Zei ze en het leek alsof zd mijn naam aan het proeven was. "Is ze uw dochter? Een buitenkind ofzo? Want ze lijkt niet op je noch op dat vrouwtje van je. Je bent zeker een strakke Latina tegen gekomen hé?" Ze wiebelde haar wenkbrauwen naar meneer Cowell.

"Laat dat kind met rust. Ze wilt niks te maken met mensen met verrotte hersens." Zei Meneer Cowell kwaad.

"Noem je de hersens van je dochter verrot, want als ik zo kijk vond ze dat ding ook lekker." Ik beet hard op mijn lippen om Chermain geen antwoord te geven.

Meneer Cowell schudde zijn hoofd en keek mij weer aan. "Ga je uit, lief?"

Ik haalde diep adem. "Ja, ik ben door een vriendin uitgenodigd voor een dinner." Antwoordde ik.

Meneer Cowell fronste zijn wenkbrauwen. "Weet je wel waar dat is?"

Ik hoorde Chermain gniffelen en ik sloot geërgerd mijn ogen om ze dan weer open te maken. "Zoiets, ik heb het adres van haar gekregen en dat ga ik dan aan de taxi chauffeur laten zien."

Chermain barstte in lachen uit en ik keek haar geïrriteerd aan. Ik haalde mijn telefoon tevoorschijn om te kijken hoe laat het was, totdat het uit mijn hand werd gegrepen.

"Geef me dat. Ik geef je wel een lift." Zei Chermain en sloot haar hand rondom mijn pols. Ze trok me achter haar aan de motel uit.

Het was buiten verschrikkelijk koud en ik werd door Chermain naar een kleine blauwe auto getrokken. Ik stond stil en gaf een ferme ruk aan mijn pols.

"Laat me los." Zei ik kalm maar dood serieus. Ze stopte en keek mij aan.

"Ik probeer je te helpen, lief. Een schatje als jij in een taxi is niet te doen. Niet omdat je zwanger bent moet je denken dat ze je niets aan durven te doen. Er zijn beesten op deze wereld."

"Geef me mijn telefoon." Zei ik en hield mijn gezicht neutraal. Chermain keek mij een tijdje aan.

"Ik probeer je te helpen."

"Liefje?" Hoorde ik iemand vragen. Ik keerde me om en zag mevrouw Cowell naar mij toe lopen. "Waar ga je naar toe?" Vroeg ze toen ze naast mij stond.

"Ik ben uitgenodigd voor een dinner mevrouw." Antwoordde ik. "En zij geeft mij een lift." Zuchtte ik daarna.

"Doe je dan voorzichtig? En geen alcohol drinken. Oke?" Ze keek mij streng aan.

"Ja, mevrouw." Ik had de leeftijd toch nog niet ervoor. Ik richtte mij tot Chermain.

"Ik kan het adres wel voor je voorlezen."

Chermain gaf mij de telefoon en hield haar handen omhoog. "Oke."

Ik wou eigenlijk niet met haar meegaan, maar misschien kon ik haar beter vertrouwen dan een taxi chauffeur. Ik zuchtte en liep langs haar naar de auto. Toen ik aan de passagierskant stond was ze nog naar mij aan het kijken.

"Kom je nog of wat?"

Chermain schudde haar hoofd zachtjes en haalde haar autosleutels uit haar tasje. Of portemenee. Het was klein. Ze opende de auto en ik zwaaide naar mevrouw Cowell en stapte toen in.

__________________________________

Dit heb im zo snel geschreven! Ik voel me wel The Flash.

Plz, stemmen!

X Mix